Uiteraard reageert Manuela meteen: "Bel me" blaft ze naar Frits' telefoon. Ik app vanaf mijn telefoon dat Frits dronken is, dat hij nu slaapt en dat hij haar morgen zal bellen. Ik hoor door de dunne wandjes heen een stroom appjes binnenkomen op zijn telefoon. Frits snurkt erdoorheen.

Vrijpartij

Als ik ook bijna slaap, begint Benjamin te appen. Sinds ik op de camping ben heb ik hem iedere dag een berichtje gestuurd. Hij heeft nergens op gereageerd maar nu hij blijkbaar weer dronken is, krijg ik weer wel alle app-aandacht. Ik open zijn berichtjes maar tik niets terug. Voor straf. Ondertussen lig ik mezelf op te vreten in bed.

"Hoe is het in de prinsessencaravan?" Zwijg "Heerlijke Babs, wil je warme lijf tegen het mijne voelen." Zwijg "In je prachtige ogen kijken."

"Heb zo’n zin in je…"

Hoe meer en intiemer Benjamin appt, hoe moeilijker ik het vind om te blijven zwijgen. Na een voorstel voor een vrijpartij op zijn dakterras ga ik overstag en maak een afspraak voor als ik terug ben.

Plassen

Na een uurtje slaap wordt de rust in de caravan verstoord door een woedende vrouw: "Verdomde man. Ga weg. Nee, ook niet naar mijn dochter. Je eigen bed in. Voort." Ik ga op de herrie af en tref mijn moeder en Frits ruziënd in de andere slaapkamer: "Wat doet die griezel hier?"

"Hij had te veel gedronken om terug te rijden, mam." En tegen Frits sis ik: "Waarom ben je in de slaapkamer? Je lag op de bank!" Frits kijkt me (slaap)dronken aan: "Ik moet plassen." Ik duw mijn moeder weer de slaapkamer in en duw Frits richting de toiletten.

Ruziën

Als ik weer in slaap ben gedommeld word ik rond 05.00 uur ruw wakker gemaakt door gebons op de caravan deur. Manuela. Uiteraard. Ze bonkt woedend en scheldend op de deur: "Frits doe open. Frits, ik wil dat je nu open doet. Frits! Frits!"

Ik haast me mijn bed uit, want ik wil niet dat de hele camping wakker wordt. "Ik kom er aan", sis ik door de deur. Ik kan de sleutels niet vinden. Waarschijnlijk heeft Frits die meegenomen toen hij naar het toilet ging. Zonder pardon sleur ik Frits van bed naar deur. Onderweg vind ik de sleutels. "Hier is je man. Ga lekker buiten verder ruziën. Ik wil nu slapen." Ik duw Frits naar buiten en sluit de deur.

Wijn

Als ik weer in bed lig, wint mijn nieuwsgierigheid het van de slaap. Ik ga terug naar het keukentje en ga aan tafel zitten. Als ik een beetje onderuit zak kan ik onder het gordijntje door gluren.

Frits hangt in een tuinstoel. Manuela loopt om zijn stoel heen. Misschien probeert ze hem duizelig te maken. Ik maak het me gemakkelijk: ik pak er een zak chips bij en 'pers' nog een glas wijn uit een van de rondslingerende flessen.

Verliefd stelletje

Al knagend en drinkend zie ik hoe mijn ex-man en zijn nieuwe liefde ruziën: hij hangt sloom op de tuinstoel en zij praat, gebaart en praat nog meer.

Soms stampvoet ze een minuut lang, dan gaat hij weer wat meer overeind zitten, maar gaande weg haar monologen zakt hij toch weer onderuit. En dan trekt hij haar opeens op zijn schoot en zien ze eruit als een verliefd stelletje. Dat steekt. Tijd voor mij om te gaan slapen.

Alleenstaande ouder

Los van deze vreemde nacht worden het een paar heerlijke weken. Vakantie vieren met een andere alleenstaande ouder is echt een zegen. Geen stress omdat ik ’s avonds nog naar het toilet wil, maar de kinderen niet alleen achter durf te laten.

Geen moeilijke keuzes tussen voetbalveldje en peuterbad. Wat ik niet doe, doet Gio en andersom. De kinderen mogen iedere avond samen slapen. We eten bij de caravan waar de kleintjes slapen en zitten daar in de tuin tot de grote jongens naar bed moeten. De weken vliegen voorbij.

Borrelen

Op een van mijn laatste dagen borrelen we in mijn tuin. De jongens zijn op het voetbalveld. Anne heb ik al eerder op de dag naar zijn caravan laten gaan. Het is een hete dag geweest. Ik heb de caravanramen,- en deuren tegen elkaar open gezet om de boel lekker te laten luchten.

Terwijl ik Gio uithoor over zijn liefdesleven (in ieder stadje een ander schatje), verandert het weer. Er steekt een wind op en de lucht kleurt grijs. De wolken lijken opeens haast te hebben.

Storm

Ik zie het oudere echtpaar aan de overkant de voortent haastig leeghalen. De buurman naast me haalt zijn was binnen. Moeders lopen naar het speelveldje en roepen hun kinderen.

"Storm op komst", zegt Gio: "Ik ga de kleintjes halen. Haal jij de voetballers op?" Ik knik en begin met de rommel uit de tuin binnen te zetten. Na twee minuten appt Gio: "De kleintjes zijn niet hier"

"WAT? Ze waren toch in de caravan aan het spelen?"

"Ja", antwoordt Gio. "Maar nu zijn ze dus weg."

'De Barvrouw' op WhatsApp

Wil jij direct een seintje via WhatsApp als de nieuwe aflevering van 'De Barvrouw' online staat? Dat kan! - Sla 06-13651435 op als contact in je telefoon. - Stuur het bericht 'Barvrouw aan' naar ons via WhatsApp als je updates wilt ontvangen over De Barvrouw. - Je ontvangt geen bevestiging van je aanmelding. - Lees hier meer over de WhatsApp-dienst