Marions dochter werd vermoord: Romy zag nooit ergens kwaad in

Romy zat op het speciaal onderwijs, vanwege haar PDD-NOS. De dader was verliefd op Romy, en had haar - tevergeefs - al meerdere keren om verkering gevraagd. „Op die beruchte dag, 2 juni 2017, ging de hele klas zwemmen. Die ochtend had Romy verkering gekregen met een andere klasgenoot die zij al heel lang leuk vond.” De dader wilde met Romy mee naar huis fietsen, maar zij wilde dat niet. Toch is hij een stukje met haar meegefietst. Vervolgens is hij vooruit gaan fietsen. Romy heeft nog een berichtje gestuurd naar een appgroep met daarin een aantal klasgenoten: Omg, hij fietst nu vooruit. Ik vind hem eng. Hij nam dus dezelfde route als Romy en heeft haar opgewacht. Toen hij deed alsof er iets mis was met zijn fiets, stapte Romy af om hem te helpen. Daar heeft hij haar vastgegrepen, verkracht en vermoord.” Privacywetgeving Van de dader was al langer bekend dat hij psychische klachten had. Zo werd hij in 2016 veroordeeld voor twee aanrandingen. Van het feit dat hij daarvoor werd behandeld, wist de school niets. „In verband met de privacywetgeving hoefde de kliniek de school daarover niet in te lichten.” Marion denkt dat de moord voorkomen had kunnen worden. „Als er meer toezicht was geweest op de dader, had dit niet hoeven gebeuren. Hij zou niet alleen naar school mogen fietsen, hij heeft te veel vrijheid gekregen.” Nachtmerrie „We waren een gezin van vijf, nu moeten we met z’n vieren door. Ik sta echt in de vechtstand. Soms denk ik:’ Wat nou als ik haar niet naar school had laten fietsen?’ Ik wilde haar in eerste instantie ook niet alleen naar school laten fietsen, maar na aandringen van Romy en mensen in onze omgeving, heb ik toegezegd. Had ik mijn poot maar stijf gehouden. Dan was Romy er nog.” „Romy was een heel lief en gevoelig meisje, misschien zelfs té lief. Ze hield van dieren en natuur en maakte daar altijd foto’s en video’s van. Ook was ze ontzettend behulpzaam; ze hielp zelfs haar moordenaar. Ze zag nooit ergens kwaad in.” Petitie Met de petitie hopen Marion en haar mede-initiatiefnemers op een verhoging van de jeugdstraffen. „We verwachten niet dat kinderen tientallen jaren worden opgesloten, maar we willen gewoon een realistische oplossing vinden.” Op dit moment is de jeugddetentie van 12 tot 14-jarigen, één jaar en voor 16 tot 18-jarigen, twee jaar. „We pleiten voor een gevangenisstraf van minimaal twee jaar tot maximaal vijf jaar voor kinderen van 12 tot 14 jaar, zodat de rechter zelf gradaties kan aanbrengen. Denk aan bijvoorbeeld twee jaar voor verkrachting en drie jaar voor moord, waardoor de dader in totaal vijf jaar moet zitten. Ook voor 16 tot 18-jarigen zou sneller het volwassen strafrecht toegepast mogen worden.” Verlof Romy’s moordenaar heeft één jaar jeugddetentie gekregen, voor verkrachting én moord. „Op dit moment zit hij in tbs, en wij weten niet wanneer hij vrijkomt. Deze onzekerheid en onwetendheid vind ik nog het ergst, ik ben gewoon bang dat hij volgend jaar alweer op verlof mag. Een dader heeft erg veel rechten, en dat is voor een nabestaande moeilijk te verkroppen. Jeugdige daders worden vaak ook niet behandeld als dader, maar als ’patiënt’. Waar Romy haar foto’s bijvoorbeeld volop in het nieuws waren, werd hij in bescherming genomen. Romy was publiek bezit, hij vrijwel anoniem.” Het oordeel Marion ziet de uitslag van vanavond niet heel positief in. „Minister Dekker heeft al aangegeven de straffen niet te verhogen, zijn oordeel was duidelijk. Dus ik blijf realistisch. We hopen natuurlijk wel dat er nog iets uit het debat met de partijen komt. Maar we zijn in ieder geval al ’blij’ dat we een discussie hebben gestart.”