Dag 28: Die maatregelen moeten geen ’burgertje pesten’ worden

De speciale paaskoekjes, je weet wel: die met zo’n geel/witte versiering, liggen vlakbij de kassa. Je kunt er met geen mogelijkheid bij zonder je door de rijen wachtenden te wurmen. Of iedereen echt op anderhalve meter van elkaar af staat, is al de vraag, maar wanneer je ook echt om de mensen heen moet slalommen, wordt een beetje afstand houden helemaal onmogelijk. Pasen 2020 vieren we zonder paaskoekjes. Nou ja, zo lekker zijn ze eigenlijk toch niet. Eigenlijk denk ik dat ze beter smaken zijn als ik ze zelf maak. Zandkoekjes en dan met eiwitschuim. Mocht ik me nog gaan vervelen… En dat is heden ten dage geen vraag, dat is een feit. Heel Holland Bakt. Serieus, de bloem is overal hartstikke uitverkocht. Daar ben ik mede schuldig aan, ik beken. Toen ik eindelijk na een winkel of vier ergens een schap met pakken bloem zag, heb ik er meteen twee gekocht. Beter mee verlegen dan om verlegen. Daar staat tegenover dat ik alleen toiletpapier koop als alle rollen op zijn en het dan bij één verpakking houd. Je wilt niet door de buurvrouw betrapt worden met een pallet aan pakken toiletpapier onder je arm. Hoewel, voor haar is het dan wel weer handig. Dan weet ze tenminste waar ze een rolletje kan lenen. Burgertje pesten Zelfgebakken paaskoekjes dus. En gevulde eieren en scones van mijn dochter, mijn eigen paasbrood en pretzels van mijn jongste zoon. Daarmee stapten we gisteren op onze varende badkuip. Terwijl we over het Spaarne voeren, rekende ik mezelf eventjes rijk. In Amsterdam immers, is zelfs dat verboden deze paasdagen. Ik keek naar twee bekvechtende fuuten en vroeg me af waarom eigenlijk. Als je ergens afstand kan bewaren is het wel op een boot op het water. Mits je dan tenminste gaat varen met je eigen inwonende gezin. Zolang we het niet toestaan dat overvolle rondvaartboten het water op gaan of sloepjes vol joelende studenten lijkt me dat een beetje cruisen met een bootje een hele veilige optie is met mooi weer. Maak van de grachten, ook die in Amsterdam, eenrichtingsverkeer en mensen kunnen toch een beetje van het mooie weer genieten zonder zichzelf of een ander in gevaar te brengen. Want natuurlijk moeten we ons aan de regels houden, maar dat betekent niet dat het ineens oke is om ’burgertje te pesten’, want dat is waar dergelijke regels op gaan lijken. Ik moest daar ook al aan denken toen ik in de krant foto’s zag van rijen auto’s bij een drive-thru aspergekraam. Dat mag namelijk. Je mag asperges kopen. Veilig vanuit je eigen auto, langsrijden, de asperges aanpakken die aan een stok door je autoraam naar binnen worden gehengeld. Op een op dezelfde manier aangereikt pinapparaat kun je vervolgens je code intikken. Sommige mensen stonden er al twee uur, vertelden ze tegen een verslaggever. Maar wat maakt het uit, dat wachten? Je hebt toch niks beters te doen (ja, paaskoekjes bakken, maar daar moet je maar net zin in hebben en bloem voor in huis hebben). Bekeuring In diezelfde krant las ik een aantal dagen eerder over een Boeing 747, een iconisch vliegtuig dat na zijn allerlaatste vlucht landde op Schiphol. Zo’n 30 vliegtuigspotters hadden zich verzameld om dit bijzondere moment mee te maken. Ze zaten in hun eigen auto’s, waarmee de anderhalve meter afstand volgens mij werd gewaarborgd. Het grootste deel van de fans mistte de landing; weggestuurd door de politie omdat het samenscholingsverbod zou zijn geschonden. Sommigen nog met een bekeuring op zak ook. Waarom in hemelsnaam. Waarom mag je wel in de file naar de vuilnisstort, maar niet op een vliegtuigspotplaats staan? Waarom mag je wel een blokje om wandelen terwijl je probeert andere mensen te ontwijken, maar niet een blokje om varen waarbij je veilig in een bootje zit? We zijn inmiddels vier weken onderweg. Hou vol, zou ik zeggen. Maar zullen we ondertussen wel proberen het een beetje gezellig te houden met z’n allen? Niet alles wat leuk is, is meteen gevaarlijk.