Astrid Joosten: Heerlijk om weer een stel te zijn

Als iemand niet mag ontbreken in dit wijnnummer, dan is het tv-maker en vinoloog Astrid Joosten (62). Ze vertelt over haar passie voor wijnen én hoe ze haar nieuwe liefde heeft gevonden. Hoe ben jij erbij gekomen om vinoloog te worden? „Ik was altijd al gek van wijn, ik had er alleen weinig kennis van. Dan dronk ik een wijn die ik lekker vond, maar vond ik het lastig om een volgende keer te weten wat ik moest bestellen. Dus ben ik een avondcursus gaan doen, waar ik meer leerde over druivenrassen en hoe ik de verschillende wijnen kan herkennen. Een jaar of vijftien geleden at ik bij restaurant De Librije en daar besefte ik wat voor enorme meerwaarde het geeft als je de juiste wijnen bij je gerechten kiest. Jonnie en Thérèse Boer vroegen of we een afzakkertje kwamen doen in de keuken; daar hebben we tot 4 uur ’s nachts zitten kletsen.” „Ik ben nog een paar keer teruggegaan en op een gegeven moment heb ik aan Thérèse gevraagd of ik eens mee mocht als ze met haar sommeliers wijn ging proeven voor bij de gerechten. Ik was zo enthousiast dat ik uiteindelijk naar de Wijnacademie ben gegaan en een officiële opleiding tot vinoloog heb gevolgd.” Met als resultaat een wijnwebshop? „Ja, Thérèse en ik hebben eerst twee wijnboeken geschreven. Juist omdat veel mensen het moeilijk vinden om een goede wijn te kiezen als ze voor het winkelschap staan. Het was Jonnie die tegen ons zei: ’Ik zie de hele tijd mensen naar jullie toekomen met de vraag: ’Wat moet ik nu kopen?’. Waarom stellen jullie niet je eigen assortiment van wijnen samen?’” „Inmiddels hebben we alweer achtenhalf jaar een eigen webshop en die loopt heel goed. Het leuke is dat we normaal regelmatig naar wijnboeren moeten om zelf nieuwe wijnen te proeven. Ik reis meer dan Thérèse, want die is heel erg gebonden aan De Librije. Maar af en toe proberen we samen naar Frankrijk, Spanje of Italië te gaan. En dan nemen we de mannen mee, want die zijn ook wijngek. Die wijnboeren verwachten altijd dat je blijft eten. Ze maken zelf iets of nemen ons mee naar een restaurantje in de buurt waar ze hun eigen wijnen schenken. Maar dat gaat nu met corona even niet.” Je hebt nu toch wat te proosten, want je gaat trouwen! „Ja, Rob heeft me gevraagd tijdens onze safarireis in Afrika afgelopen winter. We zaten op het strand te eten, en opeens zat hij op zijn knie naast me, met een ring. Hij was er zo zeker van dat hij met mij oud wil worden, dat hij dacht: ’Ik laat een mooie ring maken, trek de stoute schoenen en vraag haar’. Ik zag het helemaal niet aankomen en was natuurlijk geëmotioneerd. Maar het voelt zo goed tussen ons dat ik alleen maar volmondig ’ja’ kon zeggen. Trouwen is zo’n bezegeling van wat wij samen hebben.” Hebben jullie al een datum gepland? „We hadden eigenlijk gepland om afgelopen juni te trouwen. De kaarten waren al rondgestuurd, mijn jurk was uitgezocht, alles was klaar. Maar toen kwam corona en hebben we het verzet naar september. Uiteindelijk hebben we die datum ook weer gecanceld, want het was nog steeds niet mogelijk om een beetje op een gezellige manier te trouwen. Wij willen wel door iedereen gefeliciteerd en gezoend kunnen worden. Een nieuwe datum hebben we nog niet, maar het zal zeker volgend jaar zijn. Zonder corona was ik al maanden getrouwd!” Jullie zijn nu twee jaar samen, maar hoe is het begonnen? „Ik kwam Rob tegen bij een congres toen ik een aantal CEO’s van bedrijven moest interviewen. Hij was één van hen en viel me meteen op: hij had een goed, modern pak aan, geen stropdas, mooie schoenen en het was gewoon een leuke vent. Ik nam, ten onrechte, aan dat hij getrouwd was en een gezin had, en verder dacht ik er niet bij na.” „Hij deed dat wel. ’Wat een leuke vrouw’, dacht hij. ’Ze is goed geïnformeerd en begrijpt het bedrijfsleven’. Dat trok hem aan. Hij heeft via LinkedIn contact gezocht. ’Zullen we eens wat gaan drinken?’ vroeg hij.” Eerder vertelde je dat je, na het overlijden van je vorige partner Willem in 2012, wel dates hebt gehad, maar dat die nooit uitliepen op een relatie. Wat maakte het met Rob meteen zo fijn? „We zaten op dezelfde golflengte. Voor onze date hadden we op vrijdagavond 19 uur afgesproken in een eetcafé. Ik dacht: ’Dat is veilig, want dan kun je een drankje doen en weg als het tegenvalt, of blijven eten als het wél leuk is’. Om middernacht zaten we er nog. Ik voelde zo’n klik en veel herkenning. Onze tweede afspraak heeft nog even op zich laten wachten, omdat hij op zakenreis moest. Maar daarna hadden we al heel snel het gevoel van: ’We willen het samen gaan proberen’.” Na een half jaar woonde je al samen; vond je zo’n grote stap niet eng? „Nee, het ging eigenlijk vanzelf. Hij woonde in Rotterdam en ik in Amsterdam, maar op een gegeven moment was hij steeds vaker bij mij. Het is een glijdende schaal van samenwonen geweest. We hebben niet bewust besloten: jij trekt nu bij mij in. Eerst was hij er twee keer in de week, toen drie keer, toen vier keer… en op een gegeven moment ging hij alleen nog naar Rotterdam als zijn kinderen een weekend kwamen. Hij heeft zijn woning daar nog, dus het voelde ook niet als een grote beslissing waarbij je een huis moet verkopen. Het is allemaal heel easy gegaan.” En met zijn drie kinderen, hoe gaat dat? „Ik kan heel goed met ze opschieten, maar ik heb geen rol in hun opvoeding. Ik heb vanaf het begin af aan gezegd: ’Ze hebben al een vader en een moeder; ik bemoei me er niet mee’. Je kunt toch alleen maar fouten maken! Zijn zonen van 22 en 20 jaar studeren allebei en wonen in een studentenhuis. Zijn dochter van 16 woont nog bij haar moeder. Zij komt een paar weekenden per maand naar papa, maar dat begint ook al te veranderen, want ze wil ook uitgaan of naar een vriendin die jarig is. Af en toe eten we met z’n allen in het weekend; dat is altijd gezellig. Ik heb de mazzel dat het heel leuke kinderen zijn, en dat ze ook helemaal geen problemen hebben met mij. Ze vinden het alleen maar fijn dat hun vader weer gelukkig is.” Had je gedacht dat je weer zo verliefd kon worden? „Toch wel, ik ben er altijd vanuit gegaan dat ik niet alleen zou blijven. Alleen hoe het vormgegeven zou worden, daar had ik geen beeld bij. Samenwonen zag ik niet echt meer voor me. Op deze leeftijd heeft iedereen al bagage in het leven, eigen werk en gewoontes. Ik dacht eerder dat ik een latrelatie zou krijgen: lekker in het weekend samen zijn en mooie reisjes maken, en voor de rest ieder je eigen leven leiden. Maar het is anders gelopen, ik ben weer helemaal een stel en vind het heerlijk.” Schuilt niet het gevaar dat je altijd blijft vergelijken? „Nee, dat heb ik niet. Het is inmiddels acht jaar geleden, en uiteindelijk maakt het niet zo veel uit of je partner overleden is of dat je bent gescheiden; je hebt van allebei een rouwproces. Ik heb me vanaf het begin af aan voorgenomen om nooit te vergelijken; elk mens is anders.” „Als ik íets heb geleerd, is het dat er meerdere grote liefdes zijn. Ik vind het heerlijk dat Rob en ik alweer twee jaar nieuwe dingen beleven en herinneringen aan het maken zijn. We houden van samen koken, eten, maar ook van reizen. Die safarireis wilde ik mijn hele leven al maken, en dan is Rob iemand die zegt: ’Nou, dan doen we dat toch, hup boeken en gáán’.” Hoe hebben jullie de coronaperiode samen ervaren? „Voor veel mensen is dat een testperiode geweest, waar ook ruzies en echtscheidingen uit zijn voortgekomen. Maar wij vonden het heerlijk. Lekker samen ontbijten, tussendoor koffiedrinken en bij de lunch een salade eten. We hebben echt genoten van het samenzijn, dus het heeft onze relatie alleen maar versterkt.” En hoe was het voor jou persoonlijk om ineens thuis te zitten? „Ik vond het heftig. Mijn tv-programma’s werden geannuleerd, en ik had ook geen congressen meer. Voor het eerst in mijn leven had ik helemaal niets. Mensen zeiden: ’Dan ga je toch lekker een boek lezen op de bank?’ Maar ik kon dat niet. Ik dacht alleen maar: ’Ik moet iets doen!’ Ik werd er zelfs een beetje somber van.” „Ik volgde het nieuws meer dan ooit, en zag berichten voorbijkomen van bedrijven die tijdens de corona iets heel anders zijn gaan doen. Dat waren voor mij echt lichtpuntjes in de economie. Toen mijn radiocollega’s belden met de vraag of ik wilde invallen voor een programma, zat dit nog in mijn achterhoofd. Ik opperde het plan om bedrijven te interviewen die heel erg out of the box zijn gaan denken, en dat vonden ze meteen een wereldidee. Een week later was ik op de radio met Out of the Box.” Je hoort regelmatig presentatrices klagen dat hun werk opdroogt naarmate ze ouder worden. Maar jij lijkt daar geen last van te hebben! „Nee, ik presenteer nu weer Op1 met Paul de Leeuw. Heerlijk om veel gesprekken te doen op tv naast al die quizzen. En om met Paul samen te werken. Ik heb nog nooit zonder werk gezeten. Het scheelt dat ik deels mijn eigen programma’s bedenk. Als je alleen uitvoerder bent, denken ze misschien op een dag: ’Iemand anders kan dit programma ook wel presenteren’. Als maker houd je veel meer het heft in eigen handen. Zelf creëren vind ik het leukst.” Hoe deal jij met ouder worden? „Ik ben er totaal niet mee bezig. Dat lijkt me ook heel verstandig, want zodra het een issue wordt, gaat het een rol spelen. Tuurlijk voel ik het weleens aan mijn lijf dat ik ouder word. Ik kan niet meer doorzakken, dan heb ik de volgende dag enorme spijt. En ik moet ook meer aan de lijn denken en sporten, want ik kom makkelijker aan en het gaat er minder makkelijk af. Maar ik ben nog steeds die energieke persoon.” Zie jij jezelf ooit met pensioen gaan of doe je dit werk op je 75e nog? „Dat zou heel goed kunnen, ik heb totaal geen plannen om met pensioen te gaan. Zolang de creativiteit blijft, ga ik lekker door. Ik krijg er alleen maar méér energie van.” Geen behoefte om wat gas terug te nemen? „Nee, soms hoor ik mensen zeggen: ’Nog vier jaar en dan mag ik met pensioen.’ Dan denk ik altijd: ’Je moet het nú leuk hebben, het lijkt me geen goed idee als je pas dán begint met leven.” En als je het dan hebt over jouw leven, kun jij nu dan zeggen: ’Ik ben echt weer happy?’ „Ja zeker, hoe mooi kan het leven zijn? Ik heb een geweldige liefde met wie ik ga trouwen, een fijne familie, ik heb heerlijk werk, ik ben gezond, hij is gezond en we hebben het heel goed samen. Wat kan je nog meer willen?” Dit interview staat in het nieuwe VROUW Magazine (iedere zaterdag bij De Telegraaf). Als premiumlid kun je ’m ook online lezen.

Astrid Joosten: Heerlijk om weer een stel te zijn

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Femke (44) had seks met de man van haar beste vriendin: ’Dit moest misgaan’

Modeparade in Londen: dit droegen de gasten van Charles en Camilla

Zelfverzekerde Amalia is de modekoningin van Koningsdag

Met knalkleuren laat koninklijke familie zien: wij volgen de trends