Angel werd jarenlang misbruikt door haar naaste familie

Therapie “Het heeft gigantisch veel impact gehad. Ik heb PTSS (post traumatische stress stoornis) en heb last van dissociatie. Ik heb nog steeds wekelijks therapie nodig. Toch is het niet zo dat ik altijd ongelukkig ben. Ik kan best genieten van dingen en ik heb een ontzettende fijne man getroffen met wie ik heel gelukkig getrouwd ben. Hij waardeert mij en daar groei je van.” Schrijfster Maria Genova schreef het boek ‘Het duivelskind’ naar aanleiding van het verhaal van Angel. “In dit verhaal heeft jeugdzorg er met de neus bovenop gezeten, maar niemand vroeg door. Angel heeft nooit gedacht haar vader bij de politie aan te melden. Als het op zo’n jonge leeftijd begint, zijn kinderen nog heel kwetsbaar. Dan zijn ze loyaal aan het gezin. Op de camping hoopte ze wel dat mensen het zouden merken, maar het leek niemand op te vallen." Gebrek aan bewijs "Mensen denken al snel ‘we bemoeien ons er niet mee’. In elke klas zit een kind dat seksueel misbruikt wordt, of dat mishandeld wordt. Velen zien dat niet. Ze denken dat het een gesloten kind is, of dat het wordt gepest. Vaak zijn er grote problemen thuis. Het vergt moed om aangifte te doen. Hoe vaak gebeurt het ook niet dat instanties het niet serieus nemen, zoals in het geval van Angel." "En hoe bewijs je het ook? De dader gaat vaak vrijuit door gebrek aan bewijs. Ik ben dan ook blij dat er sinds deze week een nieuw nummer is dat je kunt bellen als je slachtoffer bent van aanranding of verkrachting. Dat werkt drempelverlagend. Zeker als het binnen de familie gebeurt.” “Angel heeft lang gedacht dat het aan haar lag. Haar ouders noemden haar een duivelskind en de duivel werd ‘uitgedreven’ door haar te misbruiken, vertelden ze aan het kind. Op den duur ging ze het zelf ook geloven.” Trauma Maria vervolgt: “Jaarlijks worden 119.000 kinderen gruwelijk misbruikt, ondervoed en mishandeld. Waarom helpen we ze niet? Als je vermoedens hebt kun je naar de instanties gaan: jeugdzorg, al heeft die op dit moment niet zo’n beste naam, of de politie. Niets doen is geen optie. Het probleem is dat het trauma blijft bij zo’n meisje als de vader zoiets doet. Het heeft een blijvend effect. Het wordt niet zomaar vergeten." "Er moet vaak jarenlang psychische hulp aan te pas komen of er zijn angststoornissen. Angel heeft bijvoorbeeld paniekaanvallen. Die kan zomaar de weg oprennen, zonder dat ze kijkt of er een auto aankomt. Een keer wilde ze zelfmoord plegen door voor de trein te springen toen haar trauma heel heftig terugkwam. Dat zijn momenten waarop ze niet weet wat ze doet, want ze wil helemaal niet dood en ze is verder ook een heel vrolijk iemand.” Praat “Praten helpt altijd”, weet Angel. Ze is verbonden aan de Stichting ‘Praat’. “We zetten ons in voor kindermishandeling- en misbruik. Geven voorlichting. Bijvoorbeeld over de signalen waar je op moet letten. Een misbruikt of mishandeld kind kan introvert zijn of juist heel extravert. Ze dragen misschien veel lagen kleding over elkaar. Klagen over hoofdpijn en buikpijn. Dat deed ik ook. Het zijn vaak bekenden die het doen. We zijn altijd beducht op de trainers en de crecheleiders, maar het zijn vaak de mensen in intieme kring.” Vertrouwenspersoon Angel: “Je moet vooral niet zwijgen. Hoe langer je zwijgt, hoe erger het wordt. Zoek een vertrouwenspersoon in je omgeving. In mijn geval is een werkgever naar de politie gestapt. Toen is het pas echt gestopt. Als slachtoffer zit je zo in een stramien. Je denkt dat je er echt niet meer uit kan komen. Ik ging op mijn zeventiende al het huis uit, maar durfde gewoon geen nee te zeggen. Ik heb uiteindelijk aangifte gedaan. Ook om er alles aan te doen, wat ik kon. Dat niemand vervolgd is, vind ik jammer. Er was te weinig bewijs, maar de Officier van Justitie zei wel dat seponeren geen vrijspraak is.” “Ik ben niet gesteund door mijn familie. Een tante heeft een brief geschreven over haar zwijgen. Dat vond ik heel dapper en toch een soort bevestiging.” Het nummer om melding te maken van aanranding en verkrachting (ook incest) is: 0800-0188.