"Ik heb mijn dochter Nika gezegd dat papa van het balkon was gevallen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om de waarheid te vertellen; dat haar vader net als oom Marco een paar jaar eerder een einde aan zijn leven had gemaakt."

Dierentuin

"Toen mijn broer stierf, was ze nog een kleuter. Hij zou die dag met haar naar de dierentuin gaan. Ze was zo overstuur. 'Papa', zei ze, 'ga jij nooit dood?' 'Ik beloof het', antwoordde Danny. Twee jaar later sloeg hij de hand aan zichzelf. Ik had het niet zien aankomen. Allebei de keren niet."

"Zelfmoord waart als een spook rond in mijn omgeving. Mijn moeder was manisch-depressief. Dat maakte mijn jeugd er niet makkelijk op. Ik liep als kind op eieren. Je wist nooit hoe ze ergens op reageerde. Hoe ik ook mijn best deed, ik kreeg altijd de wind van voren. Het voelde alsof ik niks waard was als dochter. Op mijn achttiende verjaardag deed ze een zelfmoordpoging."

Boodschap

"Ik heb me lang afgevraagd waarom nou net op die dag. Was het een boodschap aan mij, dat ik het niet waard was om voor te leven? Inmiddels ben ik veel te weten gekomen over het hoe en waarom van zelfmoord. Mensen die uit het leven stappen, hebben geen besef meer van anderen, van tijd, van kalenders. Ze zijn volledig op hun eigen ellende gericht en dat ze daar een einde aan willen maken."

"Mijn moeder bleef leven. Ik heb er nooit meer met haar over gesproken. Eén keer was een gesprek dichtbij. Mijn dochter lag kantje-boord in het ziekenhuis en ik zat met mijn moeder in de gang. 'Als Nika sterft', zei ik, 'ga ik naar de bovenste verdieping en dan spring ik naar beneden.' 'Dat weet ik', antwoordde ze. Dat had een opening kunnen zijn. Maar misschien wil ik ook niet weten wat ze geantwoord had als ik het haar wel had gevraagd. Stel dat het inderdaad met mij te maken had…"

Lees verder in VROUW Magazine van deze week.