Dagboek van een Minnares deel 375: ’Ik heb best zin in een triootje’

Laura brengt de kerst door met haar familie én haar nieuwe scharrel Foppe. Helaas klikt het niet echt tussen hen. Donderdag „Wanneer zullen we de meting doen, maandag?” Foppe kijkt me verwachtingsvol aan. Bij de meting worden allerlei zaken onderzocht die ik helemaal niet wil weten, zoals gewicht, bloeddruk en vetpercentage. Ik mompel dat ik dat liever nog een weekje langer wil uitstellen. Ik verwacht dat er met oudejaarsavond nogal wat oliebollen en champagne doorheen zullen gaan, dat lijkt me helemaal niet bevorderlijk voor mijn vetpercentage. Hij hint subtiel naar een afspraakje, maar ik houd het af. Ook dat komt wel na de feestdagen. Vrijdag Ik struin door mijn kast naar een geschikte outfit voor het feest op oudejaarsavond. Het liefst zou ik iets nieuws kopen, maar dat laat mijn portemonnee echt niet toe. Shit, het influencen zet nog nauwelijks zoden aan de dijk. Moet ik voortaan elke week mijn leven gaan filmen en dat op YouTube zetten? Misschien is dat wel een goed idee. Maar ik vrees toch ook dat ik er een baantje bij moet gaan zoeken. De telefoon gaat. Het is Angela. „Ik heb slecht nieuws”, zegt ze. „Jack heeft zijn enkelbanden gescheurd tijdens het schaatsen. Dat betekent dat hij geen zin heeft in een dansfeest, maar ik vind het ook lullig om hem alleen te laten. Vind je het goed om hierheen te komen? Ik denk na. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin in een oudejaarsavond op de bank. Maar een alternatief heb ik ook niet. Bijna al mijn vrienden hebben kleine kinderen en vieren het thuis. Dus ik stem toch maar toe. Zaterdag Angela’s huis is helemaal versierd in een overdadige kerstsfeer. Overal staan kaarsen. Zijzelf heeft een heel kort jurkje aan en torenhoge hakken. Mijn hart klopt sneller. „Wat loop je moeilijk”, zegt ze. Ik leg uit dat ik aan het daten ben met een personal trainer, dat die me nogal afmat en dat ik dus verrek van de spierpijn. „Laten we dan in bad gaan”, zegt Angela stralend. „Daar ontspan je wel van.” Ze neemt me mee naar de badkamer, laat het bad vollopen en giet er een grote scheut badschuim in. Ik word bijna bedwelmd door de bloemige geur. Haar natte borsten glibberen tegen de mijne. Ze geeft me een lange hete tongzoen en trekt me tegen zich aan. Ik voel haar vingers overal. We spelen met elkaars lichaam. Vrijen met een vrouw blijft toch heel speciaal en lekker. Pas als het water koud begint te worden, klimmen we uit bad, trekken allebei een badjas aan en maken samen met Jack twee flessen champagne soldaat. Eigen kind Om 12 uur bel ik naar Linda, die zegt dat Ella slaapt en dus niet aan de telefoon kan komen. Het doet me pijn. Zou het echt zo zijn of zou ze het me gewoon niet gunnen om mijn dochter een gelukkig nieuwsjaar toe te wensen? Volgend jaar ga ik het anders doen. Dan wil ik alle feestdagen met mijn eigen kind doorbrengen. Ik app mijn moeder, mijn zus en Foppe (’mijn goede voornemen ben jij…’) en proost nog eens met het Rotterdamse stel. „Jij bent mijn beste vriendin, weet je dat”, zegt Angela. Even voel ik me schuldig naar Fleur, maar aan de andere kant draait het bij haar alleen nog maar om haar kind nu ze moeder is en toont ze nauwelijks interesse in mij. Ik geef Angela een knuffel en zeg dat dit volkomen wederzijds is. „Maar hoe is het nu met de liefde? Hoor je nog wel eens iets van Minnaar Mark?” Ik antwoord naar waarheid dat ik een punt achter de relatie met Mark heb gezet, maar dat ik hem nog erg mis. Eigen weg „Ik heb nu al een paar weken niets van hem gehoord en hij niet van mij. Ik weet dat het zo beter is. Mark gaat toch niet weg bij zijn vrouw. Het wordt tijd dat we allebei onze eigen weg gaan. Ik ben toe aan een man die alleen van mij houdt en die ik niet hoef te delen met andere vrouwen. Maar ja, ik vind het wel moeilijk. Ik denk nog iedere dag aan hem.” Jack lacht. „Ik wil mijn vrouw af en toe best delen met een andere vrouw”, zegt hij. „Wat denk je ervan als we nu naar bed gaan en jij tussen ons in komt te liggen?” Ik lach en stem in. „Ik heb best zin in een triootje”, zegt Jack. Ik hum instemmend, maar mijn ogen vallen al bijna dicht. Het feit dat Ella elke morgen heel vroeg wakker is en de grote hoeveelheid drank van vanavond eisen hun tol. „Ik ben alleen bang dat ik er door alle pijnstillers niks van terechtbreng”, zegt Jack vervolgens. „Zullen we maar gaan slapen?” Om half 6 schrik ik wakker. Jack snurkt. Hard. En Angela heeft het hele dekbed over zich heen getrokken. Ik draai en draai, maar kan de slaap niet meer vatten. Voorzichtig klim ik uit bed om te gaan plassen en dan valt mijn oog op mijn telefoon. Ik heb een berichtje. Van Mark. ’Hé schoonheid,’ staat er. ’Ik wens je een waanzinnig 2023 toe.’ Shit. Wat moet ik dáár nu weer mee? Meer VROUW Wil je niets van VROUW missen? Speciaal voor de trouwste lezeressen versturen we elke dag een mail met al onze dagelijkse hoogtepunten. Abonneer je hier.

Dagboek van een Minnares deel 375: ’Ik heb best zin in een triootje’

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Paragliden over de Mont Blanc: ’Hangend in mijn tuigje wil ik het liefst mijn moeder bellen’

Ernst Jansz (74): ’Doe Maar kan niet meer, nu Henny er niet meer is’

Opvoedtips uit de oude doos getest: ’Maar nu ga ik dood van de honger!’

Janny heeft een maagverlamming: ’Ik kan nooit meer eten en drinken’