Deel 96: 'Zij is toch degene die nooit meer seks wil?'

Ik stond te trillen op mijn benen. Blijkbaar had Josien de naaktfoto die ik aan Mark had gestuurd gezien. Wat zou ze doen? Zou dit het einde van hun huwelijk betekenen? Of juist het einde van de affaire tussen Mark en mij? Lang hoefde ik niet te wachten, want ik hoorde een roffel op de deur. Mark! “Heel snel, liefje, de bus naar het vliegveld vertrekt zo. Josien heeft me net ongelooflijk voor schut gezet door een scène te schoppen in de ontbijtzaal. Ze zag jouw foto en ging helemaal door het lint! En dat terwijl het toch echt haar eigen schuld is. Zij is toch degene die nooit meer seks wil?” Fysieke aantrekkingskracht Au! Dat deed pijn. Gisteren zei hij ook al zoiets. Er was toch wel meer tussen ons dan alleen fysieke aantrekkingskracht? Toen ging hij verder: “Ik heb er geen zin meer in. Josien en ik maken alleen nog maar ruzie. En als ze me dan en plein public voor gek zet, ben ik er heel snel klaar mee. Voor de kinderen wil ik er alles aan doen om ons huwelijk te redden, maar…” Zijn stem stierf weg. Eh, hoorde ik nou een snik? Bus Ik sloeg mijn armen om hem heen. “Wat er ook gebeurt, ik ben er altijd voor je, schatje.” Ik gaf hem een lange kus en trok hem stevig tegen me aan. En ondanks de tranen in zijn ogen, voelde ik hem toch alweer hard worden tegen mijn been. “Heb je nog tijd voor een vluggertje?” Hij streelde over mijn billen. “Helaas niet. Ik moet die bus halen. Dag lieverd. Ik zie je volgende week!” Met tegenzin liet ik hem los. Mijn eigen vlucht ging pas morgen. En mijn zus en haar gezin gingen ook vandaag weg. Wat zou ik nou eens gaan doen? Sporten of ontbijten? Hm, dat ontbijt kon ik beter skippen. Ik wilde tenslotte niet zo dik worden als Josien. In de fitnesszaal trof ik Frank, de broer van Mark. “Hoe gaat het?” “Met mij goed. Maar ik begreep dat Josien flink uit haar dak is gegaan door een foto van jou?” “Eh ja, dat klopt. Ik dacht dat de kust veilig was, sorry.” Onnodig Hij schudde zijn hoofd. “Arme kinderen.” “Joh, de helft van alle kinderen heeft gescheiden ouders. Daar komen ze echt wel overheen hoor.” “Ik hoop het,” zei Frank. “Maar ik vind het vooral zo onnodig. Mark en Josien hebben een prima huwelijk.” “Op de seks na dan.” Zijn gezicht vertrok. “Ieuw. Too much information! Dat soort dingen wil ik echt niet weten van mijn broer. Ik ben trouwens klaar hier. Heb je zin in koffie?” Ruzie Even later zaten we tegenover elkaar. Ik keek naar hem. Stel dat ik Mark niet zou hebben, zou ik dan op hem vallen? Waarschijnlijk niet. Zijn betweterigheid stond me behoorlijk tegen. “Heb je er nog over nagedacht om voor me te komen werken?” “Ja, maar ik weet niet of dat zo’n goed idee is,” zei ik eerlijk. “Het lijkt me geweldig om bekende Nederlanders te ontmoeten, maar ik ben bang dat we ruzie gaan maken om Mark. Dat wil ik niet.” “Dat moet je dan zelf weten. Ik begreep dat de banen voor secretaresses niet voor het oprapen liggen. En zeker niet zulke leuke!” Mijn telefoon trilde. Een app van Mark zelf! “Ik ga zwemmen. Ik zie je straks wel.” Ik stond op en liep snel weg. Straks week hij de hele dag niet van mijn zijde! Natuurlijk was ik ook bang dat ik geen werk zou kunnen vinden, maar hallo, ik had veel ervaring, was nog jong - bíjna 30 - en zag er best goed uit. Ik vond heus wel weer een baan. ‘Ik ben op het vliegveld,’ appte Mark. ‘Josien praat niet meer tegen me. Ik heb haar nog nooit zo kwaad gezien.’ Sleutel ‘O jee, wat nu?’ ‘Ik trek dit echt niet hoor. Ik laat me niet vernederen en zeker niet in het openbaar.’ Ik voelde mijn hart opzwellen van vreugde. Yes, yes, yes! Zou hij nu eindelijk voor mij gaan kiezen? ‘Wil je in mijn huis vannacht?’ ‘Ja, misschien is dat wel een goed idee. Josien moet weten dat ik niet met me laat sollen. Het is klaar, wat mij betreft. Hoe kom ik aan een sleutel?’ ‘Die heeft mijn buurvrouw. Ik zal haar laten weten dat je die op komt halen.’ Ik werd overspoeld door een geluksgevoel. Natuurlijk moest ik niet te vroeg juichen en had Mark het nog niet over een scheiding, maar hé, hij ging wel bij mij logeren! En dat zou Josien dan ook weten. Waarschijnlijk wilde zij hem dan ook niet meer terug. Eind goed, al goed. Gelukkig zou mijn buurvrouw vanavond thuis zijn, zodat ze Mark de sleutel kon overhandigen. Ik ging met een boek in de zon liggen, maar kon me niet concentreren. Ik appte ‘hij kiest voor mij,’ naar Fleur, die oprecht blij voor me was. En ik appte allemaal hartjes en kusjes naar Mark. Wat hield ik toch van hem! Ik kleedde me om voor het buffet en keek op mijn telefoon. Geen bericht terug. Hij moest zo langzamerhand toch wel in Nederland zijn? Of zou hij zich alsnog hebben bedacht? Voicemail Ik werd zenuwachtig. Ik belde hem, maar de telefoon ging meteen over op zijn voicemail. Ook zag ik maar één streepje bij mijn apps. Zou hij zijn telefoon hebben uitgezet? De meest afgrijselijke scenario’s schoten door mijn hoofd. Zou er een aanslag zijn geweest? Of zou het vliegtuig zijn neergestort? Er moest iets gebeurd zijn, dat wist ik zeker! En voor de tweede keer die dag werd ik opgeschrikt door een klop op mijn deur. Het was Frank. Hij zag spierwit. “Er is iets vreselijks gebeurd. Mark en Josien hebben een ongeluk gehad. De taxi vanaf Schiphol heeft een fout gemaakt met inhalen.” Zijn stem sloeg over. “En Josien… Josien is er heel slecht aan toe!” WIL JIJ ALS EERSTE OP DE HOOGTE ZIJN VAN DE NIEUWE AFLEVERING VAN DAGBOEK VAN EEN MINNARES? Meld je dan aan voor onze exclusieve WhatsApp-dienst: Zet het nummer 0613651435 in je contacten Stuur de tekst 'dagboek aan' via WhatsApp naar bovenstaand nummer NB: je ontvangt geen bevestiging van je aanmelding Vanaf nu word je als eerste op de hoogte gesteld van de publicatie van een nieuwe aflevering. Snel en gemakkelijk via WhatsApp! Afmelden? App 'dagboek uit' naar hetzelfde nummer Meer weten over deze WhatsApp-dienst? Klik hier! Er is nu een serie en een boek rondom 'Dagboek van een minnares'. Hier lees je alles wat je moet weten.

Deel 96: 'Zij is toch degene die nooit meer seks wil?'

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Paragliden over de Mont Blanc: ’Hangend in mijn tuigje wil ik het liefst mijn moeder bellen’

Ernst Jansz (74): ’Doe Maar kan niet meer, nu Henny er niet meer is’

Opvoedtips uit de oude doos getest: ’Maar nu ga ik dood van de honger!’

Janny heeft een maagverlamming: ’Ik kan nooit meer eten en drinken’