Maar dat loopt het nu dan ook. Ik zou ook bijna lankmoedig het hoofd hebben laten hangen bij het bericht dat het invoeren van 2G wordt uitgesteld: ’O kan, het nog even niet doorgaan... Heeft De Jonge meer tijd nodig om zieltjes voor het plan te winnen... Dat is jammer. Sneu zeg, voor de horeca-eigenaren, de winkeliers, de artiesten en andere ZZP’ers. Allemaal even slikken jongens.

We slikken wel vaker

Dat doen wij, de grote stille massa van de gevaccineerden wel vaker. Vooral de laatste maanden. Schreeuwen de anti-vaxxers moord en brand over de zogenaamde verdeeldheid in de samenleving; wij kruipen weg in onze hoekjes van verdraagzaamheid en tolerantie: Natuurlijk begrijpen we jullie ongefundeerde angsten, vanzelfsprekend mogen jullie denken dat de wereld wordt geleid door reptielwezens en neem lekker nog een hapje klei joh. Vrijheid van meningsuiting enzo. Wij houden onze mond wel. Want in de wereld van de wappies geldt die vrijheid alleen voor wie het met hen eens is. De rest kan een bak stront over zich heen krijgen.

Corona

Dat hele coronaverhaal zitten we er als meerderheid al zo in; als de braafste kinderen van de klas. Oeps, een pandemie… Het is maar een griepje… O nee, het is toch heftiger… Er komen maatregelen… Een mondkapje is nutteloos, een mondkapje moet toch… We gaan allemaal thuiswerken… Goed, dan moet ik een werkplek inrichten en een bureau kopen… Thuiswerkschouder… Afspraak met de fysio… Coffee-to-go in plaats van op een terras… Anderhalve meter afstand houden, steeds de handen wassen en alles afdoen met doekjes… Aha, het virus overleeft niet op gladde oppervlaktes… Toch maar door met dat gepoets… Vaccin halen… Nog een vaccin halen… Afspraak maken voor een boosterprik. Stramme spieren als bijwerking… Nieuwe afspraak met de fysio… En thuistesten na ieder evenement, ondanks die prikken. Want ik ben dan wel enigszins beschermd, niet iedereen is al geprikt en ik wil niet iemand ziek maken met de virusdeeltjes waar ik zelf geen last meer van heb, maar die een ander, ongevaccineerde, op de ic kunnen doen belanden.

Ik heb me, kortom, aan àlle regels gehouden. Zelfs aan de regels waar ik mijn twijfels over had. Want afspraken zijn afspraken en, om met de minister te spreken, alleen samen krijgen we corona onder controle. En ondertussen heb ik lijdzaam de toorn over me heen laten komen van dat kleine groepje mensen met die enorm grote bek. Onlangs fietste ik langs twitter. Ik kwam een post over mezelf tegen. Een foto van de column die ik schreef toen ik net de diagnose longkanker had gekregen naast een foto van een blog waarin ik me uitspreek voor vaccinatie. En daarbij de tekst: Telegraafcolumniste poetst haar eigen aureool flink op. Als rokende moeder kreeg ze longkanker en veroorzaakte ze een zware belasting op de zorg. Nu kijkt dit gutmensch neer op ongevaccineerden. Hij was flink gedeeld. Ik sliep er een nacht niet van. Ik wist niet dat er mensen bestonden met zo’n gebrek aan mededogen, dat ze zoiets monsterlijks neer kunnen zetten. Ik zou het zelf niet over mijn hart hebben kunnen verkrijgen. Die afschuwelijke ziekte - waar ik nog steeds mee worstel - me als een verwijt voor mijn voeten gooien en gebruiken als een argument waarmee je mijn waardeloosheid wil onderstrepen? Hoe onmenselijk, gemeen en hardvochtig kun je zijn? Je moet er maar bij willen horen, bij zo’n clubje.

Braaf

We zijn bijna twee jaar onderweg met die pandemie. Bijna 85% van de Nederlanders was net zo braaf als ik. Heel even leek het allemaal voorbij: we mochten weer uit eten, naar het theater, plannen maken voor feestjes met de hele familie, hoefden geen mondkapjes meer te dragen en de buurvrouw, die rotnieuws kreeg, konden we een knuffel geven. En toen ging het weer mis. De cijfers rezen de pan uit. ’Omdat jullie gevaccineerden je veilig voelen’, krijste de tegenpartij. ’Maar ondertussen dragen jullie dat virus wel bij je. En daarmee besmet je mij...’

Sapje en dekentje

Dat klopt. Gevaccineerd of niet, je kunt nog net zoveel ziektekiemen bij je dragen als voor je vaccinatie. Maar het grootste deel van de mensen dat zich heeft laten prikken, wordt daar veel minder ziek van. Weekje Netflixen en veel geperste sinaasappeltjes in plaats van een ziekenhuisopname. Dat ontlast de zorg enorm. En dat is wel zo fijn voor die mevrouw die geopereerd moet worden om een tumor uit haar borst te laten verwijderen en die meneer die een nieuwe hartklep nodig heeft. En ja inderdaad, als je tot die 15% behoort die zich niet heeft laten vaccineren, kan het gebeuren dat je er niet bent met dat sapje en dat warme dekentje, dat je op een ic terecht komt.

Anti-vaxxers

In een land waar 17 miljoen mensen wonen, hebben bijna 2 miljoen mensen ervoor gekozen zich niet te laten vaccineren. Daar zitten mensen tussen voor wie het niet anders kon, om medische redenen, maar het gros had er gewoon geen zin in, heeft een opstandige natuur of waant zich veilig omdat ‘corona een complot zou zijn’ en ze echt een heel sterk immuunsysteem hebben, want ze eten nooit patat. Over het algemeen hoeven we naar de beweegredenen niet te te gissen. De anti-vaxxers schreeuwen ze van de daken, gaan massaal de straat op om te protesteren en hun mening te verkondigen, bestoken ons, brave types, gillend van afgrijzen met hun theorieën en beschimpen ons via social media.

Zorgen

Ondertussen liggen vrijwel alle ic-bedden weer vol met door met corona besmette mensen die niet gevaccineerd zijn. Er zijn zorgen in de medische wereld. De mondkapjes zijn weer ingevoerd, ik werk weer thuis, alle niet essentiële winkels sluiten de deuren om 17:00 uur, net als de horeca. En of we zo vriendelijk willen zijn om niet meer dan vier mensen uit te nodigen met de feestdagen. Want voor je het weet, draagt er eentje het virus bij zich. En die stapt dan daarna in de trein, waar net een antivaxxer mondkapjesloos (want daar gelooft ie ook niet in) de krant zit te lezen en dan ligt de ziel ineens ergens naar adem te snakken in een ziekenhuis door een virus dat volgens hem niet eens bestaat. Lullig.

Blijf lekker zelf thuis

Ho! Wacht even! Mijn hele gezin is gevaccineerd, inclusief de verkeringen. Ik heb ook die booster al gehad. Mijn ouders zijn geprikt. Wij zijn allemaal bereid ook nog een sneltest te doen voor we met z’n allen aan de kersttafel schuiven. Maar dan nog mogen we misschien niet bij elkaar komen? Omdat er dus een deel van de bevolking is dat weigert mee te helpen die pandemie te bestrijden? Serieus, miljoenen mensen, die in feite veilig zijn, opnieuw opgehokt en aan banden gelegd omdat bijna 2 miljoen mensen, die zelf voor het risico hebben gekozen, anders ziek kunnen worden? Ik vind het prima hoor, keuzevrijheid en zo. Daar wil ik echt niet aan tornen. Maar neem dan wel zelf de verantwoordelijkheid voor die keuze. Blijf gewoon lekker thuis.

Zieken hebben altijd recht op hulp

Waarmee ik pertinent niet bedoel dat ongevaccineerden die ziek worden maar gewoon moeten creperen. Wie ziek wordt, heeft recht op medische hulp. Altijd. De ex-roker, de dronken automobilist en ook de anti-vaxxer. Maar als je ervoor kiest jezelf niet te laten vaccineren en ook tegen testen bent, dan moet je misschien wel accepteren dat je dan niet overal meer welkom bent. Ook om je tegen jezelf te beschermen. Ik wil niet jouw nare ziekteproces of zelfs dood op mijn geweten hebben, omdat ik onbewust jou heb besmet tijdens een kerstmarkt. Maar dat jij ervoor kiest jezelf niet te laten vaccineren, hoort mij niet het recht te ontzeggen naar die markt te gaan. Of een kerstfeest te organiseren. Ik vind het eigenlijk een beetje gek dat je kennelijk denkt dat de wereld alleen om jou draait. En dat wij ons daar allemaal maar aan moeten aanpassen.

Ik ben er klaar mee

Ik ben wel klaar met mokken in een hoekje. Misschien wordt het tijd dat wij gevaccineerden ook eens naar het Malieveld gaan met z’n allen: tot hier en niet verder. Kijken wie het hardst kunnen schreeuwen; de 85% mensen die wel hun best doen of de mensen die willens en weten de boel voor de rest blijven verzieken. Misschien wordt het tijd dat De Jonge en Rutte ons ook eens horen, in plaats van steeds maar de oren te laten hangen naar de schuimbekkende minderheid.