Ik leerde hem kennen toen ik 45 was. Hij had altijd een goede baan gehad en was net een paar maanden met pensioen. Hij wist hoe je moest genieten van het leven en dat kon ik wel gebruiken. Mijn liefdesleven vóór hem was een en al ellende. Nu was het eindelijk mijn beurt om te genieten.

Veel uit eten

We gingen veel uit eten, dronken wijn op het strand en genoten van de zonsondergang. We wandelden urenlang, maakten uitstapjes naar allerlei steden... Niets was te gek. Ons leeftijdsverschil maakte me destijds niets uit. Ik merkte het niet eens.

Hij was als een veulen. Het woord 'geraniums' kénde hij bij wijze van spreken niet eens. We zijn zelfs een keer met de motor op vakantie gegaan. Met in onze rugzak een slaapzak en een luchtbed, verder niets. Niet een keer heb ik hem horen klagen over wat voor fysiek ongemak dan ook. Smoorverliefd waren we.

Oude man

Een jaar later trouwden we. De eerste paar maanden bleef het zoals in het begin: vakanties, hardlopen, wandelen, fietsen, avondjes doorhalen met vrienden... Het omslagpunt kwam vorig jaar. Ik ben nu 59 en ik voel me nog altijd jong. Hij daarentegen is 80 en nu echt oud.

We doen bijna niets meer samen. Hij is van dat veulentje veranderd in een oude man. We lopen niet meer samen hard, dat kunnen zijn gewrichten niet aan. Gaan we een eind wandelen, moet hij een wandelstok mee. En sinds kort zelfs een rollator!

Seks

Hij heeft een medicijnenbakje voor tientallen kwaaltjes. Zijn rug werkt niet mee, dus trek ik iedere ochtend steunkousen bij hem aan. En wat te denken van de seks! We experimenteerden, deden het een paar keer per week en genoten er allebei van. Nu kan ik mij niet meer heugen wanneer we het voor het laatst gedaan hebben.

Hij klaagt steen en been over al zijn kwaaltjes. Zijn vrienden zijn ook oud en van hen hoort hij ook allemaal verhalen over kwalen en medicatie. Mijn vrienden vindt hij vermoeiend. Volgens hem zijn ze te luidruchtig, gaan te laat naar huis of hebben het over nietszeggende onderwerpen. Dit is mijn man niet meer!

Scheiden

Ik denk erover om van hem te scheiden. Ik mag dan zijn getrouwd in voor- en tegenspoed, maar dit trek ik gewoon niet veel langer. Ik ben nog jong en wil niet nu al iemands verzorger zijn. Ook al is diegene mijn echtgenoot. Ik wil nog genieten van het leven, dingen doen. Léven. De laatste jaren van mijn leven wil ik niet doorbrengen met een krakkemikkige man. De volgende keer trouw ik alleen in voorspoed!