Vandaag lopen honderden mensen mee met de ALS City Walk om geld in te zamelen voor ALS. Dat geld voor deze dodelijke spierziekte hard nodig is, weet Kim (35) als geen ander. Haar eerste man Walter kreeg de diagnose op het moment dat zij 3 maanden in verwachting was van hun kindje. Walter is net afgestudeerd als huisarts als hij klachten krijgt aan zijn hand. "Zijn handen functioneerden niet meer naar behoren en vielen soms zelfs helemaal uit. Vanwege zijn vak wist hij dat het niet goed was en hij liet zich dan ook meteen onderzoeken. Stiekem denk ik dat hij toen al wist dat hij ALS had." Nekhernia Toch is dat in eerste instantie niet de diagnose die Walter krijgt. "Na diverse onderzoeken bleek dat Walter een dubbele nekhernia had. De artsen waren ervan overtuigd dat zijn klachten daar vandaan zouden komen. Hij liet zich opereren in de hoop dat het daarna weer de goede kant op zou gaan." "Helaas bleek dit niet het geval. De operatie deed helemaal niets. Zijn klachten hielden aan. Weer moesten we de hele mallemolen in. Walter werd opnieuw onderzocht en na weken van onzekerheid en spanning eindigden we bij het ALS centrum, waar zijn angst werkelijkheid werd." In verwachting "Het nieuws sloeg in als een bom. Helemaal om ik nét 3 maanden in verwachting was van ons kindje. Hoe kon dit gebeuren? Het kindje was meer dan gepland omdat we ervan overtuigd waren dat het na zijn operatie allemaal weer goed zou komen. En nu? Nu viel alles in duigen." "Wekenlang heb ik getwijfeld. Dit was niet waar ik voor had gekozen: een kindje als alleenstaande moeder grootbrengen. Kon ik dat wel? Ik heb niet met de gedachte gespeeld om het kindje te laten aborteren, maar was vooral zo onzeker en zo bang. Ons hele toekomstbeeld was in een klap geruïneerd." Baby beschermen Uiteindelijk is het Walter die Kim erdoorheen sleept. "Ondanks zijn ziekte bleef hij positief. Hij bleef maar zeggen dat ik niet zomaar in verwachting was. 'Het is blijkbaar de bedoeling dat dit kindje geboren wordt, dus wij gaan dit samen doen. Het komt goed', is wat hij steeds zei." "De twijfel verdween al snel en de knop in mijn hoofd ging om. Ik moest er zijn voor Walter én ik moest mijn baby beschermen tegen mijn eigen emoties. Walter had immers een levensverwachting van 3 tot 5 jaar. We zouden samen het beste maken van de tijd die we nog zouden hebben. Misschien was dat nog wel héél lang." Geen vader zijn "Gelukkig ging het rond de geboorte van Kato nog redelijk goed met Walter. Ik mocht thuis bevallen waardoor hij er bij kon zijn. Hij lag naast mij op bed en heeft het allemaal van heel dichtbij mogen meemaken. Dat was voor ons allebei een heel bijzonder, waardevol moment." "Wel brak er na de geboorte voor Walter een hele zware tijd aan. Zo heeft hij - door een verlamming aan zijn handen - Kato nooit kunnen vasthouden. Maar ook op de momenten dat ze in tranen uitbarstte of haar flesje wilde, was er niets wat hij kon doen. Hij kon niet de vader zijn die hij gehoopt had te zijn." Fantastische vader "Walter hield zielsveel van zijn dochter. Dat zag je aan alles. Hij was stapelgek op haar. Tegelijkertijd was het voor hem ook zo verdrietig. Hij zou zijn dochter nooit zien opgroeien en zou haar al heel snel weer moeten loslaten. Dat besefte hij heel goed en dat deed hem zo'n verdriet." "Mij tegelijkertijd natuurlijk ook. Ik vind het ontzettend jammer dat Kato haar vader nooit zal leren kennen en dat hij niet meer in haar leven is. Walter was zo'n goed en mooi mens en ik weet zeker ook een fantastische vader voor Kato." Overlijden "Helaas heeft Walter niet lang meer kunnen genieten van zijn dochter. Kato was 13 maanden oud toen hij overleed. Hij was op dat moment ook helemaal op. Hij was compleet verlamd, kon niet meer eten, niet meer praten. Eigenlijk kon hij niets meer." Kim blijft achter als weduwe met een klein meisje van net 1 jaar. "Ik was kapot van verdriet, maar vooral ook helemaal uitgeblust. Ik had een jaar lang voor een pasgeboren baby en een doodzieke man gezorgd. Als ik nu terugkijk, snap ik niet hoe ik dat zo lang heb kunnen volhouden. Waarschijnlijk uit liefde ..." Goud waard Ondanks het blijvende gemis, gaat het 6 jaar later erg goed met Kim en Kato. "Er is op dit moment weer een nieuwe man in ons leven, waarmee ik zelfs weer een prachtige zoon heb gekregen. Daar ben ik echt zo dankbaar voor. Sinds de dood van Walter tel ik mijn zegeningen nóg meer." "Voor Kato vind ik het heel jammer dat haar vader er niet meer is. Dat is een leegte die ik als moeder ook niet kan opvullen, maar gelukkig haalt haar oom - de broer van Walter - Kato elke dinsdag op. Dan gaan ze iets leuks doen. Dat is dé connectie met haar vader en die gun ik haar zo. Die is goud waard." Na een verdrietige periode is Kim positief gestemd over de toekomst. "Ik koester mijn verleden, de relatie die ik met Walter heb gehad en de prachtige dochter die we samen op de wereld hebben gezet en kijk nu, 6 jaar later, weer vol geluk naar de toekomst. Met mijn nieuwe partner en 2 prachtige kindjes!"