Golfen in Friesland

Stugge Friezen, hoor je vaak. Maar dan hebben ze toch buiten marshall Marijke in Lauswolt gerekend. Ze onthaalt het bezoek uit het westen met een vrolijk ’welkom in het Laren van het noorden’. De redenen voor die even uitbundige als opmerkelijke welkomstgroet geeft ze er uiteraard meteen bij. „We hebben hartstikke veel leuke winkeltjes en restaurantjes. Heerlijk, maar je moet wel je portemonnee flink open durven doen.” Dat is goed om te weten. We wisten natuurlijk al dat Landgoed Lauswolt beroemd is sinds de formateurs van het kabinet Rutte II zich er in het prachtige koetshuis naast de golfbaan terugtrokken. Het sterrenrestaurant van De Heeren van Harinxma fungeert niet voor niks regelmatig in het Stan Huygens Journaal in deze krant. De liefhebber van het goede leven in ons verheugt zich er nu al op. Maar dat is van later zorg. Nu eerst de baan in. Marshall Marijke heeft de vaart er goed in zitten. We kunnen een kleine twintig minuten na aankomst al starten. Voorzitter van de baancommissie Jaap Dokter loopt graag even mee. Hij heeft wat te vertellen over zijn kindje. Hij komt ook niet onbeslagen ten ijs. Hij geeft het bezoek meteen een paar stencils mee met de hele geschiedenis van de baan en de omgeving. Die geste wordt natuurlijk in dankbaarheid aanvaard, maar we horen het ’t liefst uit de eerste hand (van Jaap dus) en beleven het zelf. Nou, een goed begin is het halve werk. De drive op de par 5 eerste hole vliegt meteen links de bossen in waar Jaap specifiek had gezegd dat we vooral niet terecht moesten komen. Dus wordt slag twee een ontnuchterende pitch terug naar de toch genereuze fairway, waarna alsnog een poging tot par kan worden ondernomen. Dat lukt niet helemaal, maar een bogey is ook zo beroerd niet. We zijn onderweg en Jaap vindt langzamerhand zijn praatstoel. De commissaris wordt op gang geholpen door de constatering dat het zo zalig stil is in de prachtige bossen waar de eerste holes van Lauswolt doorheen slingeren. Een eerdere vraag waar hij trots op is in Lauswolt, doet hij nog af als niet passend. „Trots is een woord dat we hier niet zo graag gebruiken”, klinkt het dan nog nuchter op z’n Fries. Maar stip de weldadige rust aan die Lauswolt deze prachtige lentemiddag in mei uitstraalt en Jaap brandt los. „Ja, dat hebben ze niet bij jullie in de Randstad, hè. Weet je dat we vorig jaar zijn gekozen tot nummer 1 golfresort van Nederland? Op de website Leading Courses staan we inmiddels in de top 15. Dat vinden ze hier al erg mooi. Maar dan spreek ik met de jongens van de greenkeeping en zeg: de top tien moet makkelijk kunnen. Dan zeggen ze dat ik gek ben. Maar geloof me: het gaat gebeuren.” Het moet gezegd: hoe verder we in de baan komen, des te meer we geneigd zijn de ’fiere’ baancommissaris te geloven. Na een aantal holes door het bos komen we plots in uitgestrekte weilanden terecht met verraderlijke waterpartijen op de (voor ons) verkeerde plaatsen. Weer later in de eerste negen verandert het landschap opnieuw, nu is Lauswolt plots even een parkbaan. Een echte kameleon dus, die Friese golfbaan met ambities tot nationale excellentie. De stilte die ons blijft begeleiden, wordt alleen onderbroken door de vele vogels die het gebied rijk is. Als golfer geniet je overigens niet alleen van de adembenemende omgeving, want Lauswolt heeft ook een keur aan afwisselende golfholes. De vierde – waar het water voor het eerst zo hinderlijk in het spel komt – is zalig verraderlijk en bijna aan het einde van de ronde verrast vooral de prachtig nauwe par 5 16e als kaartenkiller. Jaap hoort die loftuitingen graag, maar is nog niet helemaal tevreden. Nog maar een paar maanden geleden kwam de architect die Turnberry (de Britse topbaan met die vuurtoren) voor 200 miljoen pond voor nieuwe eigenaar Donald Trump heeft vertimmerd, langs op Lauswolt. „Ja, ongelooflijk hè. Ons budget was iets minder, we hadden 50.000 euro. Maar hij vond het prachtig om te doen. Hij heeft de bunkers wat dreigender gemaakt. Niet alle leden vonden dat leuk, maar het geeft de baan meer karakter. Vind je niet?” Iets te veel karakter misschien, waarde commissaris. Van die topronde is het ook op Lauswolt helaas niet gekomen. Maar een feestje was het wel. Dan laten we het likkebaardende bezoek aan Heeren van Harinxma nog buiten beschouwing. Veel golfbanen is Friesland niet rijk, maar charme hebben ze zeker. We noemen twee alternatieven voor Lauswolt. De golfbaan van Sint Nicolaasga is gelegen in een bosrijke omgeving. Overleef je de gemene holes drie en vier met redelijke scores, dan is deze baan doorgaans een schatje om te spelen. Op De Groene Ster in Leeuwarden is het venijn eerlijker verdeeld. Een echte polderbaan waar wind en water regeren.