De afgelopen dagen weer aardappels ontdekt. Ze waren door de strenge blik van mevrouw Wilbrink van tafel gebannen. Ze meende dat ze haar ranke lijn in gevaar brachten. Maar het ene gerecht na het andere vroeg de afgelopen dagen om een aardappeltje ernaast. En ik zag haar genieten. Niets zeggen, denk...

Mevrouw Wilbrink had ons uitgeleend aan een Indische dag. Zo stond ik een paar jaar geleden opeens op een pleintje ergens in Utrecht drie varianten Indische eieren te demonstreren.

Wanneer mevrouw Wilbrink aan de lijn doet - dat is een strikt regime van eiwitrijke producten en veel groente, met voor en na flinke stukken chocolade (grijns) - komen er bij ons vrijwel geen aardappels op tafel.

Dit hilarische herfstrecept kreeg ik binnen van vaste gast Mek Meijer: “Mijn favoriete herfst recept is niet uit mijn kookbrein ontsproten maar heb ik ooit opgepikt uit de Telegraaf, afkomstig van ene Wilbrink, die komt er wel! Er is hier dus sprake van plagiaat...... maar omdat ik het er eerlijk bi...

Mevrouw Wilbrink moest lachen: „Dat jij een kant en klare cordon blue hebt gekocht, durf je vast niet in de krant te zetten.” Nou, daar heeft ze nog gelijk in ook, dus dat vertel ik lekker niet. Wat ik wel graag vertel is wat ik erbij heb gemaakt. En dat was misschien nog simpeler: tuinbonen. Het is...

Op facebook zag ik een herinnering aan een vakantie met mevrouw Wilbrink in Oostenrijk. We zaten in een skihotel dat in de zomer heel goedkope kamers aanbiedt, louter om het personeel te kunnen aanhouden.

Thymen Engel uit Oppenhuizen stuurde dit recept voor warme dagen. Goed idee, met macaroni toch wat extra energie maar koud als salade goed te eten.

Van de week vertelde ik al over dat wonderlijk leuke boekje Col Culinair. Zelfs voor iemand als ik leuk. Ik vind een stoel al hoog en bergen doe ik alleen als mevrouw Wilbrink naast me loopt. De Utrechste Heuvelrug, daar voel ik me nog net op mijn gemak. Michiel Postma verzamelde al de belangrijke f...

Er is ruzie in de grote kruidenpot. Van de buurman heb ik twee enorme potten overgenomen. Die heb ik gevuld met een mengsel van tuinaarde en klei van rond de Kromme Rijn. Daarop groeit tijm dat mevrouw Wilbrink uit de Italiaanse bergen heeft meegenomen (“Dat kan wel!”, riep ze), er staan twee soorte...

Mevrouw Wilbrink is met vakantie. Meneer Wilbrink heeft een studententijdgevoel. Vanavond niet koken maar een stapel boterhammen met kaas en piccalilly.

Een weer konden we oogsten. Het enorme rabarberblad werd opzij geduwd door een brutale groene asperge, ik met een scherp mesje onder de rabarber gedoken en we hadden weer een geweldige oogst. Mevrouw Wilbrink en ik hadden wat te vieren, de ijskastkoude Grüne Veltliner stond al open.

’Gezellig hè, regen?’ zei mevrouw Wilbrink en kroop nog wat dichter tegen me aan. Een snelle blik op de weersverwachting, dat ziet er goed uit, meer gezellige regen dus. De temperatuur daalt, een extra dekentje over het haastig uit de kast gehaalde zomerdekbed. Nou, soep dus en voorjaar? Nou, dat is...

Mevrouw Wilbrink houdt niet van mosselen. Eigenlijk is alles wat in schelpen zit kansloos bij haar. Een half jaar geleden heeft ze haar eerste oester gegeten, nee, niet gegeten, heel even geproefd en uitgespuugd. Haring, nou, nee. Het wildste dat ik aan haar kwijt kan is kibbeling. Maar ik hou vol. ...

Wij kwamen per toeval in Houten terecht en daar in de dorpskern stond een groentekraam van zeldzame klasse. En mevrouw Wilbrink sloeg groot in. Want we eten veel te weinig groentes, vond ze. Nu heb ik de neiging nogal aan het seizoen te hangen. Wat buiten nog niet groeit maar even niet kopen, wat va...

Op de markt wees ik naar de postelein en vroeg om vier ons raapstelen. En dus schreef ik gisteren dat ik raapstellen in huis had, maar het was postelein. Hardnekkig dom, moet ik toegeven. Gisteren gemaakt, maar mevrouw Wilbrink was niet echt onder de indruk van die lange stelen uit de wok. Even met ...

Oh, oh, wat erg. Dit recept mag ik jullie helemaal niet geven. Het is uit den boze. Het zo slecht dat ik er alleen met mijn hand voor ogen door mijn vingers naar durf te kijken. Maar ik verzeker je dat de eerste en beste dag dat mevrouw Wilbrink niet thuis eet, ik dit ga maken. En dan alle sporen op...

Aan mail verander ik niets. Zo mooi. En dat over bruine bonen! “Geachte heer Wilbrink, U vroeg gisteren om een bruine bonen recept. Al sinds begin jaren ‘70 is het navolgende recept een topper in mijn gezin.”

’Wilt u het grote vosje of het kleine vosje?” Mevrouw Wilbrink stuurde me deze zin in een bericht. Alweer die idiote verkleinwoorden. Zij is er een kruistocht tegen begonnen en ze wast iedereen die haar een kopje koffie schenkt of haar een glaasje wijn wil voorzetten, geducht de oortjes. Zodat ze op...

Wat mijn goede voornemens zijn? Moet dat dan? Mevrouw Wilbrink zegt dat ik perfect ben, zal ik daar nog wat aan veranderen?

Mevrouw Wilbrink liet weten dat de vriezer leeg moet. Dan kan je spartelen en pruttelen wat je wilt maar die vriezer gaat leeg. Ze haalde alvast zonder te kijken een blok bevroren vlees tevoorschijn. “Dit eerst!” Het bleek gehakt te zijn. Mooi, dat is niet moeilijk. We maken een exotische gehaktscho...

Het getal 2019 tikt gemakkelijker dan 2018, voor de acht moet je een huppeltje maken over de negen wanneer je van de nul vandaan komt. Nee, nee, ik ben niet gek geworden. Ha, ik heb net even geoefend en 2020 wordt helemaal eenvoudig.