Lucinda (46) heeft watervrees: Zwemmen durf ik gewoon niet!

Overweldigend Dat uitgerekend een geboren Zuid-Afrikaanse die opgroeide in Kaapstad bang is voor water, vindt ze stiekem ook wel grappig. „Ik keek vanuit mijn huis uit op de zee. Prachtig vond ik het, maar erin springen? Geen denken aan! Ik durfde het niet. Vond de zee veel te overweldigend en die kracht van het water; ik was als de dood om de controle te verliezen.” „Eén keer heb ik geprobeerd om de zee in te gaan, samen met mijn toenmalige vriendje. We zouden samen naar een 'eiland' lopen, maar we waren nog maar net onderweg of het werd vloed. We konden niet meer terug en de reddingsbrigade heeft ons uiteindelijk uit zee moeten oppikken. Vreselijk, vond ik het! Dat was mijn eerste en ook meteen mijn laatste keer in het water.” Angst voor water „Ik kwam eigenlijk nooit in de buurt van water, maar sindsdien raak ik in paniek als ik in, om of over het water moet. Ik probeer het dan ook zoveel mogelijk te mijden. Zélfs in de zomermaanden. Je doet mij gewoon echt geen plezier met een middagje poedelen. Helemaal niet als het krioelt van de mensen. Stel je voor dat iemand mij per ongeluk in het water duwt? Alleen bij die gedachte schiet ik al in de stress.” Als moeder was het voor Lucinda echter niet altijd mogelijk om het water te mijden. „Mijn kinderen wilden - net als hun vriendjes en vriendinnetjes - tóch graag zwemmen in de zomer. Gelukkig ben ik gezegend met een lieve man die al deze zwempartijtjes met alle liefde op zich heeft genomen. En ik? Ik keek gewoon 'gezellig' toe vanaf de kant.” Pootje baden „Al kwam ik daar - helaas - niet altijd mee weg. Er waren natuurlijk ook zomerdagen waarop mijn man aan het werk was en de kinderen wel dolgraag naar het zwembad wilden. Dat was in eerste instantie nog niet zo'n probleem, behalve als één van de kinderen ook daadwerkelijk het water in wilde. Dan brak me het zweet uit.” „Dan stond ik daar in mijn badpak, met een paar ongeduldige kinderen aan mijn hand te bellen met mijn man: ze willen zwemmen, wat moet ik nou doen? Geloof me: ik zou met alle liefde dat water ingaan, maar verder dan mijn enkels kwam ik gewoon niet. Ik vond het eng en daarnaast ook heel vies met al die mensen in één bad.” „Tóch heb ik niet het idee dat de kinderen iets hebben gemist. Ze wisten niet beter en negen van de tien keer ging hun vader met ze mee het water in. Tegenwoordig vinden ze het vooral heel leuk om er grapjes over te maken. 'Ga je me zwemmen, mam?', roepen ze dan als we aan het water zitten.” Zwemmen met de kinderen De angst van Lucinda beperkt zich echter niet alleen tot het zwembad of de zee. „Eigenlijk vind ik water in het algemeen heel eng. Onlangs hadden we een familiefeestje. We zouden gaan waterfietsen. Dat vond ik al niets, maar tóch ben ik op die fiets gestapt. Op het moment dat we op het water zaten, raakte ik echter compleet in paniek. Ik móest van die fiets af!” „Precies hetzelfde gebeurde toen ik onlangs het laatste gedeelte van mijn route moest afleggen met de veerpont. Het zweet brak me aan alle kanten uit toen we over het water deinsden. Het is misschien maar een paar minuten, maar toch ben ik de terugweg kilometers omgereden om die veerpont maar te vermijden. Voor mij voelt het echt als overleven als ik het water over moet.” Schaamte Schamen doet Lucinda zich niet voor haar watervrees, en ze heeft evenmin de behoefte die angst te overwinnen. „Waarom zou ik? Ik houd gewoon niet van water en dat zal ook nooit veranderen. Ik red me al jaren zo en er zijn genoeg dingen die ik wel durf en kan. Maar water? Nee! Dat gaat hem niet worden. Nu niet én nooit niet.”