Marjolein eet een week geen suiker Doe je gezellig mee?

Ik was deze week op het ministerie van Defensie waar Anna Yilmaz, winnares van Heel Holland Bakt en korporaal bij de marine, haar kookboek presenteerde: Veel lekkers van Anna. Dat staat natuurlijk weer vol met de heerlijkste taarten, koekjes en gebak. Maar ja, even niet voor mij… Geen suiker Vanaf aanstaande maandag eet ik namelijk een week lang geen suiker. Niet omdat ik nou zo graag wil afvallen om nog snel in een bikini te passen (ik koop wel een badpak, net zo gemakkelijk) en ook niet omdat ik suiker beschouw als de witte duivel. Of was dat nou zout? Ik bedoel maar, als het aan de gemiddelde voedingsterrorist ligt, mogen we namelijk niks meer eten; geen vlees of vis, geen fruit uit exotische oorden, geen zout, geen suiker, geen witte meelproducten… En daar word ik enorm opstandig van. Nee, ik eet een week geen suiker omdat het een uitdaging betreft. En ik ben dol op uitdagingen. Dat zijn toch een soort spelletjes: wie heeft hier de langste adem? Ik, of degene die de uitdaging heeft bedacht? Mijn oma had diabetes En het Diabetes Fonds heeft natuurlijk wel een puntje. De gemiddelde Nederlander krijgt dagelijks 30% meer suiker binnen dan goed voor hem of haar is. En nee, dat veroorzaakt geen akelige aandoeningen, maar wel overgewicht. En van dat laatste kun je dan weer wel ziek worden. Mijn oma had diabetes, type 2. Ze was niet de slankste en na de dood van mijn opa ook niet meer echt gelukkig, dus ze stopte zichzelf de hele dag vol met koekjes en chocolade. Dat mocht natuurlijk niet van haar dokter en ook niet van haar kinderen, maar overal in huis had ze geheime schuilplaatsen die ze volstopte met zoetigheid. Ik was de enige die wist waar die waren. Kwam ik logeren, dan smikkelden we samen stiekem een doos bonbons leeg. Ze was pas 70 toen ze overleed aan een hersenbloeding. Ik weet niet of dat een direct verband hield met haar suikerverslaving, maar wat ik wel weet, is dat het haar allemaal niet gelukkiger maakte: het snoepen niet en haar overgewicht ook niet. Doe gezellig mee Afijn, misschien doe ik het dan ook een beetje voor mijn oma, die suikervrije week aangaan. Het helpt haar niet meer, maar wie weet is er wel de oma van iemand anders die nu denkt: ‘hey, als die Hurkmans het kan, kan ik het ook’ en gezellig meedoet (aanmelden kan hier) en die dan daardoor misschien iets ouder wordt dan mijn oma is geworden. Wel zo leuk voor de kleinkinderen. Het zit overal in Toevallig kreeg ik deze week het nieuwe boek van Deliciously Ella binnen met behoorlijk wat suikerarme recepten. Hoewel ze dan wel weer kokossuiker en ahornsiroop gebruikt bijvoorbeeld, de zogenaamde natuurlijke suikers. Volgens het diabetes Fonds is het allemaal één pot nat. Je lichaam zal het worst zijn hoe je de suiker noemt; suiker is suiker. Voor de zekerheid laat ik die recepten dus ook maar even voor wat ze zijn. En aangezien ik nogal heftig reageer op zoetstoffen (ik zal u de details besparen, maar het leegeten van een zakje suikervrije drop heeft me ooit een behoorlijk ongemakkelijke situatie opgeleverd), denk ik dat het het veiligst is om alles wat zoet is de komende week achterwege te laten. En dan is het natuurlijk verder zaak om goed op de verpakkingen te kijken. Aan de meest bizarre producten wordt nog suiker toegevoegd. Aan ketchup bijvoorbeeld, maar ook aan soep. Gelukkig ben ik toch al niet van de pakjes en de zakjes, dus dat scheelt. Dagboekje Benieuwd of ik het vol ga houden tot 7 juni? Ik ga er de komende week iedere dag een stukje over schrijven op deze site, dus volg me zou ik zeggen. En mocht ik een waanzinnig leuk recept bedenken, dan plaats ik dat natuurlijk ook met #suikerchallenge op mijn Instagramaccount. En om de boel een beetje goed af te sluiten, ga ik deze zondag met mijn jongste zoon uitgebreid aan een suikerrijke high tea. Nou ja, dat hadden we al afgesproken, maar het komt wel grappig uit: nog even een flinke suikerrush en dan cold turkey.