Marian: 'Mijn man is veranderd in een vrouw'

"Het was een doodnormale avond. Mijn man kwam naast mij zitten op de bank: 'Marian, ik moet je iets vertellen. Ik wil niet langer leven als man, ik wil mijn leven voortzetten als vrouw', is wat hij heel kalm zei. Dat is nu ruim zeven jaar geleden." Wereld op z'n kop Deze mededeling kwam voor Marian niet helemaal uit de lucht vallen. "Mijn man droeg al langere tijd vrouwenkleding. Dat vond hij prettig. Gek genoeg had ik daar helemaal geen problemen mee. Vond het juist wel interessant wat het met hem deed. En als hij die kleding uittrok, was het immers gewoon weer mijn man." "Alleen zit er natuurlijk wel een verschil tussen af en toe vrouwenkleding dragen én door het leven gaan als vrouw. Mijn wereld stond op z'n kop. Hoe moest het nu verder tussen ons? Zouden we ons leven nu vervolgen als lesbisch stel? De paniek brak uit. Ik had geen idee of ik dit wel zou kunnen én willen." Toekomst in duigen Er volgt een zware periode voor Marian en haar partner. "Ik zat vól met vragen en onzekerheden. Ons leven zoals het altijd geweest was, hield op met bestaan. De toekomst die we jarenlang hadden geschetst, viel in duigen. En de man van wie ik jarenlang heb gehouden, zou ik verliezen. Het is een vorm van rouwen waar je doorheen gaat." "Ik vond het heel moeilijk, want ik wilde helemaal geen afscheid nemen van dat fijne leven samen. Tegelijkertijd gunde ik mijn partner natuurlijk ook al het geluk van de wereld en zag ik meteen dat deze verandering hem zoveel gelukkiger zou maken. Dan moet je voor jezelf toch een knoop doorhakken." Leven met de dag "We hebben uren met elkaar gepraat en uiteindelijk besloten dat we per dag zouden leven. Ik had geen idee of ik het aan zou kunnen als mijn man in een vrouw zou veranderen en wat het met mij of onze relatie zou doen. We zouden samen beginnen aan dit avontuur en wel zien of we eruit zouden komen." "Het scheelt natuurlijk dat mijn partner niet van de een op de andere dag veranderde van man in vrouw. Het gaat allemaal in fases. Zo was er een fase waarin hij het aan iedereen vertelde, een fase waarin we voor het eerst als twee vrouwen over straat gingen, maar ook een fase waarin de operatie plaatsvond." Een man met borsten "Met de ene fase had ik meer moeite dan met de andere. Zo vond ik het bijvoorbeeld heel lastig om geconfronteerd te worden met uiterlijke veranderingen. Zo deed mijn partner er alles aan om zijn mannelijkheid te verbergen en met een zo glad mogelijk gelaat voor de dag te komen. Dat terwijl ik juíst altijd zo dol was op zijn stoppelbaardje." "Die momenten waarop ik er moeite mee had, zijn er vaak geweest. Zo besloot hij op den duur gaatjes te laten schieten, kocht hij steeds meer vrouwenkleding en ging hij in de weer met make-up. Dat is als partner toch wel even slikken. Het moeilijkste moment vond ik toen hij begon met hormonen en er borsten ontstonden ... op zijn mooie mannelijke lijf. Dat vond ik heel zwaar." "Net als de geslachtsoperatie. Natuurlijk begreep ik op een gegeven moment heel goed dat hij er vanaf wilde, maar voor mij was het toch een heel emotioneel moment. Het was hét laatste stukje mannelijkheid. Daarna was het definitief. Het voelde echt als afscheid nemen. Na die operatie had ik ook écht wel even tijd voor mezelf nodig." Echte liefde Tóch overleefd de relatie van het stel de transitie wel. "Natuurlijk was het wennen. Zo ging mijn man ineens als Miranda door het leven. Ineens was het niet meer vanzelfsprekend dat 'hij' de container aan de weg zette, of de boormachine uit de schuur haalde als er een gaatje geboord moest worden. Ineens was er echt een vrouw. Het heeft wel even geduurd voordat we daar weer een goede balans in hadden gevonden." "Daarnaast is er op relationeel gebied natuurlijk ook het een en ander veranderd. Ik had geen idee of ik ook op mijn 'man' zou kunnen vallen in een vrouwenlichaam. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen, maar of er echt aantrekkingskracht is, vind ik lastig toezeggen. Als ik opnieuw voor de keuze zou staan, blijft mijn voorkeur toch uitgaan naar mannen." Vier de liefde Inmiddels is het stel zeven jaar verder en nog steeds dolgelukkig met elkaar. "Miranda heeft nog steeds hetzelfde karakter als de man waar ik ooit op ben gevallen, alleen is ze veel meer zichzelf geworden. Onze relatie is veel sterker geworden. We hebben geleerd om elkaar te steunen, elkaar in onze waarde te laten. Samen kunnen we alles aan." Om deze bijzondere liefde te vieren, stapten de twee vorig jaar opnieuw in het huwelijksbootje. "We vonden dat onze liefde, na zes moeilijke jaren, wel een feestje had verdiend. We zijn zó dankbaar dat we nog steeds bij elkaar zijn. Het is niet makkelijk geweest, maar we zijn gelukkiger dan ooit én als het aan mij ligt, dan worden we samen heel oud." Het boek 'Een bijzondere liefde' waarin meerdere stellen vertellen wat het betekent wanneer je partner transgender is, ligt vanaf vandaag in de winkel.