Dagboek van een Minnares deel 257: ’Ik wil je borsten tegen de mijne drukken en je overladen met kusjes’

Zondag Josien heeft de doodzieke Mark opgehaald en mee naar huis genomen. Ik snap er niets meer van. Waarom wil ze hem nog steeds terug? Hij woont nu toch bij mij? Ze was toch aan het daten met andere mannen? Bovendien heeft Mark keer op keer laten merken dat hij niks meer om Josien geeft en dat hun huwelijk wat hem betreft voorbij is. Het irriteert me dat Mark zonder morren met Josien mee is gegaan. Maar misschien kon hij gewoon niet meer helder nadenken. Ik hoop dat hij snel getest kan worden op corona; hij is ervan overtuigd dat hij het heeft. Shit, als hij mij dan maar niet heeft besmet. Niet dat ik me veel zorgen maak, maar mijn moeder is natuurlijk al wel een dagje ouder. Bah, die rotcorona, ik ben het spuugzat. Dinsdag Ella gaat nu elke maandag en dinsdag naar de crèche en ik ben thuis mijn artiestenbedrijf aan het opzetten. Het lastige is dat iedereen die ik bel zegt dat hij of zij nauwelijks werk heeft en dus ook geen budget voor een manager. Ik heb geen idee hoe ik nu aan geld moet komen. Moet ik Leroy bellen? Jaren geleden was ik zijn artiestenbegeleider en we hebben zelfs kort iets gehad, tot ik ontdekte dat hij met zeer schimmige zaakjes bezig was. Maar ja, hij heeft wel geld. Ik app Mark om te vragen hoe hij zich voelt. ’Ellendig,’ appt hij terug. ’En ik krijg pas vrijdag een test.’ Dan vraag ik of hij met Josien naar bed is geweest, zoals zij beweert. Ik krijg geen antwoord en dat stoort me. Is dat omdat hij het een stomme vraag vindt of omdat hij het niet wil vertellen? Uiteindelijk app ik Angela of ze tijd heeft om me vanavond te bellen. Aan de telefoon stort ik mijn hart uit bij Angela. Dat ik een bedrijf aan het opstarten ben, maar niet weet waar ik moet beginnen. Dat ik komende zaterdag jarig ben, maar niet weet hoe ik het moet vieren en vooral niet met wie. Ik bedoel: ik mag drie gasten thuis ontvangen of met maximaal drie vriendinnen naar een café. Alle horeca gaat om 10 uur dicht, dat is toch ongezellig? En als Mark pas vrijdag wordt getest, kan ik hem zeker zaterdag niet zien. Ik weet het nu al: dit wordt de stomste verjaardag ooit. „Ah Laura, die verjaardag komt goed,” zegt Angela. „Ik neem je zaterdag dolgraag mee uit eten.” Even voel ik me schuldig, zou mijn beste vriendin Fleur zich dan niet buitengesloten voelen? Maar dan besluit ik dat ik haar, mijn moeder en mijn zus ook mee uit lunchen kan nemen. Nu krijg ik nog salaris tenslotte en dan heb ik zaterdag de hele dag feest. Overdag met hen, ’s avonds met haar. Dan praat ze verder. „Ik moet steeds aan je denken,” zegt ze. „Ik heb wel vaker seks met een vrouw gehad, maar met jou is het anders. Met jou is het zacht en toch spannend. Je weet precies wat ik lekker vind. Ik wil niets liever dan jou in mijn armen nemen, je borsten tegen de mijne drukken en je overladen met zachte kusjes.” Haar woorden winden me op, maar maken me ook in de war. Ik bedoel: Mark vindt het spannend als ik seks met een andere vrouw heb als hij erbij is. Ik weet zeker dat hij het niet leuk vindt als ik stiekem iets begin met Angela. Bovendien heb ik het andersom helemaal niet. Ik vind haar opwindend, maar ik ben niet verliefd of zo. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee moet. „Ella huilt,” zeg ik daarom maar. „Ik moet ophangen, sorry.” Vrijdag Vandaag wordt Mark getest op corona. Hij is er van overtuigd dat hij het heeft, hoewel niet alle symptomen kloppen. Zo heeft hij wel koorts, keelpijn en moet hij vaak hoesten, maar met zijn geur en smaak is niets aan de hand. Ik wens hem sterkte en baal dat ik niet bij hem kan zijn. Eigenlijk baal ik van alles. Zo probeer ik al twee dagen te werken met Ella om me heen en eigenlijk lukt dat voor geen meter. Mijn moeder wil alleen op woensdag voor haar zorgen en ik heb geen geld om haar fulltime naar de crèche te laten gaan. Misschien moet ik het toch maar aan Linda vragen. Zij heeft al meerdere keren aangeboden op donderdag en vrijdag bij haar thuis op Ella te gaan passen. Tenslotte is Ella toch het kind van haar overleden man. Het kan vast geen kwaad als ze samen een band opbouwen. En zo’n gratis babysitter kan mij nu een heleboel lucht geven. Bovendien heb ik dan de donderdagavond weer vrij om leuke dingen te doen met Mark. Ik heb heimwee naar onze avondjes in het Hilton. Ik app Mark hoe de test is gegaan en of hij me om 12 uur vanavond op de één of andere manier live kan feliciteren. Via de app, telefoon, video, als ik maar even contact met hem kan hebben. Maar ik heb pech. ’Het spijt me schatje,’ appt hij terug. ’Het gaat helaas niet goed met me. Josien gaat me nu naar de Spoedeisende Hulp brengen.’ Ik schrik me rot. Is Mark zó ziek? O mijn God. Hij zal het toch wel overleven…?! Als eerste een seintje als er een nieuwe aflevering van Dagboek van een Minnares online staat? Meld je dan aan voor onze exclusieve WhatsApp-dienst: Zet het nummer 06-13651435 in je contacten. Stuur de tekst ’dagboek aan’ via WhatsApp naar bovenstaand nummer NB: je ontvangt geen bevestiging van je aanmelding Vanaf nu word je als eerste op de hoogte gesteld van de publicatie van een nieuwe aflevering. Snel en gemakkelijk via WhatsApp! Afmelden? App ’dagboek uit’ naar hetzelfde nummer. Meer weten over deze WhatsApp-dienst? Klik hier!