„Het is een jaar geleden dat mijn man en ik na zes jaar huwelijk besloten te scheiden. Het vuur tussen ons was gedoofd. We woonden in alle rust op het platteland in een vrijstaand huis. Dat vond ik destijds heerlijk, maar toen duidelijk werd dat we niet samen oud zouden worden, begon die rust me tegen te staan. Ik verhuisde in februari dit jaar naar een eengezinswoning in de altijd bruisende hoofdstad. Het werd tijd voor wat reuring in mijn leven!

Die reuring duurde al met al drie weken. Ik had een waanzinnig leuk stapweekend achter de rug. Na een ordinaire zoenpartij in een nachtclub met een aantrekkelijke vent, ging ik zelfs met hem mee naar huis. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen. Nummers uitwisselen? Dacht het niet. Ik wilde vrijheid, blijheid. God mocht weten wat het volgende weekend mij te bieden zou hebben... Een lockdown, zou later blijken. Ik baalde als een stekker dat ik geen telefoonnummers had uitgewisseld. De spannende avonturen leken plots mijlenver en man, wat verlangde ik naar iemand om me heen. Dat single leven had ik me heel anders voorgesteld.

Opgehokt

Daar zat ik dan, helemaal alleen. Opgehokt tussen de happy families. In mijn werkkamer op de eerste verdieping ergerde ik me aan de piepende veren van de trampoline van de buurkinderen. Chagrijnig als ik was, besloot ik er wat van te zeggen – smeer dat ding eens in met olie! Ik had nog niet eerder de tijd genomen om me voor te stellen, dus ik voelde me lichtelijk bezwaard om meteen een klaagzang te beginnen. Maar toen mijn buurman de voordeur opendeed, stond ik gelijk met mijn mond vol tanden. Wat een knappe vent! Dat ik dat niet eerder had gezien. Brede schouders, een bos donkere krullen, stoppelbaardje en lichte ogen. De kuiltjes in zijn wangen werden zichtbaar toen hij mij lachend gedag zei. We raakten aan de praat. Hij vertelde dat hij samenwoonde met zijn vriendin en hun twee dochters van 7 en 9. Hij was oprecht geïnteresseerd in wie ik was en nadat ik had gevraagd of hij misschien wat aan het piepende geluid van de trampoline kon doen, eindigde het gesprek met het uitwisselen van onze nummers.

Dagen verstreken en zo nu en dan hadden we app-contact. Eerst over praktische zaken, zoals de dag dat het grofvuil werd opgehaald. Later over hoe gezellig het zou zijn om samen eens een drankje te drinken. Op Koningsdag ontving ik van hem dan ook een uitnodiging om buiten op afstand een biertje te komen drinken, samen met andere buren, dat dan weer wel. De Koningsdagborrel vond plaats bij de picknicktafels op het schoolplein, daar konden de kinderen spelen en de volwassenen drinken. Aan het eind van de middag en een krat bier later, was de voorraad op. Tijd voor nieuw koud spul uit zijn koelkast, zei de buurman. Nonchalant bood ik aan om de gemaakte troep en lege bierflesjes mee naar binnen te nemen, ik moest immers toch naar het toilet. Niemand zocht er wat achter, ze waren veel te druk in gesprek met elkaar. Toen we om de hoek liepen, knipoogde hij naar mij. We wisten allebei wat er zou gaan gebeuren. Laten we zeggen: is het bier in de man, dan is de wijsheid in de kan. Voor ik het wist lag ik voorovergebogen op zijn eettafel.

Koningsdagavontuur

Na ons Koningsdagavontuur werd het ons door de lockdown moeilijk gemaakt om samen tijd door te brengen. We spraken af in parken en op afgelegen parkeerterreinen. Niet heel chic, maar de seks was geweldig. Al snel kwamen er gevoelens bij kijken. Zo’n fantastische vrouw als ik kon hij niet laten gaan, zei hij. Hij wil voor mij gaan, maar heeft tijd nodig om daar over na te denken. Onze tijd komt nog wel, dat heeft hij mij beloofd. Maar ik weet ook: veel beloven en weinig geven, doet de gek in vreugde leven...”

Dit verhaal is eerder verschenen in de VROUW Glossy Opgebiecht Zomerspecial van augustus. Nu vind je in de winkels de nieuwe VROUW Glossy met onder een openhartig interview met Nicolette Kluijver ’We zijn nog niet gescheiden’, 15 mateloos inspirerende vrouwen om van te houden, hilarische impulsacties en veel meer.