Zakenvrouw Anne Kien switcht continu tussen bedrijf en gehandicapte zoontje

“Mijn leven bestaat uit constant switchen: van moeder naar ondernemer en weer terug. Het gaat van de hak op de tak en dat heb ik geaccepteerd. Soms maak ik m’n agenda helemaal vrij voor Matthijs, om met hem naar het ziekenhuis of een therapeut te gaan bijvoorbeeld." "Andere momenten benut ik om te werken; ik sta vroeg op. In onze maatschappij denkt iedereen dat je het pas goed doet als je 80 uur werkt. Dat vind ik onzin. Zorg gewoon dat je constructief werkt. Wat je doet, moet je goed doen." Afgewimpeld "Matthijs kwam krap anderhalf jaar na Sara, die nu 9 is. Hij was een prachtige baby met tweemaal een Apgarscore van 10. Pas toen hij een maand of vier was, viel het op dat de rechterkant van zijn lijfje wat bleef ‘hangen’." "De chiropractor wimpelde mijn bezorgdheid af. Volgens hem lag Matthijs te veel op één kant en was die hersenhelft daardoor onderontwikkeld. We moesten hem anders neerleggen, dan zou het goed komen. Maar bij het woord ‘hersenen’ gingen bij mij de alarmbellen rinkelen." Diagnose "Mijn moedergevoel zei dat er iets mis was. Toen Matthijs later longontsteking kreeg en in het ziekenhuis werd opgenomen, klampte ik iedere arts aan die voorbij kwam. Zagen ze niets aan mijn kind? Na een CT-scan constateerde een kinderarts dat Matthijs een eenzijdige verlamming had." "En krap een jaar later, bleek dat de aanleg van Matthijs’ linkerhersenhelft door een aangeboren CMV-infectie was verstoord. Als gevolg daarvan was hij ook licht spastisch en had hij een vergrote kans op epilepsie, dyslexie en doofheid." Gehandicapt "Hardop horen zeggen waar ik al die tijd bang voor was geweest, hakte er in. ‘Er zijn websites voor mensen zoals jullie, ouders van gehandicapte kinderen,’ had een van de artsen gezegd. Ik weet nog dat ik naar mijn man Armand keek en verbijsterd was. Hoezo, mensen zoals wij?" "En hoezo gehandicapt? Het voelde alsof de grond onder m’n voeten verdween. Ik was helemaal van slag. Niet eens voor mezelf – ik hield van Matthijs en vond ’m fantastisch zoals hij was. Meer voor hem, ik gunde hem zó een ‘gewoon’ leven." Gemotiveerd "En toch dacht ik vrij snel: oké, dit is het, daar kunnen we niets aan veranderen. Laten we er dan álles uithalen wat er in zit. Als Matthijs een kapotte radio is, zullen we net zolang aan de knoppen draaien tot we een zender vinden die het wél doet." "Ik was net een pitbull. Al voor de diagnose hadden we specialistische fysiotherapie geregeld en Matthijs aangemeld bij een revalidatiecentrum. We oefenden intensief met hem." Eigen bedrijf "Ik had daar toen alle tijd voor; na mijn zwangerschapsverlof had ik mijn deeltijdbaan als dramadocent opgezegd. Ik was daar toch al niet gelukkig. Ik had nog wel mijn eigen bedrijf Motivatio, waarmee ik al sinds 1999 teamtrainingen geef." "Tussen revalidatie en therapie door deed ik freelanceklussen en daar kreeg ik een enorme kick van. Naarmate Matthijs ouder werd en hij een paar dagen naar de kinderopvang ging, breidde ik mijn werkzaamheden uit." Zakenvrouw "In 2011 kreeg ik er een uitdaging bij. Ik was al een tijd op zoek naar een geschikte trainingslocatie, maar zag alleen maar inspiratieloze vergaderruimtes. Dus ik dacht: dan doe ik het zelf wel. Ik stuitte op een oud, stinkend, leegstaand waterzuiveringsgebouw en knapte het volledig op tot hippe vergaderlocatie, die ik nu zelf gebruik en verhuur." "Iedereen verklaarde me voor gek, maar ik voelde dat het iets kon worden. En het werd fantastisch: deVLOER werd in 2014 uitgeroepen tot beste vergaderlocatie van Nederland en won dit jaar de Nationale Meeting Award. In 2012 werd ik ook nog Zakenvrouw van het Jaar in Flevoland. Dat voelde als een bevestiging dat ik goed bezig ben." Tekst: Belinda Fallaux Het hele interview lees je in VROUW Magazine!