Vlak na haar trouwen kreeg Tjarda te horen dat ze uitbehandeld is

Met onschuldige jeukklachten ging Tjarda naar haar huisarts. Na onderzoek bleken haar leverwaarden niet goed te zijn en moest ze voor controle naar het ziekenhuis. Haar galwegen bleken verstopt. Tijdens de onderzoeken was ze ook druk met de emigratie met haar gezin naar Singapore. Ze leek aan de helende hand, tot ze terug naar Nederland moest voor een operatie. “Ik werd wakker omringd door vrienden en familie. Zij waren opgeroepen omdat er uitgezaaide alvleesklierkanker was gediagnostiseerd.” Even naar de huisarts Eventjes snel naar de huisarts, dacht Tjarda vorig jaar juli. Ze was druk bezig met de grote verhuizing naar Singapore. “Ik dacht dat ik iets verkeerds had gegeten. De arts deed wat bloedtesten en daaruit bleek dat mijn leverwaarden niet goed waren. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis, maar er leek niets ernstigs te zijn.” In het ziekenhuis maakte niemand zich zorgen. Haar galwegen zaten dicht, die werden operatief geopend. Er werden wat biopsies bij het probleemgebied van de galwegen genomen, maar ook die bleken goed. Ik maakte me geen zorgen en was meer bezig met de verhuizing. De container met spullen was al weg. Daarna vertrokken wij naar Singapore.” Onverwachte uitzaaiingen Eenmaal aan de andere kant van de wereld kreeg Tjarda het bericht dat een arts het toch niet helemaal vertrouwde. Zij had haar dossier naar het Erasmus gestuurd voor een second opinion en daar zagen ze wat afwijkende cellen. “Het was toch beter als ik terugkwam voor een Whipple-operatie.” (Waarbij de alvleesklier wordt verwijderd – red.) Toen is ze alleen terug naar Nederland gegaan. “Ik dacht: het ziekenhuis heeft al zo vaak gezegd dat ik me geen zorgen hoef te maken, dan doe ik dat ook niet.” Maar tijdens de installatie van de operatierobot, begin september, tilde de arts haar lever op en toen zagen ze de uitzaaiingen. Op het moment dat Tjarda versuft ontwaakte van de operatie, was ze omringd door familie en vrienden. “Het was zo onwerkelijk om wakker te worden van een – in mijn ogen – onschuldige operatie en vervolgens te horen dat je kanker hebt.” Uitbehandeld Diezelfde dag nog stapte haar man in het vliegtuig. Later werd er een gemeubileerd appartement gehuurd in Nederland, zodat ze daar kon verblijven tijdens het chemo-traject. Definitief terug verhuizen naar Nederland was ook een optie, maar dat wilde Tjarda niet. Ze wilde starten met haar leven in Singapore. Als ze dan zou overlijden, konden haar man en zoon (6) daar als nog verder. “Na tien kuren begon de tumor weer te groeien en werd het traject begin februari stopgezet. Ik was uitbehandeld.” De artsen gaven haar nog een paar weken, hoogstens een paar maanden. Tegen het advies in besloten ze terug te gaan naar Singapore. “Ik wilde naar huis, terug naar mijn nieuwe leven. De laatste avond voor mijn vertrek hadden mijn zus en een vriendin een afscheidsfeest georganiseerd. Zo kon ik iedereen nog één keer zien. Ik wil sterven in Nederland, maar als ik daarvoor terugkom, heb ik niet de kracht om nog veel mensen te zien. Het was heel bijzonder om ‘levend’ afscheid te nemen.” Avondcrematie Tjarda denkt al na over haar afscheid. Ze wil het liefst een avondcrematie met een goede borrel. Ze staat positief in het leven en zo wil ze het ook eindigen. “Ik ben bezig met een boek voor mijn zoontje. Omdat hij zo jong is, is er een kans dat hij zich mij misschien niet zo goed zal herinneren. Het wordt een écht geprint boek. Voorzien van verhalen van mij, maar ook van vrienden en familie. Een goede vriend doet de grafische vormgeving.” Mijlpaal Terug in Singapore bleek daar toch nog een behandeling mogelijk te zijn. Na vier chemokuren sloeg het niet aan en stopte ze ermee. Dat was halverwege mei. Nu is Tjarda vooral bezig met het maken van mooie, nieuwe herinneringen. “We zijn net terug uit Bali, maar we zijn ook nog naar Bintan en Legoland in Maleisië geweest. De chemo heeft er behoorlijk ingehakt, maar ik heb nog geen last van de kanker. Ik voel me met de dag fitter.” Deze week zijn Tjarda en haar man één jaar getrouwd. Voor deze gelegenheid hadden ze een kamer geboekt in het Marina Bay Sense Hotel en zijn de afgelopen maanden familie en vrienden op bezoek gekomen. “Ik vind het fijn om de toekomst die we voor ogen hadden nog te kunnen delen met hen. Morgenavond vliegen we naar Nederland voor een vakantie, ik had nooit gedacht dat nog te kunnen zeggen. In oktober ben ik jarig, dat wordt de volgende mijlpaal die ik hoop te halen.” Jij op VROUW.nl Maak jij iets bijzonders mee en wil je je verhaal met ons delen? Stuur dan een berichtje