Lieve Sabine, jaren geleden heb ik mijn hart gevolgd en mijn ex verlaten voor een andere man. Het leek allemaal zo mooi en hij beloofde me gouden bergen. Echter, toen ik eenmaal voor hem had gekozen, kwam hij met allerlei eisen en voorwaarden. Ik moest een eigen huis hebben en ander werk zoeken, want mijn baan vond hij maar niks. Ik moest sowieso zelfvoorzienend zijn. Hij wilde wachten met samenwonen totdat mijn twee kinderen de deur uit zijn. Prima.

Maar waar hij nu al jaren over zeurt, is mijn gehoorzame hond. Hij wil dat ik hem wegdoe, maar dat gaat gewoon niet gebeuren. Hierdoor hebben we inmiddels ontzettend vaak ruzie. Ik mag het dier ook niet meenemen als ik bij hem kom, dus hij komt vaker bij mij. Ik heb hier zoveel stress over! Hij maakt altijd rotopmerkingen over de hond en geeft het dier overal de schuld van. Wat moet ik nu doen?

Sabine: „Uit alles wat je schrijft, blijkt je onvrede met de situatie. De relatie met deze ’nieuwe’ man is uiteindelijk totaal niet wat je er in het begin van had gehoopt, lijkt wel. ’Hij beloofde me gouden bergen…’ Maar daar is dus niets van terecht gekomen, lijk je te zeggen. En dan je hond. Is hij er bang voor misschien?”

„Als ik jou was zou ik eens goed nadenken of deze man wel de juiste voor jou is. Voorwaarden stellen, lijkt me al helemaal geen prettige basis voor een gezonde relatie. En jij bent verantwoordelijk voor je huisdier. Stel dat je hem op straat zet, dan vergeef je dat jezelf en uiteindelijk je partner nooit.”

„Dus de keuze is aan jou: leven met de stress die zijn gezeik oplevert óf leven met het schuldgevoel dat je krijgt als je je hond wegdoet. Ondertussen heb je jouw werk, een eigen huis, twee kinderen én een hond. Prima voor elkaar toch? Hij zou blij met het hele pakket kunnen zijn, maar kiest ervoor om het toch anders te willen. Ik denk dat jij wel weet wat de beste keuze is... Sterkte!”

Heb jij ook een vraag voor Lieve Sabine? Stel die dan hier anoniem!