Voel jij je leeftijd?

„Over het algemeen voel ik mij wel 42. Soms heb ik alleen wel van die ochtenden dat ik wakker word en mijn hoofd denkt: ’Yes, we gaan er weer voor!’, maar dat mijn lichaam dan reageert: ’Ho, wacht, doe eens rustig! Wat ga je nu doen met me?’ Maar dat hoort er ook bij. Daarbij zie ik mijn leeftijd niet in jaren, maar in ’levels’. Zo maak ik er iets positiefs van, want door de nadruk te leggen op levels wordt je ervaring interessanter dan je leeftijd!”

Heb jij beautygeheimen?

„Ik heb niet echt beautygeheimen. Ik ben al heel lang vegetariër, en hardloop en wandel veel. Maar wat voor mij echt goed werkt is dat ik mijzelf niet al te serieus neem. Ik ben zeker geen clown, maar soms even lachen om mijzelf zorgt dat ik mij zo veel beter voel. Ik hoor mensen in mijn omgeving zich afstraffend toespreken; dat vind ik jammer. Door te lachen om mijzelf kan ik alles even in perspectief zetten.”

Schatten mensen je vaak op leeftijd?

„Het verschilt een beetje. Maar ik word niet vaak ouder geschat en dat vind ik ook wel fijn. Soms word ik door jongeren aangesproken met ’u’ en dan heb ik wel echt het gevoel dat ze mij oud vinden. Totdat ze me spreken en dan vinden ze het wel weer meevallen. Ach, ik snap het ook wel, want toen ik jong was dacht ik ook dat 42 heel oud was.”

Wat vind je het mooist aan jezelf?

„Ik vind dat ik een goede kop heb en ben blij met mijn lach. Ik besteed wel tijd aan mijn uiterlijk en doe er moeite voor om open en fris voor de dag te komen.”

Waarmee ben je minder blij?

„Mijn voeten. Ik heb ’enorme’ tenen en toch best kleine voeten, waardoor het nogal opvalt. Binnenshuis draag ik wel slippers of sandalen, maar als ik naar buiten ga doe ik toch altijd dichte schoenen aan. Aan de andere kant: mijn voeten brengen mij wel op elke plek waar ik naartoe wil. Ze zijn dan misschien niet het mooist, maar ze kunnen wel alles en daarmee ben ik heel blij.”

Waarmee complimenteren mensen jou?

„Met mijn enthousiasme! Mensen vinden het aanstekelijk en willen graag bij mij in de buurt zijn. Dat vind ik een enorm mooi compliment om te ontvangen.”

Ben je waar je had willen zijn?

„Ik denk het nu wel. Op mijn 25ste heb ik een auto-ongeluk gehad in Zwitserland. Het was kantje boord. Op dat moment is er wel iets veranderd in mij. Ik dacht voorheen nooit aan doodgaan, het stond niet op de planning en kwam niet voor in mijn gedachtes. Maar na dat ongeluk is dat veranderd en ben ik mijn leven stapje voor stapje gaan omgooien. Want je hebt immers maar een gelimiteerde tijd op de aarde en als ik doodga, wil ik terugkijken en kunnen zeggen dat het leven de moeite waard is geweest.”

„Dus ik ben veel gaan reizen, heb mijn eerste boek uitgebracht en ben vanuit hartje Rotterdam verhuisd naar het bos. Waarom zou ik ermee wachten? Inmiddels woon ik nog steeds in het bos met mijn partner, dus het was wel een goede keuze. Ik heb een andere mindset gekregen na het ongeluk: als ik voelt dat ik iets graag wil, doe ik het ook gewoon. Heel soms heb ik daardoor wel spijt van dingen die ik heb gedaan, maar ik blijf er niet in hangen en ga door. Het is het echt waard.”

Wat houdt je jong?

„In beweging blijven, figuurlijk en letterlijk. Ik blijf nieuwe dingen leren, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken en vreemde talen leren. Fysiek gezien ren ik marathons en wandel ik veel. Dat rennen is echt uit een uitdaging van mijn man gekomen. Hij liep altijd al hard en hij zei een keer: ’Daar heb jij echt geen zin in, dat rennen.’ Toen schoof ik de chips aan de kant en ben ik mee gaan rennen. Sindsdien houd ik het bij.”

Heb je een levensles die je wil delen?

„Je hebt minder tijd dan je denkt en je kunt je tijd maar één keer uitgeven. Geniet daarom wat meer en ga doen wat je echt leuk vindt, waar je van droomt.”