Door Catherine Keyl

13 apr. 2022 in COLUMNS & OPINIE

Kopieer naar clipboard

„Sommige familieleden blijven moeilijk te overtuigen.”

Tegenover me zit een vriendin met betraande ogen te snikken. ’Ik had een dochter, hoopte op kleinkinderen en nu wil ze een man worden… Wat heb ik toch verkeerd gedaan?’ Ze kijkt me wanhopig aan. ’Ik denk dat je niks verkeerd hebt gedaan’, zeg ik. ’Als iemand echt graag een ander geslacht wil hebben, dan is dat zo en dan lijkt het me het beste dat je dat gewoon accepteert. Als je dat niet doet, zijn er namelijk twee slachtoffers: jij en je dochter. En het lijkt me niet fijn als jullie allebei diep ongelukkig zijn.’