Vandaag ontvingen wij een mail van school, over de ‘ventilatie-situatie’. Deze bleek na onderzoek ivm de coronamaatregelen niet optimaal en dus moeten de ramen en deuren ‘tijdens het gebruik van de ruimtes open blijven’. Het is nu begin oktober en nog niet heel koud.

Vernikkelen

Met een goede trui aan is het qua temperatuur nog best te doen. Je kunt zelfs beargumenteren dat een flinke dosis frisse lucht goed is voor de kinderen. Maar straks wordt het echt koud. Gaat het misschien wel vriezen. Dan zitten de kinderen dus te vernikkelen aan hun tafeltjes.

Want zelfs als je met je winterjas aan en oorwarmers op in de klas zit, is het bepaald niet aangenaam rekenen en spellen als de ijspegels aan je neus hangen. En dan krijgen ze misschien geen corona, maar ziek worden ze zeker wel.

Angstig

Het is allemaal leuk en aardig met die maatregelen, maar overdrijven is ook een vak. Ik snap dat veel leerkrachten angstig zijn en ik onderschrijf absoluut het nut van goede ventilatie, maar ik ga mijn kind deze winter niet laten bevriezen op school. Dat vind ik niet alleen absurd, het is ook gewoon onverantwoord en als verantwoordelijke ouder ga ik in dat soort idiotie niet mee.

Niet alleen is het voor de gezondheid van de kinderen niet goed om vijf dagen per week in een ijskoud lokaal te zitten, ze leren ook niks meer, want je kunt niet verwachten dat ze zich nog kunnen concentreren, of überhaupt een potlood vasthouden als hun lijfjes verstijfd zijn van de kou.

Thermo-kleding

Ik zal de eerste zijn om te pleiten voor het zoveel mogelijk tegenhouden van een nieuwe schoolsluiting, want ik zit niet te wachten op een tweede thuisonderwijs-episode en mijn kinderen al helemaal niet. Maar als dit echt de norm wordt, als ik mijn kroost alleen nog naar school kan sturen in thermokleding en met een bivakmuts op, dan trek ik ze eraf. Dan maar thuis lesgeven, waar het warm is. Dan krijgen ze misschien minder goed les, maar ook geen dubbele longontsteking.

Afgezien van wat je wel of niet vindt van de coronamaatregelen, of je nou bang bent of juist heel sceptisch, kunnen we alsjeblieft wat meer gaan denken aan de kinderen? En wat voor impact dit alles nou eigenlijk op hen heeft?

Grenzen

Ze mochten al heel lang niet naar school en nu ze wel weer mogen, is daar heel erg veel veranderd. Ze moeten afstand houden, mogen de juf en/of meester niet meer knuffelen, moeten alles om de haverklap ontsmetten, alle voorstellingen, vieringen en uitjes zijn afgelast en ze krijgen steeds maar invallers of moeten zelfs opeens weer thuisblijven omdat de juf klachten heeft.

Dat is al heel wat om te verwerken voor een kind. En dan zouden ze nu ook nog eens de hele winter kou moeten gaan zitten lijden in een klas waar de oostenwind langs het digibord raast? Dat kunnen we die kinderen niet aandoen, jongens. Er zijn grenzen. Het welzijn van onze kinderen komt door al deze kunstgrepen in het geding en dat is mijns inziens een grens die we niet over moeten willen gaan. Als ouder zeg ik dan ook: tot hier en niet verder.

Blauwe lippen

We zitten in een ongekende situatie. En ja, in crisistijd moeten we allemaal wat inleveren aan privileges en comfort. Maar comfortabel en verantwoord les krijgen valt, in de moderne Westerse samenleving, niet onder die twee noemers.

Educatie is iets waar kinderen recht op hebben en wat zij onder normale omstandigheden dienen te kunnen krijgen. Een verwarmd lokaal is niet meer dan normaal. Dat is een basisbehoefte en die kunnen we onze kinderen dus niet ontnemen.

Nood breekt weliswaar wet, maar sorry, de nood is niet zo hoog dat de kinderen met blauwe lippen hun dictees moeten maken. Ja, we moeten het samen doen. Dus ook samen met de kinderen. En die leveren al een hele tijd genoeg in. Zullen we ze dus niet echt álles afpakken?