’Ik vergeef de moordenaar van mijn zus’

Op 2 december 2006 wordt de dan 20-jarige Nadine met 36 messteken om het leven gebracht door haar ex-vriend Gerold O. De wereld van Jacqueline en haar ouders Wanda en Jacques stort op dat moment in. Gerold kon het niet verkroppen dat Nadine geen relatie meer met hem wilde. Hij had al eerder vastgezeten. Verbittering Jacqueline: „Vlak na haar overlijden, hebben mijn ouders en ik veel contact gehad met lotgenoten. We zagen dat sommige mensen verteerd werden door verbittering en woede. Sommigen beten zich vast in het rechtssysteem, om de dader zo lang mogelijk vast te krijgen. Voor mijn ouders en mij was het wel snel duidelijk dat we dit pad niet op wilden, dat we zo niet verder wilden leven. Die diepe haat en boosheid, dat kennen we eigenlijk niet.” Verzoek „Gerold deed 3 jaar na de moord een verzoek tot gesprek. Ik wilde dat toen niet. Ik wilde dat hij zo lang mogelijk vast zou komen te zitten en dat hij geen plusje voor goed gedrag achter zijn naam zou krijgen naar aanleiding van een dergelijk gesprek.” Wraak „Inmiddels is het 13 jaar na haar overlijden en ben ik door een zelfrealisatieproces heen gegaan. Ik ben veel bezig met het thema ‘vergeving’, ook voor mijn werk als hart-therapeut. Ik ben gaan begrijpen wat we komen doen op aarde, de levenslessen die we moeten leren. Soms incarneren we als dader en soms als slachtoffer. Dat proces gaat voorbij gedachten van boosheid en wraak. Ik kon Gerold steeds meer zien voor wie hij is, kwam zo steeds meer bij de kern en ook bij de waarheid en bij vergeving. Dat is voor mij de essentie van het leven.” Schoonheid „Ik stond vroeger soms zwaar in het leven, ik voelde me hier niet thuis en had ook momenten dat ik niet meer wilde leven. Nu zie ik meer de schoonheid. Ik heb heus wel tweestrijd, maar ik kan beter uitzoomen – en ook als er een storm is, de kalmte bewaren.” Paarden „Mijn droom was altijd om in de natuur te leven en die stap heb ik samen met mijn man en twee dochters gezet. We zijn verhuisd vanuit de randstad en wonen nu op een heerlijke plek met onze paarden. Mijn ouders zijn ook onze kant op verhuisd. Dat is een fantastische stap geweest, voor ons allemaal. Het geeft verlichting om in de natuur te zijn.” Tranen „Natuurlijk mis ik Nadine op momenten heel erg, soms stromen de tranen over mijn wangen. De band met je broer of zus hoort de meest langdurige in je leven te zijn. Je ouders komen te overlijden en dan zijn jullie nog over. Ik was ook nog eens zulke goede vrienden met haar. Haar missen is zwaar. Maar voorbij het gemis, is ze nog bij mij. Ik voel contact met haar. Al is het niet in de fysieke vorm van advies of een knuffel. Dat contact is meer energetisch. Bijvoorbeeld toen ik onze moeder een reiki-behandeling gaf en haar handen op de mijne voelde. Soms voel ik hoe ze energetisch haar armen om me heen legt. Onze band blijft, we zijn nog steeds onafscheidelijk.” Zussenliefde „Omdat ik zelf twee meiden heb, zie ik ook de zussenliefde bij hen. Dan voel ik ook weer hoe het thuis bij ons was. En ook dat er geen groter contrast kan zijn. Ik was de zorgelijke van ons twee, zij was het zonnetje. Dat verschil zie ik ook bij mijn meiden.” Rouwmaatje „Mijn ouders gaan hier niet zonder slag of stoot in mee. Mijn vader begrijpt het beter, hij kan het invoelen en hij zag ook dat Gerold was veranderd. Hij is blij dat ik verder kan. Mijn moeder is ook blij voor mij, maar heeft er iets meer moeite mee omdat ze voor haar gevoel het ’rouwmaatje’ in mij is kwijtgeraakt. Toch zie ik dat ik mijn ouders inspireer, de relatie tussen ons verdiept zich alleen maar.” Gifbeker „Eerder had ik dit niet gekund. Ik moest er hard voor werken. Ik moest het monster in mij in de ogen kijken, maar de woede en haat voelen alsof je zelf een gifbeker leegdrinkt. Je vergiftigt jezelf, wordt verteerd en sterft vanbinnen. Daarom heb ik een andere afslag genomen. In de hoop dat het voor anderen ook makkelijker wordt dit pad te lopen.” Goed gedrag „Gerold kreeg 12 jaar cel en tbs. Hij heeft na aftrek van goed gedrag twee derde uitgezeten en is na 8 jaar uit de gevangenis gekomen en naar een tbs-kliniek gegaan. Nu wordt hij daar al vijf jaar behandeld. Hij begeeft zich weer in de maatschappij en werkt ook. Op 26 november is de zitting over verlenging. Ik hoop oprecht dat hij vrijkomt. Ik heb het gevoel dat de tbs hem eerder belemmert dan dat het hem helpt. Het is voor mij duidelijk dat hij hard aan zichzelf heeft gewerkt, hoe hij is veranderd, hoe hij uit zijn ogen kijkt.” Vergeving „Het pad van vergeving heb ik in eerste instantie voor mezelf ingezet, maar ook voor hem kan het helend werken. En nog breder: dat het een inspiratiebron mag zijn voor anderen die in dezelfde situatie zitten. Ik hoop dat het als een steen werkt die in een vijver wordt geworpen. Dat het licht zich verspreidt.” Wonden „Ik kan me voorstellen dat we het proces dat ik met Gerold ben ingegaan, nog verder kunnen uitbouwen om de wonden nog dieper te helen. Voor mij was het bijzonder dat ik tijdens het gesprek zag wat mijn zusje in hem had gezien. Ik snapte waarom ze voor hem was gevallen. Ik vond het belangrijk dat ik hem kon zien voorbij zijn daad. Die ontmoeting heeft mij veel gebracht, ik voel veel meer ruimte.” Iedereen Verlicht wordt zondag 17 november op NPO 2 uitgezonden, om 16.25 uur.