Voor de deur van abortuskliniek het Vrelinghuis in Utrecht staan steeds vaker demonstranten. Anne*: “Rond een uur of acht verzamelen de demonstranten zich voor de deur. Soms zijn ze met meer, maar meestal staan er twee à drie personen. Vervolgens wordt iedereen die naar binnen wil op een heel vervelende manier aangesproken.

BABYPOPPETJES

Als je met de auto naar binnen wil, beginnen ze te praten zodra je het terrein opkomt en als je te voet komt, word je staande gehouden. Vervolgens worden er allerlei vragen gesteld als: ‘Weet je wel wat je doet?’, ‘Jouw baby kan al voelen, wist je dat?’

Tegenwoordig hebben de demonstranten zelfs van die babypoppetjes mee die ze in de handen duwen van de vrouwen die naar binnen willen. ‘Zo ziet het kindje dat je wil laten weghalen er nu uit!’ wordt er dan gezegd. Dat is natuurlijk onzin, want ze hebben geen flauw idee hoe ver de zwangerschap op dat moment is gevorderd.

OVERSTUUR

Sommige vrouwen en meisjes komen daardoor compleet overstuur binnen. Ze hebben vooraf heus goed nagedacht over hun keuze, maar als hen dan zo’n popje in de handen wordt gedrukt, krijgen ze er ineens een beeld bij en dat is heel confronterend.

In dat soort gevallen was het aan mij om de patiënte gerust te stellen, om haar eraan te herinneren waarom ze voor abortus had gekozen. Want zo’n keuze is echt niet uit de lucht komen vallen, daar gaat een gesprek met een arts en een wettelijke bedenktijd van zeker vijf dagen aan vooraf.

EIGEN KEUZE

Eigenlijk zouden de demonstranten eens een dagje moeten meelopen, want iedereen die hier binnenkomt, heeft een eigen reden. Er komen vrouwen die een ernstig gehandicapt kindje in hun buik hebben, vrouwen die zwanger zijn geworden na een verkrachting en meisjes die later heus kinderen willen, maar een kind op dit moment gewoon niets te bieden hebben.

En natuurlijk zitten er ook weleens gevallen tussen dat je denkt: ‘Jeetje, het is 2019, had je dit niet kunnen voorkomen?’ Maar ook dan is het hún keuze. Daar heeft niemand wat over te zeggen.

TRIEST

Eerlijk gezegd vind ik het ronduit belachelijk dat ze daar staan. Natuurlijk heeft iedereen het recht om zijn of haar mening te verkondigen, maar dat hoeft niet op deze manier. Demonstreren kan overal. Als jij vindt dat abortus moord is, dan ga je mensen daar maar van overtuigen op het station, of ergens in een winkelstraat.

Vrouwen pakken op hun meest kwetsbare moment, terwijl ze op het punt staan misschien wel een van de moeilijkste dingen van hun leven te doen… Dat vind ik triest. Ik hoop dan ook dat er snel een oplossing komt, dit kan zo niet langer.”

Anne is een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie. Dit artikel is eerder gepubliceerd op VROUW.nl