’Eh, is dit lasagne of appeltaart?’

Mug cake Samantha (44): „Zet Netflix even op pauze. Zet de mug cake een minuutje in de magnetron. Sla vervolgens een half uur stuk aan het schoonmaken van je magnetron. Welkom in mijn wereld.” Kwarkcake Carolien (38): „Voor een kwarkcake verkruimelde ik koekjes in boter om er een bodem van te maken. Terwijl ik stond te mengen en mixen hield ik me ook bezig met de twee jongsten, die ruzie hadden, en de Franse overhoring van de oudste. Tevreden over mijn talent als multitasker zette ik de taart in de koelkast: ik had in ieder geval iets lekkers voor de visite die ’s avonds voor de verjaardag van mijn man zou komen.” „Gek genoeg viel mijn taart helemaal niet in de smaak. ’Hij smaakt een beetje anders dan anders’, zei mijn schoonmoeder, terwijl ze beleefd een stukje wegmoffelde. Toen ik hem zelf proefde, besefte ik dat ik niet de rol Digestives voor de bodem had gebruikt, maar de rol zoute koekjes die daar sprekend op leek. En aardbeien met zout? Dat is echt een walgelijke combinatie!” Misrekening Aïsha (58): „De pannenkoekjes met hüttenkäse die bij Nigella zo fluffy uit de pan komen, waren bij mij een kleverige brij. Dat krijg je dus als je de Britse ounce één op één gebruikt als Hollandse gram.” Sprinklers Jantine (42): „Ik serveerde op een besloten bedrijfsfeest van zo’n dertig mensen. Iedereen zag er prachtig uit, het menu was Frans, het cateringbedrijf had zijn best gedaan, en voor het dessert stonden crêpes suzette gepland. Ik had die al vaker gemaakt voor de cateraar en ging dus vol zelfvertrouwen aan de slag met het spektakelstuk.” „Crêpes verwarmd, Grand Marnier in de pan, lucifer erbij en whám - indrukwekkende vlammen. Ooh’s en aah’s. Ook omdat de sprinklers in het bedrijf echt supergoed werkten: er kwam een stortvloed naar beneden. Het gezelschap pakte het zeer sportief op, zelfs de directeur had de slappe lach. Maar ik schaamde me dood. Ik had drie keer gecheckt of er toch geen afzuiginstallatie was, maar had nooit gedacht aan sprinklers.” Schoonmoeder Kyana (33): „Ik vertelde trots aan de moeder van mijn vriend, die voor het eerst kwam eten, dat ik het beste was in appeltaart en lasagne maken. Waarop ze vroeg: ’En welke van de twee is dit?’” Blauwe pleister Gerda (32): „Chef-kok ziek, brigade onderbemand. Ik heb ooit als leerling-kok die avond de keuken gedraaid met de afwasser en schoonmaker die samen zes woorden Nederlands spraken. Wat aanbrandde sneed ik weg, de Hollandaise kwam uit een pakje dat ik een van de obers snel uit de supermarkt had laten halen.” „Mijn hysterie was compleet toen ik de blauwe pleister miste die op een van mijn brandblaren had gezeten. Was die in het eten terechtgekomen?! Ik vond hem om 1 uur ’s nachts bij het dweilen en barstte prompt in tranen uit.” Romantisch diner Diane (42): „Ik had een superleuke date te eten. De salade was klaar, de pastasaus hoefde alleen nog even opgewarmd te worden en natuurlijk nog spaghetti koken. Terwijl ik in de kamer bevallig stond te flirten, kwamen er zorgwekkende geuren uit de keuken: de pan stond scheef op het vuur en de droge spaghetti die er nog uit stak had vlamgevat. Mijn date deed zulke daadkrachtige dingen met theedoeken, water en het raam openzetten, dat ik maar met hem ben getrouwd.” Avocadoleed I Marilou (51): „’O, dus je eet een avocado zónder de schil?’ Dat was de openbaring die me in het dispuut meteen verraadde als meisje uit een milieu van de gestampte pot. Het was aardig geweest als ze me niet eerst twee happen hadden laten wegkauwen.” Avocadoleed II Samira (46): „Om een verpletterende indruk te maken op mijn date, die was blijven slapen, serveerde ik als ontbijt avocado’s uit de oven, met een eitje erin. Het zag er beeldig uit en kon zo op Instagram. Maar het smaakte afschuwelijk, het vruchtvlees was heel bitter geworden.” „Ik had geen idee dat je avocado’s niet kunt verhitten. Ik heb hem nog een boterham aangeboden maar ’hij moest nog ergens heen’. Op weg naar mijn werk zag ik hem ontbijten bij de Mac. Ik kon hem geen ongelijk geven.” Avocadoleed III José (58): „Iets te rijpe avocado + iets te groot mes = zes hechtingen in het ziekenhuis. En een flauwgevallen vriendin, van wie ik niet wist dat ze niet tegen bloed kon.” Gillende sirenes Anne (37): „Als studente met nul bakervaring zou ik weleens even een cake bakken voor de huisvergadering van die avond. De oven was zo vaak gebruikt (lees: zo vies) dat niet alle cijfers en symbooltjes nog te lezen waren, dus ik draaide er op goed geluk aan. Het ding werd warm, dat leek me een goed teken. En volgens het pak van de mix moest-ie er zeker 55 minuten in, dus alle tijd om even op en neer naar de bibliotheek te gaan.” „Terug trof ik mijn huisgenoten hysterisch op de stoep aan. Zowel vanwege de rookwolken die uit de keuken kwamen als door de buitengewoon spannende brandweermannen die inmiddels waren gearriveerd. Het viel mee, alleen de cake was verkoold. Blijkbaar moet je niet tegelijk de knoppen van bakken en grillen indrukken. Al helemaal niet als je ze allebei op z’n heetst draait.” EpiPen Olivia (31): „Mijn nogal deftige aanstaande schoonouders gaven een diner. Ik was al zenuwachtig en het feit dat oma - een jonkvrouw met drie achternamen - er ook zou zijn, maakte het er niet beter op. Na anderhalf uur begon ik wat te ontspannen: de bouillon was niet over de tafel gegaan, ik had de aardappelen niet gesneden, maar met mijn vork kleingemaakt, ik had niet te veel gedronken en bij het toetje - het was een familierecept en ik wist niet wat het was, ik proefde vooral chocolade - begon zelfs oma belangstellend naar me te kijken.” „Zeg maar gerust gefascineerd. Ik begreep wel waarom, want ik voelde mijn mond tintelen en mijn ogen dicht zwellen. ’Zitten hier pinda’s in?’ kon ik nog net vragen. ’Het is een recept met pindakaas’, zei de moeder van mijn vriend met grote ogen. De grande finale van dat diner bestond uit mij, plat op de vloer en mijn vriend, die daadkrachtig mijn EpiPen in mijn bovenbeen ramde. Ik had alweer praatjes toen de ambulance arriveerde. En de nogal deftige mensen bleken allemaal bezorgde schatten te zijn. Als ik nu kom eten, laat mijn schoonmoeder zelfs de bakker een ingrediëntenlijst van de krentenbollen uitprinten.” Gewokte sprinkhanen Molly (44): „Ik wist dat mijn date erg bezig was met gezond eten, dus toen hij voor me wilde koken, zette ik me schrap voor quinoa en bleekselderij. Het werd een salade met gewokte sprinkhanen. Je kon de pootjes en sprieten nog goed herkennen. Ik heb me flink gehouden, maar moest na de eerste hap al kokhalzen en heb daarna onromantisch overgegeven in zijn prullenbak. Er is geen volgende date meer gekomen; hij vond dat ik niet openstond voor nieuwe dingen.” Wolkeneitjes Sophie (36): „Het klinkt heel simpel: eiwit stijfkloppen, bakken in de oven, met een volmaakt gegaarde dooier in het midden. En daar dan onmiddellijk de blits mee maken op Instagram. Poging 1: het eiwit was niet stijf genoeg. Poging 2 en 3: ik kreeg het ei niet goed gescheiden. Poging 4: de hond was me voor.” „Poging 5: het eiwit kwam beeldig wolkerig omhoog, maar ik was vergeten een kuiltje te maken waar de dooier na een minuut of 7 in moest. Poging 6 moest even wachten omdat mijn man, die inmiddels rammelde van de honger, kribbig eieren met spek ging bakken. Poging 8 was redelijk geslaagd, alleen wat te zwartgeblakerd voor Instagram. Sommige dingen zijn gewoon niet te redden, ook niet met een filtertje.” Onbekende nootjes Anja (53): „In het dorp waar ik vandaan kom, werd het qua noten nooit veel exotischer dan pinda’s. Ik viel genadeloos als provinciaaltje door de mand bij mijn eerste bedrijfsborrel, die mijn buitengewoon mondaine collega’s gaven. Er waren enge schimmelkazen en onbekende nootjes.” „Ik wilde me niet laten kennen en heb manmoedig een handje pistache weg gemaald. Dat was nog een hele klus en ik vond er niet veel aan: nogal hard. Tot iemand me erop attent maakte dat je ze wel eerst moest pellen. Ik heb er nog vijf jaar gewerkt, met als bijnaam De Notenkraker.”