Mijn leven was een puinhoop en ik had het gevoel dat ik met bijna iedereen in mijn omgeving ruzie had. Nadat Fleur me had opgebiecht dat ze het in mijn afwezigheid met míjn vriendje had gedaan, had ik haar de deur uit gezet, ook al huilde en smeekte ze dat ze het per ongeluk had gedaan en dat ze de ...

Langzaam deed ik mijn ogen open. Waar was ik? De kamer kwam me niet bekend voor. Het heldere zonlicht dat de kamer binnen sijpelde, deed pijn aan mijn hoofd. Toen zag ik een harige arm over mijn buik en ik keek met een ruk naar rechts.

“En nu moet ik van Frank met een totaal onbekende man drie dagen naar Málaga,” mopper ik tegen Fleur. We stonden naast elkaar op de loopband, maar erg hard ging het niet. Misschien omdat ik al wekenlang niks aan sport had gedaan en genoot van de kookkunsten van Javier. “Málaga! Ik ben jaloers,” zuch...

Geschrokken zette ik mijn telefoon uit. Stel dat Javier wakker zou worden! Dat zou tot enorm veel problemen leiden. Maar uiteindelijk viel ik in een onrustige slaap om de volgende ochtend wakker te worden van de geur van verse croissantjes in mijn neus!

Door de vette knipoog die Javier aan me gaf, wist ik dat ik niet de hele nacht op de logeerkamer hoefde door te brengen en dus sloop ik toen in huis alles stil was naar de kamer van Javier.

Snel trok ik mijn kleren recht en deed de wc-deur open. Gelukkig was het Frank maar. Hij keek niet bepaald blij. “Moesten jullie nu echt mijn kerstfeestje uitkiezen om met elkaar te gaan vozen?” Mark keek beschaamd naar de grond en ik tuurde over zijn schouder hoe het met Javier ging. Gelukkig die z...

Met open mond keek ik Frank aan. Had hij nou echt zijn broer en zijn vrouw op een diner voor zakenrelaties uitgenodigd?

Voorzichtig maakte ik me van Javier los. “Misschien moeten we het een beetje rustig aan doen,” zei ik, terwijl ik hem het liefst de kleren van zijn lijf had gerukt.

Uiteindelijk heb ik gewoon niet opengedaan. Ik hoopte dat degene die had aangebeld vanzelf zou weglopen en dat gebeurde gelukkig ook. Dus konden Mark en ik gewoon afmaken waar we mee bezig waren. Ik moest op mijn tong bijten om niet te vragen wat hij met de feestdagen zou doen. Maar ik wist toch al ...

“Ja, Fleur gaat met me mee,” loog ik tegen Mark. “Dus dat komt goed. Maar ik moet nu gaan. Ik houd je op de hoogte!” Met bonkend hart zat ik naast Javier in de auto terwijl allerlei horrorscenario’s door mijn hoofd spookten. Zou ik straks verder moeten met één borst? Of zouden er ook uitzaaiingen zi...

Natuurlijk liet ik Mark binnen voor die snelle wip. Hongerig kuste hij me in mijn nek, deed mijn bloesje uit en maakte met één handige beweging mijn beha los.

“Willen jullie nog een dessert? Van de zaak natuurlijk,” zei Javier, de eigenaar van het tapasrestaurant waar ik met Fleur zat te eten.