Dag 7: Had ik maar gehamsterd...

‘Bloem, bloem, mijn koninkrijk voor bloem’, tikt jongste zoon in de familie-app. Hij is op een missie. De supermarkten in Haarlem, Bloemendaal en Overveen heeft hij al gehad. Allemaal te voet. Terwijl de rest van Nederland over elkaar heen valt in het bos of op het strand, wandelt mijn zoon door lege straten op jacht naar bloem zodat we een taart kunnen bakken. Grote mond Had ik nou maar wel gehamsterd. Met mijn grote mond. Ik schreef het nog hè: als je bloem, boter, gist, melk, eieren en suiker hebt, kun je alles zelf maken. Het was niet in me opgekomen dat men ook echt massaal pakken bloem in de winkelwagentjes zou laden. En dat ik dus zelf ineens zonder zou komen te zitten: nergens is meer een korrel te vinden... ‘Ze hebben trouwens ook geen eieren meer’, appt hij. Dat is dan weer minder erg. Daar heb ik nog een doosje van. Ik plak er meteen een post-it op: afblijven. Zal je zien dat we net een pak bloem hebben gescoord, blijkt iemand een omelet te hebben gebakken. Komt die taart nog niet van de grond. Projectjes De taart is een van de projectjes die we hebben verzonnen om de quarantainedagen een beetje leuk door te komen. Het is namelijk geen gewoon geval met appels of een kwarkvulling, maar zo’n ingewikkelde van meerdere lagen die moet worden afgesmeerd met botercrème en over the top versierd met alles wat we zo ongeveer in huis hebben aan sprinkels en ander bakzooi. Daar zijn we wel een dagje zoet mee met z’n allen. Dochter-met-de-handige-vingertjes (want kunstacademie) zetten we aan het taarttopper kleien, jongste zoon neemt het bakken van de taarten zelf voor z’n rekening en ik teken voor het afsmeren en glazuren, want ik heb niet voor niks zo’n leuk draaiend taartplateau gekregen voor mijn verjaardag. We hebben alles in huis: tot chocolade om te smelten aan toe. Alleen de bloem blijkt op. Bummer! Misschien oproepje doen in de buurtapp? Kolonisten van Catan Andere bezigheden: ik heb een trui voor dochter op de naalden gezet, de katoen in snoezige blauwtinten heb ik online besteld, ik kreeg een persbericht van een streamingsdienst met kwaliteitsfilms die zijn films tot 6 april gratis aanbiedt en ik ben al twee documentaires verder (morgen in de krant kun je hierover alles lezen op de pagina VROUW) en ik heb het kind het spel de Kolonisten van Catan van zolder laten halen. Eerder had ik nooit het geduld om de spelregels uit te vogelen, dit lijkt me de uitgelezen periode om het spel alsnog te leren spelen. Verder probeer ik iedere dag minimaal 6000 stappen te zetten. Met mijn huidige beroerde conditie doe ik daar best lang over, maar die conditie is nou net wat ik een beetje probeer op te krikken. Ik wandel vooral door de verlaten straten van de stad en let er enorm op dat ik anderhalve meter afstand houd. In het begin vond ik het onsympathiek van mezelf om met zo’n grote boog om mensen heen te lopen, maar sinds ik me heb aangeleerd op afstand te groeten, voelt het een stuk minder afstandelijk. Online Via marktplaats heb ik leuke rotan tuinmeubeltjes gekocht die schoongemaakt moeten worden en van een likje verf moeten worden voorzien. (Ja, dat kun je ook online bestellen. Als we deze periode achter de rug hebben, zal ik de rest van de jaar alles alleen in fysieke winkels kopen om de economie weer een beetje in balans te brengen). Wat ik niet meer doe: zelf boodschappen. Mijn kinderen waren er al een aantal keer over begonnen. Of zij dat niet beter over konden nemen, aangezien ik in een risicogroep zit. Uiteindelijk heb ik ze gelijk gegeven. Scheelt ook een heleboel gestress trouwens. Laat hen lekker het hoofd breken over hoe je aan bloem moet komen in tijden van corona gerelateerd hamsteren. Brei ik ondertussen nog een naaldje.