"Toen ik 25 was, had ik ernstige invaliderende RSI. Ik merkte dat mijn klachten heftiger werden als ik me verzette en daarom begon ik met meditatie. Ik oefende tijdens het wandelen, ik probeerde elk moment echt aanwezig te zijn. Daarna was ik in staat om bijvoorbeeld pijnvrij mijn brood te smeren. Niet klagen werkte echt!"

Hier en nu

"Vier jaar geleden overleed mijn vader. We wisten dat we nog 24 uur met hem samen hadden, omdat hij euthanasie zou laten uitvoeren. Ik heb mezelf toen de opdracht gegeven om die 24 uur elke seconde in het hier en nu aanwezig te zijn. Ik heb zijn laatste dag heel intens beleefd. Ik heb echt niet alleen maar genoten, maar door in het hier en nu te zijn, kon ik ook zien wat er om me heen gebeurde."

"Zo merkte ik bijvoorbeeld op dat mijn moeder even tijd met mijn vader nodig had. Dat was waarschijnlijk alleen maar langs me heen gegaan als ik me zorgen maakte over het verdriet dat ons nog te wachten stond. De keren dat de angst mij die dag naar de strot vloog, kreeg ik een signaal: ik was niet in het hier en nu!"

Event

"Ik kreeg de laatste jaren steeds meer moeite met mensen die veel klagen. Als ik met ze omging, klaagde ik over hun vele klagen. Hoe hypocriet is dat? Het gaf me een naar gevoel. Op Facebook kwam ik een foto tegen van iemand die een papier voor zich hield waarop stond dat 24 uur klaagvrij leven zijn leven had veranderd. Dat leek me wel wat."

"Ik maakte een event aan en binnen enkele weken hadden ik een bereik van 3 miljoen mensen. En voor mijn Klaagvrije maandag-evenement hadden zich ruim 50.000 geïnteresseerden gemeld. De landelijke pers dook erop, ik werd door Giel Beelen gebeld en heel veel bloggers besteedden er aandacht aan. Er kwam nogal wat los. Zelfs in een kleuterklas besloten ze een dagje niet te klagen."

365 klaagvrije dagen

"Na die bewuste Klaagvrije maandag op 12 oktober 2015 ontstond het idee er een boek over te schrijven. Maar dan zou ik klaagvrij leven ook echt zelf moeten toepassen, vond ik. Daarom ben ik in december 2014 gestart met 365 klaagvrije dagen. Ik probeer zo oprecht mogelijk te zijn."

"Dus ik kan wel tegen de buurvrouw klagen over mijn niet-luisterende man - hypothetisch gesproken - maar ik kan daar ook een laagje onder duiken. Wat schuilt er achter? Zou ik meer in verbinding willen staan met mijn partner? Mis ik het contact? Heb ik verdriet om het feit dat de schwung er een beetje uit is? Als je dat uitspreekt en daarbij ook kritisch naar jezelf kunt kijken, krijg je een veel fijner en oprechter gesprek."

Een klap

"Ik gebruik het woord 'kwetsbaar' niet graag, maar ik denk wel dat mensen er goed aan doen meer van zichzelf te laten zien. Er wordt makkelijk over koetjes en kalfjes gepraat, terwijl ik ervaar dat er meer behoefte is aan oprecht contact. Dat is toch waar het om gaat in het leven?"

"Ik heb ook geleerd mijn oordeel uit te stellen en langer te kijken naar de factoren die bijdragen aan een situatie. Ik hoef niet goed te keuren dat mijn dochter mijn zoon een klap verkoopt bijvoorbeeld, maar ik kan wel proberen te begrijpen waarom zij tot die actie is overgegaan."

Utopie

"Ik had er vooral een handje van om over mezelf te klagen. Dat is nu een stuk minder. En ik zeg minder vaak 'sorry'. We zeggen zo snel 'sorry', bijvoorbeeld als we een afspraak afzeggen. Waarom? Je vraagt daarmee goedkeuring van de ander voor jouw keuze, maar daar moet je toch zelf verantwoordelijkheid voor nemen? Als je dat doet, voelt het zoveel fijner."

"Naar mijn drie kinderen toe, hanteer ik de regel 'Niet klagen, maar vragen.' Dus niet zeggen 'Ik heb veel minder dan hij…' maar 'Mama, mag ik nog iets extra?' Dat werkt prima. Klaagvrij leven blijft een uitdaging en het is een utopie te denken dat dit ook 100% gaat lukken. Maar door er bewust mee om te gaan, kan je leven echt veranderen."

Op 23 januari, 'Blue Monday', staat er weer een 'Klaagvrije maandag' op de agenda. Daarnaast komt er een boek en de eerste editie van het magazine 'Klaagvrij leven' uit.