Ik heb nog niet aangebeld of de honden stormen hard blaffend op de deur af. “Ze zijn er nog steeds hoor!”, lacht Jeroen als hij de deur opent. “Maar we hebben er inmiddels ook een schildpad, een konijn en twee kippen bij. Allemaal gekregen.”

Heidi leidt me langs alle hokken. “Wat wil je drinken, meid?” En om maar meteen met de meest prangende vraag te beginnen, zeg ik dat ik wel een colaatje uit de frisdrankautomaat lust. “Haha. Die hebben we niet meer en dat gaat ons nog steeds aan het hart. Het was zo makkelijk. Nu lopen we elke keer met die flessen te klooien. Echt een gemis.”

Heidi zet een kop thee op tafel. “Maar dat ding stamde nog uit de tijd dat het goed ging. De tijd dat we ook een jacht hadden waar we elk weekend op te vinden waren. Maar doordat ons bedrijf over de kop ging, kwamen we ineens met een restschuld van veertigduizend euro te zitten.”

Jeroen: “Daarna werd ik ziek en was ik een jaar uit de running. Toen liepen de schulden alleen maar op tot we op een gegeven moment echt geen uitweg meer zagen. Dat is het moment geweest waarop we besloten om mee te doen met Een Dubbeltje op zijn Kant.”

Nieuwe hobby

“Maar nu gaat het goed,” zegt Heidi met een brede lach. “Er is zoveel rust gekomen in ons hoofd. Inmiddels ben ik gepromoveerd tot assistent-vestigingsmanager, dus komt er elke maand een extra bedrag binnen op onze rekening. En we hebben er sinds de opnames een nieuwe hobby bijgekregen: Marktplaats.”

“We halen óveral spullen vandaan. Laatst vonden we een splinternieuw autostoeltje langs de weg en dat verkopen we dan weer. Maar ook een onkruidborstel uit onze schuur hebben we voor twintig euro verkocht. Dat is dan weer een leuk bedrag waar we een avondje chinees of pizza van halen.”

Mag dat wel?

Maar hun deelname aan het programma heeft ook een keerzijde. “Doordat het steeds maar weer wordt herhaald, blijft het je achtervolgen,” zegt Jeroen. “Soms komen we ergens op verjaardag en vragen vage kennissen: 'Mooie, nieuwe auto heb je Jeroen, mag dat wel van John Williams?' Dat soort dingen zijn gewoon niet leuk.”

“Toch heeft alle financiële ellende ons wel dichter naar elkaar toegebracht. Veel mensen kiezen voor een scheiding onder dit soort omstandigheden, wij zijn juist heel close geworden. En scheiden was sowieso geen optie, want we waren toen nog niet eens getrouwd.”

Huwelijks bootje

“Maar nu wel!” Heidi en Jeroen beginnen te lachen. “Hij zei tegen mij, vlak voor de opnames: 'Als je 2 december even tijd hebt, gaan we trouwen.' Ik kon het eerst niet geloven, maar hij had alles al geregeld. Dus zijn we drie maanden na de uitzending getrouwd.”

Maar die schuld, hoe zit het daar nu mee? Jeroen: “Die is minder. Ik denk dat onze schuld nu ongeveer met vijfentwintig duizend is verminderd de afgelopen jaren. En er wordt nog steeds afgelost. Maar hoeveel dat precies is, weet ik zo even niet en er blijven ook geen bakken met geld over hoor. Maar hopelijk kunnen we ons koophuis, dat we op dit moment nog verhuren, straks goed verkopen en zijn we in een klap van onze schulden af. Dat is wel een stille hoop.”

“Ja!” Heidi spreidt haar armen en kijkt om zich heen. “Dan kunnen we dit huis kopen en zijn we verlost van onze hoge huur. Dat zou écht de kers op de taart zijn.”