'Wat mij betreft wordt thuisbevallen afgeschaft'

Wat mij betreft wordt dat thuisbevallen afgeschaft. Dat gebeuren in de slaapkamer of in een opblaasbad naast de open haard omringd door je favoriete muziek is misschien wel hartstikke romantisch, maar aan een dood kind heeft natuurlijk helemaal niemand iets. Volgende keer beter Iedere dode baby is er één teveel. En hoewel Nederland echt geen extreem hoog risico kent op het gebied van de thuisbevalling, zul je maar net die ene zijn waar het misloopt. Zoiets schud je niet van je af met een 'Volgende keer beter.' Verloskundigen staan uiteraard klaar om mij na bovenstaand statement met uitgebreide cijfers, liefde voor het vak en prachtige succesverhalen te overtuigen van mijn ongelijk. Aan allen: Laat mij uitleggen wat ik bedoel. Genadeloos Jullie zijn tegen een medicalisering van een bevalling. De vrouw in kwestie is niet ziek, de geboorte is iets natuurlijks en een kille ziekenhuiskamer draagt in geen enkel opzicht bij aan een fijne ervaring van het baren. Allemaal hartstikke waar. Maar als het fout gaat, staat er niet 'iets', maar 'alles' op het spel. En hoe natuurlijk een geboorte ook is, niets is zo genadeloos als diezelfde natuur. Ziekenhuiskamers kil? Zeg, ze hóeven niet wit hè? In ziekenhuizen wordt sneller ingegrepen dan nodig, wordt ook gesteld. Dat geloof ik direct, maar wat mij betreft beter een dag te vroeg dan een seconde te laat. En er wordt eerder naar pijnstilling gegrepen. Tja daarover kan ik vanuit mijn ervaring alleen maar zeggen dat ik de pijn bij een bevalling ronduit onmenselijk vind. Nederlandse vrouwen worden veel te veel geacht zich maar stoer door de weeën heen te slaan. Absurd! We laten onze verstandskiezen toch ook niet trekken zonder verdoving? Bevalling in ziekenhuis Ik begrijp heel goed dat verloskundigen na een kreet als de mijne hun prachtige baan met alles wat ze lief is verdedigen. Maar ik bedoel echt niet dat jullie beroepsgroep dan maar opgeheven moet worden. Ik pleit op z’n minst voor een eenmalig consult tijdens de zwangerschap bij een gynaecoloog. En daarnaast voor een bevalling in het ziekenhuis. De begeleiding van de zwangeren kan dan gewoon in een verloskundigenpraktijk gebeuren. Maar de bevalling wordt als standaard in het ziekenhuis uitgevoerd, door diezelfde verloskundige, tenzij de gynaecoloog de zwangerschap al begeleidt. Paraat Mocht het dan misgaan, dan hoef je niet meer gillend van de pijn in een auto of ambulance. Of met een hijskraan onder toeziend oog van het complete dorp horizontaal uit je raam te worden getakeld. Dan hoef je geen (tientallen) kilometers meer in paniek af te leggen naar een ziekenhuis. Dan is de apparatuur aanwezig, staan artsen paraat en kan er direct worden ingegrepen als dat nodig blijkt te zijn. Iedereen moet uiteraard helemaal zelf weten wat zij doet. Maar zolang bevallen in een ziekenhuis zonder medische indicatie geld kost en thuis niets, zijn we verkeerd bezig denk ik. Dan heb je weliswaar de keuzevrijheid, maar kan jouw keuze je wél geld kosten. En dat kan voor veel mensen toch net de doorslag geven het dan maar thuis te doen. Aantal factoren En dan aan alle zwangeren die bang zijn voor zo’n 'kille medische bevalling', hierbij ten slotte nog een stukje eigen ervaring. Heb die angst niet! Mijn oudste zoon zou bij een thuisbevalling waarschijnlijk niet levend ter wereld zijn gekomen. Zijn hartslag daalde in het ziekenhuis plotseling enorm en de gynaecoloog heeft hem er razendsnel uit weten te krijgen. Toen ik bij mijn tweede aangaf een ruggenprik te willen, werd mij dit door mijn verloskundigen subtiel uit het hoofd gepraat. Dit was mijn tweede. Een nieuw verhaal dus, en ik kon dit echt wel thuis. Ik twijfelde. Het zou wel stoer zijn. En ook heel fijn dat ik dan na de bevalling die auto niet meer in hoefde... Dus beviel ik thuis. Zonder pijnstilling. Alles ging goed, de verloskundige had gelijk. Toch was die pijn vreselijk. De beste bevalling Bij de derde, inmiddels tien jaar later, stond ik steviger in mijn schoenen. Dit keer zou niemand mij overhalen, deze bevalling zou gaan zoals ik dat wilde. Ik voelde aan alles dat het ziekenhuis de beste plek was. En dat was ook de plek waar je een ruggenprik kon krijgen. De verloskundige begreep het niet. Ik had toch al bewezen dat ik het kon? Maar ik wilde het écht niet meer met die pijn en de angst dat het toch fout zou gaan. Ik beviel in het ziekenhuis en het was er reuze gezellig. De ruggenprik deed z'n werk en ik werd omringd door fantastisch personeel. Bovendien stelde het mij ontzettend gerust te weten dat de gynaecoloog op de gang liep. Het was by far de beste bevalling van alle drie. Echt, er is maar één iets wat echt belangrijk is bij een bevalling en dat is het gezond ter wereld brengen van je baby. Hiermee neem je geen risico's... Jij op VROUW.nl Ben jij ervaringsdeskundige op het gebied van thuisbevallen? En wil je daarover vertellen? Dan kan dat hier!