Zes weken in quarantaine met een wildvreemde… Sophie deed het!

Jorrit Groen heeft de ziekte van Duchenne. Dat is een ernstige erfelijke spierziekte die hem zeer vatbaar maakt voor het coronavirus. Hij koos ervoor om begin dit jaar in thuisquarantaine te gaan om zo min mogelijk risico te lopen. Jorrit heeft echter wel hulp nodig bij het uitvoeren van de dagelijkse taken, zoals aankleden, douchen en koken. Eerst kreeg hij thuishulp, maar omdat hij aan zo min mogelijk mensen blootgesteld wilde worden, zocht hij een quarantainemaatje die hem dagelijks kon ondersteunen. Daarom postte hij op Facebook een oproep met de vraag: ’Wie wil met mij in thuisquarantaine?’. Klik Dit bericht werd massaal gedeeld en kwam via via terecht bij Sophie Haus. „Ik was net afgestudeerd als sociaalpedagogisch hulpverlener en had mijn eigen bedrijfje opgezet. Hiermee wilde ik eigenlijk mensen met een verstandelijke beperking helpen en begeleiden, maar toen ik het oproepje van Jorrit tegenkwam, zag ik daar ook wel wat in. Daarnaast was ik op dat moment op zoek naar werk. Dat ging door de coronacrisis niet van harte, dus een inkomen was welkom.” Het betrof namelijk betaald werk, vermeldde Jorrit destijds al in zijn oproep. Hij zocht daarom wel nadrukkelijk iemand met een zorgachtergrond, die betaald zou worden vanuit zijn persoonsgebonden budget. „Ik heb contact met Jorrit opgenomen en vanaf het eerste videogesprek was er gelijk al een klik. ’Leuk’, dachten we, ’we gaan dit gewoon doen.’.” Ervaring Vervolgens is Sophie voor zes weken lang bij Jorrit gaan wonen. „Het wonen met een wildvreemde vond ik eigenlijk totaal niet eng. Wat ik wel spannend vond, was dat ik nooit eerder de fysieke zorg voor een volwassen persoon op me heb genomen. Ik had bijvoorbeeld nog nooit iemand aangekleed of gewerkt met een tillift. Uiteindelijk was dat allemaal prima te doen.” „Daarnaast deden we eigenlijk ook een heleboel leuke dingen. Wij hebben ons prima vermaakt in thuisquarantaine! Jorrit heeft een hond, dus daar gingen we vaak een grote ronde mee wandelen. We speelden spelletjes, keken samen films en gingen af en toe naar zijn ouders om daar in de grote tuin met zijn allen te eten.” Kleine kring „Ik ben superblij dat ik destijds deze kans met beide handen heb gegrepen. Ik ben echt een sociaal mensenmens en dat is Jorrit ook. Wel was ik na zes weken blij dat het voorbij was, omdat ik al heel lang mijn vrienden, familie en partner niet had gezien. Jorrit en ik hadden toen namelijk maar een klein kringetje van mensen die we af en toe zagen, en dat waren voornamelijk mensen waar Jorrit dichtbij stond. Dat werd op een gegeven moment emotioneel zwaar voor me. Natuurlijk sprak ik de mensen in mijn kring wel, maar ik was erg blij toen ik ze weer kon zien.” Contact „Nu ziet mijn leven er anders uit. Ik werk op dit moment als fietskoerier in Nijmegen, omdat dit in de zomer erg goed te combineren was met mijn stage. Voor nu ben ik weer op zoek naar een baan in de zorg. Omdat het begin april nog niet duidelijk was hoe ernstig het virus was, heeft Jorrit toen de keuze gemaakt om tijdens de lockdown zes weken in thuisquarantaine te gaan. Nu er wat meer bekend is over het virus durft Jorrit het weer aan om meerdere zorgmedewerkers in huis te ontvangen. Jorrit en ik hebben af en toe nog contact met elkaar. We chatten soms via Facebook en hebben laatst nog even gevideobeld. Het was echt een avontuur dat we samen hebben beleefd!”