Donderdag

"En nou ben ik je sippe snuit zat, jij moet er even lekker uit meid!"

Ivo is heel geduldig met mij geweest, maar de koek is blijkbaar op. En terecht ook; er is echt geen eer aan mij te behalen sinds ik een week geleden onverwacht bij Roy op de stoep stond en hem daar aantrof met een andere vrouw. En niet zomaar een andere vrouw: het was de moeder van zijn kind.

Hij biechtte het meteen op. Ze hadden een heel goed gesprek met elkaar gehad en wilden het proberen samen. "Een kind heeft een vader én een moeder nodig, Eef," zei hij met een soort alwetende blik. Braak. Alsof hij uit de Wij Jonge Ouders stond voor te dragen; ik kon hem wel een klap voor zijn kop verkopen.

Een paar maanden geleden wilde hij er nog helemaal niks van weten dat hij vader zou worden. Sterker nog, ooit was dit een van de meest spannende, vrijgevochten, dominante en sexy mannen die ik ooit in mijn leven was tegengekomen. En nu stuurde hij mij zijn leven uit, omdat hij koos voor het verschonen van strontluiers en warme golven melk in zijn nek.

Maar ik begreep hem volledig. En ergens was ik voor het kleine ventje ook wel blij dat Roy zijn verantwoordelijkheid nam. Ik had gewoon als eerste weg willen zijn. Nu werd ik weggestuurd. Het erge was nog wel dat de moeder, 'Roys vriendin', zich nog voor kwam stellen ook. Verbijsterd nam ik haar uitgestoken hand aan.

"Hi. Ik begrijp dat dit een heel ongemakkelijk moment voor je moet zijn, maar ik wil je bedanken dat je Roy hebt gepusht om zijn rol als vader op te eisen. Ik snap hoe moeilijk dat voor je moet zijn geweest." Ik zei niets en keek haar alleen maar met een lege blik aan. Ze begon wat te stotteren. "Tja, ik bedoel eh… Jullie hadden toch een soort van relatie, of niet?"

Ik herstelde me razendsnel. "Nou, relatie, relatie. We neukten vooral veel. Voor een relatie zijn Roy en ik niet in de wieg gelegd, maar wie weet gaat het jou lukken om hem te temmen. Ik wens jullie alle geluk van de wereld." En met die woorden ben ik de straat op gevlucht. In de auto liet ik mijn tranen de vrije loop. Dit was dus precies waarom ik mij niet wilde binden. In the end krijg je toch de deksel op je neus. Je wordt tóch weer gekwetst. En dit zou de allerlaatste keer zijn dat ik me dat liet gebeuren, sprak ik met mezelf af.

Ik recht mijn rug en haal diep adem. "Het is afschuwelijk met mij hè?" Ivo knikt: "Ja, echt. Ik heb je nu al een paar keer in de kreukels meegemaakt, maar nu vind ik je wel heel erg van het pad af. Meid, ik blijf het niet herhalen, maar als Roy jou niet had gedumpt, had jij hem uiteindelijk de deur gewezen hè? Het was een aflopende zaak."

Ivo heeft gelijk. Groot gelijk. Mijn ego is alleen iets te geknakt om het ook zo te voelen. "Wat was je van plan? Wat wil je gaan doen?"

Ivo's ogen beginnen te glinsteren als hij doorkrijgt dat ik zijn plan met beide handen ga aannemen.

Vrijdag

Ivo heeft een hotelletje geboekt voor het weekend en hij heeft via via VIP-kaarten voor een waanzinnig feest weten te scoren. Overal waar ik kijk staan mooie mensen. Ik ben dolblij dat ik afgelopen week bijna niets heb kunnen eten in al mijn misère, waardoor de leren broek die ik al minstens een jaar niet meer paste ineens weer als gegoten zit. Ik heb er een paar waanzinnige hakken onder aan en ik ben volgens Ivo 'to die for'.

Zo voel ik me ook, als ik al een tijdje met een leuke man sta te praten die zijn ogen overduidelijk niet van mij af kan houden. "Loop je even met mij mee?" Hij wacht het antwoord niet af en trekt mij mee naar een ruimte waar het heel rustig is. "Wil je een snuifje?" Ik schrik van zijn voorstel en kijk toe hoe hij zelf alvast neemt.

"No thanks, ik heb een wijntje," sla ik voorzichtig af. Dan duwt hij mij licht dwingend tegen de muur en voel ik zijn hand over mijn kont glijden. "Het is nog vroeg…," fluistert hij in mijn oor.