“Bruce, kom op nou.” Nog steeds geen reactie. “Bruce, zeg iets...” Geërgerd draait Bruce zich om: “Ik vind het ongemakkelijk, dus kunnen we alsjeblieft doen alsof dit niet is gebeurd?”

Colombia

“We gaan naar Colombia”, zegt Anne als ik de pleister plak. “Nee,” corrigeer ik, “we gaan weer naar de camping. Met jullie vriendjes Kiet en Jamil.” Ik werp ondertussen een blik op Frits. Hij schuift verdacht zenuwachtig heen en weer op zijn stoel. “Frits?”

"Nou," begint hij weifelend, “ik heb net gezegd dat ik ze mee wil nemen naar de familie van Manuela in Colombia.” "Colombia…” echo ik. Ik bijt op mijn tong en knipper met mijn ogen in een poging mijn gezicht in de plooi te houden. “Adem in, Adem uit. Ja, het is een lul om dit eerst tegen de kinderen te zeggen en dan pas aan jou te vragen, maar dat mag je niet aan de kinderen laten merken.”

Het zijn woorden die Bruce ooit tegen me sprak in een vergelijkbare situatie. Ik werp een blik op de keuken voor mentale steun, maar stuit nog steeds op zijn rug. “Als jij het goed vindt, natuurlijk”, voegt Frits eraan toe. Ja, lekker dit. Wat kun je antwoorden op zo’n vraag terwijl twee blije kinderen je hoopvol aankijken? “Ik ga erover nadenken. In badpak”, voeg ik er dreigend aan toe. "Ah mam, please!" roepen de kinderen

Jurres cadeau

Ik verander van onderwerp: “Ik vier Jurres verjaardag een week ervoor op de camping. Kom je ook?” “Ja, ja...natuurlijk.” Frits voelt dat hij iets goed te maken heeft. En om daar optimaal gebruik van te maken, begin ik over Jurres cadeau. “Hij gaat nu naar groep 8. Het lijkt me een goed moment om een laptop voor hem te kopen. In de brugklas hebben ze die tegenwoordig allemaal nodig en zo kan hij er alvast aan wennen.” Frits knikt instemmend: “Zal ik kijken of ik korting kan krijgen via mijn werk?” “Graag.” Precies waar ik hem hebben wil. “En over de vakantie bellen we nog wel.” Colombia! Dat klinkt doodeng. Straks even googelen of Frits' verloofde niet de dochter van Escobar is.

Zodra we buiten staan app ik naar Frits: “Je bent een lul om dit te vragen in het bijzijn van de kinderen.” “Weet ik. Sorry.” “We bellen nog.” “Graag vanavond, want ik moet het een en ander gaan regelen.”

Wat een dombo! Eigenlijk weet ik nu al dat ik aan de telefoon nog een beetje ga sputteren en dan uiteindelijk instem met de vakantie. Om mezelf die ergernis te besparen, app ik hem meteen: “Als jij de computer regelt, stem ik in met de vakantie.” Ik krijg een kussende smiley als antwoord.

Pan en Pallas

Mijn Tinderleven heeft aan glans verloren nu Pan niet meer met Pallas praat. De Pan-Pallasbabbels waren leuker dan de rest van het gebabbel. Ik werd er altijd blij van. Pan en Pallas zaten op een lijn en ik begrijp nu wel waarom.

Ook in de kroeg is het anders. Bruce kijkt me nauwelijks meer aan, hij blijft niet hangen voor de nazit en als we tegelijkertijd werken, duikt hij liever in zijn telefoon dan een praatje met mij te maken. “Je straft mij,” app ik hem de dag voor ik op vakantie ga, “maar jij had zelf ook een fake account!” “Laat het rusten, Babs.”

Mijn ondankbare nageslacht babbelt de hele treinrit op weg naar de vakantie met míj, over de vakantie in Colombia met hém, hun vader. “Dan zien we de papa en mama van Manuela. Zijn dat dan onze opa en oma?” “Papa zegt dat we een eigen zwembad hebben.” “En er zijn heel veel kindjes om mee te spelen.” Ik lach als een boer met kiespijn die daarbij heel hard op zijn tong bijt.

Sippe koppies

Zodra we de camping op lopen zijn de kinderen Colombia vergeten. Ze laten de bagage uit hun handen vallen en stuiven als gekken naar de caravan. Ik geniet. Ik gooi alle tassen op een kar en slenter groetend en babbelend naar de caravan. Ook dit jaar mocht ik die van Annes klasgenootje lenen. Heerlijk. De caravan ligt praktisch naast die van Gio en zijn zoontjes Jamil en Kiet, de beste vriendjes van mijn kinderen.

'Een betere plek voor een ontspannen vakantie is er niet, maar ik hoop wel dat het een beetje afkoelt', denk ik terwijl ik puffend het laatste heuveltje opklim. Als ik boven op de heuvel sta, komen mijn kinderen weer terug gerend. Ik zie hun sippe koppies. ”Wat is er schatjes?” Anne kijkt me pruilend aan: “Er zitten andere mensen in Gio’s caravan.”

'DE BARVROUW' OP WHATSAPP

Wil jij direct een seintje via WhatsApp als de nieuwe aflevering van De Barvrouw online staat? Dat kan!

- Sla 06-13651435 op als contact in je telefoon. - Stuur het bericht 'Barvrouw aan' naar ons via WhatsApp als je updates wilt ontvangen over De Barvrouw. - Je ontvangt geen bevestiging van je aanmelding. - Lees hier meer over de WhatsApp-dienst.