Volleerde singles hebben geen dating-apps nodig, zo heb ik ontdekt. Wie een beetje ervaren is ’slidet’ gewoon in de ’DM’ (zoals het versturen van een persoonlijk bericht op Instagram in hippe mensentaal wordt genoemd) bij een ieder die hij/zij aantrekkelijk vindt. Dat is sneller schakelen, want je ziet aan foto’s, vrienden en interesses veel beter wat voor type iemand is. Ik maak me er zelf ook schuldig aan wanneer ik verveeld aan het vissen ben in mijn poeltje van te knappe Amsterdamse dansers en dj’s, maar meestal zijn het de mannen die via deze weg bij mij aankloppen.

Van losse flodders naar diepe gesprekken

Zo ook laatst. Arthur in de DM. Hij was qua uiterlijk niet bepaald mijn type, maar hij reageerde al een tijdje bijzonder gevat op mijn Instagram Stories. Zelfs die van mijn dochtertje werden enthousiast ontvangen (de meeste mannen hebben enkel oog voor de meest sexy foto’s), dus: mijn lampje sprong aan. Arthur woonde in Diemen, had ook een creatief beroep en een dochtertje van dezelfde leeftijd. Al gauw gingen we van losse flodders over op lange persoonlijke gesprekken op social media. Na een paar weken intensief heen en weer berichten, spraken we af. Een hapje in het park werd de eerste date.

Ook in het echte leven was Arthur wat betreft looks niet mijn prins (en al helemaal geen koning!), maar hij kwam verrassend scherp, attent en oprecht geïnteresseerd over. Eigenschappen die veel van zijn voorgangers tot nu toe goed verborgen wisten te houden. We raakten niet uitgepraat. Het voelde haast als een jarenlange vriendschap. „Ik wil je snel weer zien”, zei hij na afloop. Dus er volgde een tweede ronde. En een derde, een vierde, zelfs een achtste (!) rendez-vous zonder dat er op romantisch vlak iets tussen ons gebeurde. We gingen bootje varen, bowlen, picknicken, naar het museum en naar de film. Als we samen waren, vond ik het mega gezellig en ik genoot van alle aandacht en complimentjes tussendoor. Maar de aantrekkingskracht bleef achter, dus er gebeurde niets.

Hij werd ongeduldig

Ik had geen haast en vermaakte me wel, maar Arthur werd ongeduldig (logisch!), dus op een doordeweekse ochtend stuurde ik hem het lang uitgestelde ’vriendschapsverzoek’. Hij nam het sportief op, „had het wel zien aankomen” en „zag geen reden om niet meer af te spreken”. Dus de gezellige dates werden eigenlijk direct voortgezet, dit keer echter met een vriendschappelijke insteek. Interessant, ik had nooit eerder vriendschappen met mannen gehad en geloofde er eigenlijk ook niet zo in. Mijn ervaring was dat één van de twee altijd meer wil, maar Arthur leek overtuigd.

Hij zei dat ie „de knop om had gezet”, maar vanaf dat moment begon hij in elk gesprek ineens over andere vrouwen. Hij vertelde dat hij het weekend ervoor een trio had gehad, trad ongevraagd in detail over een wilde avond met zijn ex en zei dat hij met wel vijf bloedmooie vrouwen tegelijk aan het chatten was op datingapp Bumble. Als klap op de vuurpijl begon hij tijdens een lunch met míj een meisje naast me op het terras te versieren. Ik luisterde en keek het een tijdje aan en reageerde mild. Maar als dit was hoe vriendschappen tussen man en vrouw werken, vond ik er geen klap aan. Het leek wel of Arthur er alles aan deed om me uit de tent te lokken. Om te laten zien dat vrouwen hem wél zagen zitten.

Bespaar me de details

Toen hij op een avond een sexy selfie van één van zijn hofdames inclusief haar dirty talk aan mij doorstuurde om me (zogenaamd) naar mijn mening te vragen, besloot ik dat het mooi was geweest. Ik vond zijn doorzichtige terugpakacties zó wanhopig dat hij snel al mijn respect had verloren. Mijn kijk op man-vrouw-vriendschappen was opnieuw bevestigd. Arthur was geen relatiemateriaal, maar ook beslist niet mijn nieuwste BFF.

Hoe zou het met mijn poeltje Amsterdamse mannen zijn?