’Na een huwelijk van 62 jaar mocht hij niet bij haar afscheid zijn’

„Ik woon al twintig jaar niet meer in Nederland. Ik woon in Zwitserland, door het werk van mijn imiddels ex-man. Mijn familie is er inmiddels aan gewend dat ik niet meer in Nederland woon. De kantons (provincies) in Zwitserland hebben veel zeggenschap over hoe ze de coronamaatregelen indelen. Ikzelf woon in Baselland, op zeven kilometer van Basel-Stadt. Het is in Basel-Stadt al een tijdje de norm om ook op openbare plekken, zoals in winkels, een mondkapje te dragen. Terwijl dat daar niet per se hoeft. Overlijden Mijn moeder (92) is in april gestorven aan corona. Ze had dementie en woonde in een groepswoning in een Nederlands verzorgingstehuis op een afdeling voor mensen met dementie. Mijn vader woont in hetzelfde tehuis, maar hij is nog zelfstandig en woont daarom in een ander gedeelte. Omdat ze allebei in een ander gedeelte van het tehuis woonden, kon mijn vader haar niet bezoeken. Ook mijn gezin en ik waren niet welkom om afscheid te nemen. Ik ben wel naar Nederland gekomen voor de crematie. Ondanks dat het fijn was om mijn familie weer te zien na zo’n lange tijd, was het ontzettend zwaar. Vooral omdat mijn vader niet bij de crematie mocht zijn. Hij heeft het er moeilijk mee, maar is supersterk en dapper en ik ben ontzettend trots op hem. Na een goed huwelijk van 62 jaar niet bij het afscheid mogen zijn… dat is vreselijk. Juist in deze tijd is bij elkaar zijn extra belangrijk. Inmiddels zijn we weer terug in Zwitserland en proberen we ook elke dag te videobellen met elkaar, om toch ons leven te kunnen delen en mijn vader een hart onder de riem te kunnen steken. Ik was natuurlijk verdrietig en voelde me moe en futloos. Maar na een tijd ging het beter en begon alles weer een beetje te lopen. Je moet wel. Vriendschap Ook voor mijn vrienden wil ik heel erg graag naar Nederland toe. Ik heb goede vriendinnen die ik heel graag zou willen bezoeken omdat ze ziek zijn, maar juist nu is dat niet mogelijk. Eerst kon ik op bezoek komen met de auto, trein of het vliegtuig, maar het is momenteel een te groot risico om langs te gaan en ik moet na een bezoek in quarantaine. Daarom hebben we nu alleen contact via FaceTime. Minder streng Ik ben grafisch designer van beroep en heb dit eigenlijk mijn hele leven al thuis kunnen doen. Gelukkig is er voor mij wat dat betreft niet veel veranderd. Ook geef ik les aan kleine kinderen, twee dagen per week, in kunst. Op deze preschool moeten we heel veel de handen wassen. Toen ik laatst in de bioscoop was, moest ik in de lobby een mondkapje op en zodra ik in de zaal zat, mocht deze af. Ook zaten er lege stoelen tussen iedereen in. In restaurants staan de tafels meer uit elkaar, er staan soms spatschermen tussen en de bediening draagt mondkapjes. Momenteel is het hier minder streng dan in Nederland, maar ik denk dat er binnenkort weer een verscherping van de regels plaatsvindt. Ik vind wel dat Zwitserland een goede aanpak heeft en dat de mensen zich veelal hier keurig aan de regels houden. Kinderen Ik heb drie kinderen, twee zonen (26) en (24) en een dochter (23). Allebei mijn zonen wonen momenteel in Nederland en die heb ik gelukkig nog redelijk recent gezien. Maar mijn dochter heb ik al zeker twee jaar niet meer gezien. Ze heeft een tijd in Australië gewoond voor haar werk en is sinds kort naar Engeland terugverhuisd; daar hebben we als gezin – voordat we naar Zwitserland vertrokken – ook acht jaar gewoond voor het werk van mijn ex. Het was eigenlijk de bedoeling om haar op te zoeken voordat ze in Engeland ging wonen, maar vanwege corona is dit helaas niet gebeurd. Je probeert je op het positieve te focussen. We leven in een tijdperk waarbij we, ondanks dat we niet dichtbij zijn, alsnog in contact met elkaar kunnen blijven. Wat de toekomst ons zal brengen is voor iedereen natuurlijk onduidelijk. Ik hoop vooral dat het reizen tussen de landen binnenkort weer beter wordt. Want mijn familie kunnen zien, is voor mij het belangrijkst.” Wil jij ook in deze rubriek? Wij zoeken nog leuke, vrouwelijke dertigplussers. Reageer vooral ook als je 50, 60 of ouder bent. Stuur een mailtje met je naam, telefoonnummer, motivatie én twee actuele foto’s (portret en totaal) naar oproep@vrouw.nl