Daar gaan we weer! Tinkelende wijnglazen, goede gesprekken, een lekker kerstmaal en… een harentrek- en schenenschopspektakel omdat je kinderen elkaar na de vierde gang ontzettend zat zijn. Help! Wat moet je daar nou mee? We vroegen het aan pedagoog Krista Okma. Het is een illusie te denken dat kerst ook maar één jaartje helemaal vlekkeloos, soepel en harmonieus verloopt. En omdat je dat bij voorbaat eigenlijk stiekem al weet, is de kans groot dat jij al twee weken van tevoren met een stresshoofd rondloopt. Het advies dan Okma is dan ook: „Maak het in de eerste plaats jezelf zo makkelijk mogelijk!” „Kinderen voelen het aan als jij stress hebt en worden in zo’n spannende week aanloop naar kerst vanzelf onrustiger. Jouw stress slaat op ze over. En als jij alleen maar druk bezig bent en je kinderen alleen maar te horen krijgen ’nu even niet’, ’blijf daarvan af’ en ’ik ben even druk’, raken ze gefrustreerd. Ruzies aan tafel ontstaan vaak vanuit die frustraties. Dan gaan kinderen op een negatieve manier aandacht vragen, en op zo’n moment is niets makkelijker dan je broer even een flinke schop onder tafel geven.” Voorkom escalatie Wanneer zoiets gebeurt, kun je als ouder maar beter tijdig ingrijpen, hoe verleidelijk het ook is om ze even te laten uitrazen terwijl jij rustig doortafelt. „Voorkom, zeker tijdens het kerstdiner, liever direct dat het escaleert. Kleine dingen, een woordje heen en weer, kun je wel even negeren, maar als ze echt ruzie gaan maken moet je actie ondernemen. Ik ben er zelf voorstander van om het ze eerst zelf te laten oplossen. Vraag ze wat ze aan het doen zijn en of ze er samen uit kunnen komen. Als dat niet lukt, kun je ze een handje helpen. Laat ze allebei vanuit hun eigen perspectief vertellen wat er aan de hand is en probeer samen tot een oplossing te komen.” „Worden ze fysiek? Tja, dan moet je ze echt wel even uit elkaar trekken, want dan is de boel al geëscaleerd. Zet ze allebei op een rustige plek neer en laat ze een boekje lezen, of iets dergelijks. Kies liever net voor een filmpje of computerspelletje, want dan beloon je ze met schermtijd. Na een paar minuten kun je ze dan weer bij elkaar roepen om het samen nog een keer te proberen.” Positief „Pas op dat je niet instinctief handelt op hetgeen je ziet. Als je direct je zoon ter verantwoording roept omdat hij aan het haar van zijn zus trekt, weet je nooit wat daarvóór onder tafel is gebeurd – of wie weet was er hier en daar al een kerstkransje van een bord gepikt? Als je in die valkuil trapt, maak je de frustratie alleen maar groter. Blijf na een ruzie ook niet in de situatie hangen en schakel over op iets positiefs. Door te benoemen dat je kind zulke mooie naambordjes heeft gemaakt, help je de boel weer op gang. Maak hem of haar een leuk compliment.” Voorkom de ruzie Voorkomen is beter dan genezen, vindt Okma. Ze deelt wat tips om het risico op frustraties aan de eettafel bij voorbaat al in te dammen. „Betrek je kinderen bij de voorbereiding en laat ze meehelpen met iets leuks. Zo kunnen ze mooie naamkaartjes maken, menukaarten schrijven, borrelhapjes klaarleggen, de tafel dekken of toastjes uitdelen. Dat zijn ze lekker bezig, en ze vinden het nog leuk ook. Zorg er ook voor dat de hapjes die op tafel staan, gewoon gepakt mogen worden door de kinderen. Schaaltjes met kerstkransjes neerzetten en vervolgens boos worden dat er continu kindervingertjes in zitten: dat werkt niet.” Blijf realistisch „Houd ook je verwachtingen realistisch. Het kerstdiner is niet het moment om de strijd aan te gaan over het opeten van groenten en het is echt niet gek dat je kinderen het niet uren volhouden aan tafel. Maak het jezelf gemakkelijk: van een pizza in de vorm van een kerstboom worden ze ook al heel blij – en al helemaal als ze daarna gewoon van tafel mogen om een spelletje te spelen of een film te kijken. Houd het simpel en zorg dat je over zo min mogelijk zaken gedoe kan krijgen.”