Polyamorie Files 89: Ella wordt gebeld door een oud nummer…

De hele week probeer ik Jeff een beetje te ontlopen, maar dat is ontzettend lastig, want meneer heeft zich ziekgemeld op werk. Blijkbaar is zijn verdriet om Jackie zo groot dat hij haar niet tegen wil komen op kantoor. Het ene moment staat hij zingend in de keuken van alles te bakken en te bereiden, het volgende moment hangt hij op de bank terwijl hij dramatische muziek luistert. Ik heb extra diensten te draaien zo vlak voor de kerst en ik vind het wel even prima om niet thuis te zijn. Opgelucht ‘Dus het is nu helemaal over met die Jackie?’, mijn zus hangt weer eens aan mijn lippen als ik over mijn huwelijk praat. ‘Volgens mij wel. Ze heeft nu iets met die vriendin van haar en blijkbaar hebben ze Jeff niet meer nodig.’ Mijn zus denkt lang na. ‘Ben je opgelucht?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Ik weet het niet. Eerst wel, maar ik ben ook wel erg geschrokken. Jeff doet zo dramatisch, hij heeft echt liefdesverdriet en daar maak ik me zorgen om.’ Als ik weer thuiskom, ligt Max te slapen op de bank en Isa zit te gapen voor de tv. Ik zoek naar Jeff, maar zie hem nergens beneden. ‘Waar is papa?’ vraag ik aan mijn dochter. Ze haalt haar schouders op en ik ren snel de trap op. Jeff zit in zijn werkkamer met zijn koptelefoon op. Hij heeft zijn ogen dicht. Ik trek hard aan zijn arm en hij schrikt op. ‘Wat ben je aan het doen? Het is tien uur! Waarom liggen de kinderen nog niet op bed?’ Hij kijkt me verschrikt en verward aan terwijl hij omhoog komt uit zijn stoel. Hij ziet er slecht uit en ruikt naar zweet. Broodje pindakaas ‘Ik was de tijd vergeten…’ mompelt hij. Snel ga ik weer naar beneden en pak Max van de bank. Gelukkig kan ik hem in bed leggen zonder dat hij wakker wordt. Isa valt al bijna in slaap als ik haar optil en haar pyjama aantrek. ‘Wat hebben jullie gegeten vanavond?’ Ze kijkt me slaperig aan. ‘Broodje pindakaas!’ zegt ze trots als ze bedenkt wat ze heeft gegeten. In mijn hoofd vervloek ik Jeff terwijl ik mijn dochter toestop en een kus op haar hoofd geef. Als ik weer beneden kom, zie ik de bende in huis. Overal ligt speelgoed. Er staan lege koffiekopjes, er ligt bestek op de grond en naast de bank liggen de korstjes van brood. Jeff zie ik weer nergens en mijn bloed begint te koken. Woest ren ik terug naar zijn werkkamer, maar daar ligt nu alleen zijn koptelefoon, Jeff is zelf nergens te bekennen. Snel loop ik naar onze slaapkamer, maar daar is hij ook niet. Marvin Beneden begin ik de kamer op te ruimen. Ik ben zo ontzettend moe. En zo ontzettend boos. Ik heb even helemaal geen zin meer om begrip op te brengen voor Jeff. Ik ben zijn zelfmedelijden meer dan zat. Mijn telefoon ligt te trillen op tafel, maar ik heb geen zin om op te nemen. Het zal Jeff wel weer zijn met een moeilijk verhaal of slap excuus. Boos boen ik de keuken en raap ik de broodkorsten van de grond. Pas wanneer de hele kamer weer schoon is, ga ik rustig op de bank zitten. Het is inmiddels half twaalf maar ik heb teveel adrenaline in mijn lijf om nu in bed te gaan liggen. Ik pak mijn telefoon omdat ik nu wel wil weten waar Jeff is. Tot mijn verbazing zie ik dat Jeff me helemaal niet gebeld heeft. De gemiste oproepen zijn van twee nummers die ik lang niet op mijn telefoon gezien heb. Vier keer heeft Jackie me blijkbaar gebeld en het andere nummer dat me twee keer heeft geprobeerd te bellen is van Marvin… Wat is er nu weer aan de hand?