’Ik kreeg hartritmestoornissen toen ik stopte met roken’

Eerlijk gezegd schaam ik me wild. Tegenover mezelf en tegenover jullie, de lezers van VROUW. Want ik zou niet alleen stoppen, maar er vooral ook een euforisch en inspirerend verhaal over schrijven. Want als ik die peuk voorgoed kan doven, kan iedereen dat. Nou ja, niet dus. En daar baal ik enorm van. Ik weet dat ik het kan. Ik ben op mijn dertigste namelijk ook gestopt, nadat mijn zoon en zijn vriendjes vroegen waarom ik eigenlijk rookte. Ik had geen antwoord en besloot op dat moment er nooit meer een op te steken. Mentholsigaretten Tot ik twee jaar geleden opeens boven een bar woonde, met shisha, die kleine waterpijpjes, helemaal hip. Na werktijd dronk ik er graag een cocktail, even ontspannen. Ja hoor, ik wilde die shisha best eens proberen. Voor ik het wist zat ik helemaal in een routine: ’s avonds even waterpijpje roken. Onschuldig hoor, want die dingen zijn niet verslavend. Toch? Tot ik verhuisde en er in de wijde omtrek geen shishabar te vinden was. Paniek alom, want wat moest ik nu? Hoe moest ik ontspannen? In een opwelling kocht ik een pakje mentholsigaretten. Die eerste was zo intens smerig. Maar ik werd er wel rustig van. Met dat eerste pakje deed ik drie dagen. Twee jaar later rookte ik er dertig per dag. Soms veertig. Dat zijn twee pakjes. En dat ging me te ver. Volle asbak Roken is steeds meer not done. Terecht. We weten allemaal hoe slecht het is. Maar mijn gezondheid, op mijn slechte conditie na, is gek genoeg niet de voornaamste reden dat ik wil stoppen. Het is meer ijdelheid. Mijn huid is altijd mooi en stevig geweest, maar sinds ik veertig ben, zie ik opeens lijntjes bij mijn ogen en rond mijn mond. En de stank... Nou ja, ik geniet enorm van sigarettenrook. Altijd al gedaan, al sinds ik klein was en mijn vader in de auto rookte, maar die walm hangt dus ook in mijn kleding en haar. Het idee dat anderen me ruiken, vre-se-lijk! Maar mijn eigen neus doet het bijna niet meer. Stink ik naar een volle asbak? Geen idee! Ik eet uit voorzorg een doos Smintjes per dag en spuit dan nog maar extra parfum op. Zelfs textielverfrisser in mijn haar als ik een date heb. En ja, het geld. Die driehonderd euro per maand kan ik ook aan een wekelijkse massage besteden. Aan schoenen. Aan die mooie armband van 275 euro die ik bij de juwelier zag liggen. Te duur, dacht ik. Maar ik geef het wel zo uit aan sigaretten, bij de dagelijkse boodschappen. Best gek, wel. Stoppen dus, besloot ik. Per direct, net zoals de vorige keer. Janken in bed Ik telde de dagen af, 1 oktober moest het gebeuren. Ik kondigde het aan op Instagram Stories, kreeg veel tips en bemoedigende reacties en was vol goede moed. Waar ik alleen geen rekening mee had gehouden, was een schrijfopdracht die 1 oktober klaar moest zijn. Nu stoppen zou niet bevorderlijk zijn voor de voortgang van mijn carrière, besloot ik. Want met een verse koffie latte en een sigaret op mijn balkon presteer ik het best. Een peuk of drie dan, om de dag lekker fris te beginnen. Omdat ik op 2 en 3 oktober ook veel te schrijven had, stopte ik op de vierde. Nou, dat heb ik geweten. Er waren tranen. Er was frustratie. Er was jeuk, onder mijn huid. Letterlijk, het jeukte onder mijn huid. Sowieso ben ik niet heel geduldig, maar ik kon even niet dealen met mensen. En de hartkloppingen! Volgens de smartwatch van mijn zoon wel 130 slagen per minuut. Hoezo is dat gezond? Dat herinnerde ik me niet van het stoppen tien jaar geleden. Wel dat ik toen een keer zo woest was, dat ik het gordijn - inclusief roede - naar beneden heb getrokken. Maar deze hartkloppingen waren next level. „Drink water!” zei de een. „Loop een rondje!” zei de ander. Maar ik ging naar bed. Janken onder de dekens. Bellen deed ik niet, want daar hoort een sigaretje bij. Ik was een geïsoleerde, chagrijnige schim van mezelf, met hartritmestoornissen. Wel 36 uur lang. En er kwam weer een grote deadline aan. Hoe dan? Mijn zoon ging op een draf naar de drogist voor nicotinekauwgom. „Met een fruitsmaakje, dat is vast heel lekker.” Nou nee, wijsneus. Niet bepaald. Ja, mijn hartslag daalde, maar die smaak! Niet te doen. Over dat gekke getintel in mijn keel nog maar te zwijgen. Lijkt me ook niet echt gezond. Ja, ik zocht excuses om weer te kunnen beginnen. En dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb gefaald. Koude douche „Het is geen falen”, zegt Hanna Zwart van Lijflogica. Ze is gespecialiseerd in gedragsverandering en volhouden. Een onderdeel daarvan is wilskracht-training. Ze coacht zowel fysiek als online onder meer mensen die willen stoppen met roken. „Je hebt gewoon niet de skills aangereikt gekregen die je nodig hebt om te stoppen met roken. Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg”, zegt Hanna. „Bij stoppen met roken spelen er zoveel factoren mee die essentieel zijn. Denk aan slaap, beweging en in jouw geval ook zeker stress. Die moet je beter gaan managen.” Volgens Hanna is er niet één methode om effectief met roken te stoppen. „Net als bij mensen die willen afvallen, kun je eigenlijk niet een schema toepassen. Iedereen is anders en heeft dus een andere behoefte. Jij hebt een bepaalde routine van ontwaken, koffie en drie sigaretten. Dat omgooien kan goed werken, maar dat wil niet zeggen dat alle aspirant-stoppers hun dag onder een koude douche moeten beginnen.” Wacht eens, koude douche? „Ja, dat is een manier om wilskracht te trainen. Moed verzamelen om eronder te gaan staan en er dan ook onder te blijven.” Patronen Tijdens een goed gesprek met Hanna wordt me duidelijk waarom het stoppen met roken me niet lukte; ik veranderde niks in mijn leven. Ik hield alles bij het oude, maar dan zonder de sigaretjes. Nee, ik zoek geen excuses, naar de omstandigheden waren niet ideaal, met zoveel deadlines. „Soms stoppen mensen als ze vier weken vrij zijn. Maar als de drukte weer begint, vallen ze weer terug in oude patronen. Je kunt beter die vaste patronen meteen omgooien.” Ik knik. Want ik wil nog steeds stoppen, laat dat duidelijk zijn. Ik zit inmiddels ook niet meer op dertig/veertig sigaretten per dag, maar tien tot vijftien. „Heel goed. Dat adviseer ik mijn cliënten ook, om niet cold turkey te stoppen, maar om af te bouwen. Daar is geen kant-en-klaar schema voor. Zodra jij je goed voelt bij vijftien, ga je naar tien. Je moet zelf uitvogelen welk tempo het beste is voor jou, of samen met je coach.” Altijd kissproof Door nu minder te roken voel ik me beter, sterker ook, mentaal. Zo was ik zaterdag shoppen. Normaliter wil ik dan na iedere pas-sessie een peukje doen. Of snel een paar trekjes voordat ik weer in de auto stap. Maar nee, ik had er maar twee op, in acht uur. Vond ik zelf best een prestatie, en een opsteker. Volgende week wil ik naar de tien, volgende maand naar de vijf sigaretten per dag. En dan door naar rookvrij en stressvrij. „Als je eens een terugval hebt, prima. Het is hetzelfde als met eten: je wilt afvallen en niet meer snoepen, maar neemt op je werk toch een taartje. Dan geniet je van dat taartje, maar daarna weer gezond verder. Laat je door een terugval niet ontmoedigen. In theorie kan iedereen stoppen met roken, maar om het vol te houden, spelen veel factoren mee. Je moet het bijvoorbeeld echt willen en inzien dat je zelf de oplossing bij je draagt”, besluit Hanna streng. Ja, ik wil stoppen. Ik ga stoppen. Echt! Voor mijn zoon, mijn conditie, mijn huid en die rookwalm om me heen. Ik wil gewoon geen slaaf meer zijn van die slechte gewoonte. Niet meer buiten in de kou staan. Niet meer balen in de bioscoop omdat er geen (rook)pauze is. Niet meer hoesten als een oudje vrouwtje. Altijd kissproof, ook niet onbelangrijk. En natuurlijk trakteer ik mezelf op die mooie armband van het geld dat ik met een maand niet roken bespaar. Die heb ik dan ook echt verdiend, lijkt me. O help, daar gaan we weer. Maar nu wel met iets meer beleid, motivatie en wilskracht. Zo moet het nu wél lukken. Hoop ik… De nieuwste VROUW Glossy ligt nu in de winkel! Met hierin onder meer een interview met actrice Jennifer Hoffman, een column van Bridget Maasland over haar nieuwe liefde en klasse voor een prikkie.