Lysanne vindt zichzelf als ze net op de middelbare school zit 'te dik'. "Als ik nu terugkijk was ik niet te dik, eerder mollig. In die periode werd ik vegetariër. Ik vond het maar zielig dat er dieren moesten sterven voor mijn eten. In mijn zoektocht naar lekkere vegetarische recepten, las ik op allerlei blogs en websites alles over gezonde voeding. Zo werd de basis voor mijn aandoening gelegd."

Buikpijn en uitslag

Chiazaad, gojibessen, quinoa; de superfoods werden op internet de hemel in geprezen. "Ik raakte geobsedeerd, maar het verwarde me ook. Op de ene site las ik dat dit heel slecht was, op de andere site las ik weer heel iets anders. Het maakte me bang voor eten."

"Ik had gelezen dat doperwten veel koolhydraten bevatten. Die wilde ik dus niet meer. En ook tarwebrood zou slecht voor je zijn; je zou er buikpijn en uitslag van kunnen krijgen. Dat wilde ik niet. Ik vertelde niemand over mijn obsessie met gezond eten. Maar ondertussen maakte mijn omgeving zich wel zorgen om me; ik was veel afgevallen."

Vergif

Dat Lysanne een groot probleem ontwikkelde, had ze zelf niet door. "Ik ben heel perfectionistisch. Ik had iets gevonden waar ik goed in was; afvallen en gezond leven. Ik legde ook totaal de link niet met het feit dat ik niet meer ongesteld werd."

"Mijn moeder nam mij mee naar de huisarts. Daar troffen we een vervanger, die zich niet zoveel zorgen maakte." IJs, friet, koek; Lysanne liet het allemaal staan. "Ik kon iemand ook echt kwaad aankijken als ie het wel nam. Je nam toch niet bewust dat slechte eten tot je? Al die suiker! Ik zag dat echt als vergif."

Halve banaan

Haar gehele middelbare-schoolperiode is Lysanne druk bezig met gezond eten en dat vermindert niet als ze gaat studeren. "Als ik niet aan het leren was, speurde ik het internet af op zoek naar gezonde recepten of informatie over voedsel."

"Ik at vrijwel alleen nog maar groenten en fruit. Maar nooit meer dan een halve banaan bijvoorbeeld, want daar zou ik door de koolhydraten en suikers weer dik van worden. Ik had het idee dat ik supergezond bezig was, maar in werkelijkheid ging het heel slecht met mij."

Opstandige puber

Voor Lysannes moeder was de maat vol; haar dochter had duidelijk ondergewicht. Dit keer stelde de huisarts anorexia vast. "Ik was een opstandige puber en vond het onzin, maar toch ging ik naar een psycholoog en diëtist."

"Ik kreeg voorgeschreven wat ik moest eten; elke dag brood bijvoorbeeld. Ik wilde alleen speltbrood van mijn moeder, geen tarwebrood uit de supermarkt. Gewone melk in mijn koffie wilde ik ook niet. Ik koos voor sojamelk."

Schijf van vijf

Lysanne belandde op een cursus voor ouders en kinderen met anorexia. "Ik was er een van de oudsten en merkte een verschil met de andere meiden. Zij wilden niet eten. Ik wilde niet ongezónd eten."

Er werd denigrerend gesproken over superfoods. Het zou een hype zijn. Daar werd ik heel kwaad over. Ik had toch gelezen dat het heel goed was? Er werd naar mijn mening teveel gehamerd op de Schijf van Vijf."

Bodybuilden

Op Instagram zag ze een jonge vrouw die aan bodybuilden doet. "Ik vond haar er zo mooi uitzien. Dat wilde ik ook. Daarvoor moest ik aankomen en mijn leven op de rit brengen. Ik begon meer te eten en startte met krachttraining. Fysiek ging het de goede kant op, maar in mijn hoofd bleef de worsteling."

"Ik had voortdurend gedachten die mij aanspoorden iets niet te eten. Ik kon daar echt paniekaanvallen van krijgen, zo erg dat ik mezelf begon te slaan tot blauwe plekken aan toe. Ik werd steeds ongelukkiger; zag het leven niet meer zitten. Het was een verschrikkelijke periode."

Huidige vriend

Toen ontmoette Lysanne haar huidige vriend. "Hij was mijn redding. Hij heeft me zo goed geholpen door veel met mij te praten. Ik durfde nooit in bijzijn van anderen te eten, maar met hem durfde ik dat wel."

"Ineens besefte ik dat mijn ideaalbeeld - een fitgirl met een gespierd lichaam en een smoothiebowl in haar hand - mij nooit gelukkig zou maken. Ik wilde niet mijn leven lang alleen maar met eten bezig zijn. Of alleen maar sporten. Ik wilde ook nog andere dingen uit het leven halen."

Oude gedachten

Lysanne is inmiddels op de goede weg. Ze vindt gezonde voeding nog steeds heel belangrijk, maar geniet nu weer van eten en ook van een stukje chocola. "Een koekje is nog een uitdaging, maar ik probeer het wel."

"Als ik een dag moe ben of stress heb, dan merk ik dat oude gedachten terugkomen. Gelukkig heb ik dat door. Daar spreek ik mezelf op aan; ik moet doorgaan en dit volhouden. Ik wil niet meer terug."

Averechts

Lysanne is ervan overtuigd dat er net als zij talloze meisjes zijn die zich op ongezonde wijze laten beïnvloeden door Instagram-fitgirls of bloggers en vloggers die de nadruk leggen op uiterlijk en gezonde voeding.

"Je kunt pubers niets verbieden, daar worden ze alleen maar opstandig van. Maar ga als ouder wel het gesprek aan. Laat ze inzien dat alleen maar sporten of een eetobsessie niet gelukkig gaat maken. Laat ze zien waar ze wél gelukkig van worden."