’Lieve Shelly, negeren is pas écht regeren’

Vogelvrij Zodra je je leven 'op straat gooit' (lees: foto's van jezelf, je grote liefde of je kinderen op social media plaatst of je anderszins online uitspreekt) ben je vogelvrij verklaard. Je geeft je volgers, onbekenden vaak, een vrijbrief om te reageren. Dat is vaak heel leuk. Mensen kwijlen over geplaatste babyfoto's, liken je teksten of laten, doorspekt met hartjes en blij kijkende smileys, weten hoe tof ze je leven wel niet vinden. Keerzijde Maar alles heeft een keerzijde. Zoals BN'ers al jarenlang worden besproken in de media en op menig verjaardag over de tong gaan ('Wat is dat toch een afschuwelijke man, met z'n vetpens en rotkop'), krijgen social media-fanaten de bagger in de reacties te lezen. Ik weet er alles van. Ik ben dan wel geen BN'er of hardcore mommy-influencer, maar onder mijn teksten voor VROUW ben ik ook al talloze keren verketterd als moeder, als vrouw of gewoon als mens. Ik kan dat redelijk goed van me af laten glijden, maar er zijn wat 'gevaarlijke terreinen'. Kom niet aan mijn kinderen, bijvoorbeeld. En wat een onzin eigenlijk hè? Je gek laten maken door een anoniem account, Henk - met een profielfoto van zijn hond - Ria uit Assen of ene Jamal165437. Allerleukste Shelly, je postte een foto van je zoontje Jake. Terecht. Of beter; ik snap dat. Je bent als moeder zo intens gelukkig en trots en blij en over the moon, dat je je geluk met de hele wereld wil delen. 'Zie mijn kind eens de allerleukste zijn!' En dan komt er een nare reactie. En nog één. Jake zou op een alien lijken. En iemand noemt hem een misbaksel. Treurig. Wat moet je ermee? Nou, niks. Echt niks, hoe stom het ook is en hoezeer je je dan ook moet inhouden. Ik zie je in je Insta-story reageren, zoals ik wel vaker influencers of BN'ers zie reageren op de enkeling die zich in de comments misdraagt. Want laten we eerlijk zijn, het is echt een enkeling. Verreweg de meesten feliciteren je, vinden Jake een schatje. Beperkt emotioneel leven Ik stel me zo voor hoe zo'n haatreactie tot stand komt. Het moet voortkomen uit diepgeworteld ongeluk, denk je niet? Iemand die het in het leven zo rot heeft getroffen, dat ie er plezier uit haalt een ander ellendig te laten voelen. Het moet iemand zijn met een ernstig beperkt emotioneel leven. Iemand met de empathie van een soepstengel. Zo iemand floreert op feedback op zijn/haar onvrede. Want wat is het 'lachen' als er op een rotopmerking weer massaal wordt gereageerd. En het is helemaal 'lachen' als de BN'er of influencer er een story aan wijdt. Ik snap je, echt. Ik heb ook te vaak in mijn leven wel gereageerd en ik sluit ook niet uit dat ik het ooit nog eens ga doen, want het is zo verleidelijk. Maar negeren is écht regeren. Bagger Als je reacties wil, kun je de slechte niet uitsluiten - helaas. Het geeft een weerspiegeling van je followers; dat zijn nou eenmaal niet allemáál leuke mensen. Als we allemaal leuke reacties willen, moeten we offline gaan en ons alleen nog presenteren aan familie. Foto's laten zien aan moeders, beste vriendinnen of grote liefdes. Maar van het grote publiek kun je helaas ook tussen de duizenden reacties bagger verwachten. That's life. Schatje Laten we nou met z'n allen, iedereen, die nutteloze, vrijwel altijd anonieme, van jaloezie en ellende doorspekte haatberichten negeren. Voed het niet. Zwijg het dood. Wedden dat de lol er dan snel vanaf gaat? Rest mij verder te zeggen dat ik Jake té grappig vind. Wat een snuitje, nu al zo'n lol tijdens het poepen - dat belooft wat voor de rest van zijn leven. Geniet ervan. En nogmaals troost je met de gedachte dat er achter online haat een wereld van ongeluk schuilgaat.