Doodzonde dat windturbines onze vissers verdringen

Een gedateerde reclameleuze is: ’Vlees mevrouw, u weet wel waarom!’ Gedateerd omdat de advertentie er voetstoots van uitgaat dat mevrouw de boodschappen doet, maar ook door de oproep vlees te kopen. De sector zal op allebei de punten nu voorzichtiger te werk gaan (hoewel nog steeds meer vrouwen dan mannen de dagelijkse hap koken, en veel mensen graag een ’goed stuk vlees’ hebben). De afweging of je vlees wilt eten, is persoonlijk. Er zijn mensen die het principieel niet doen, meestal omdat ze niet willen dat het dier ervoor gedood wordt, soms ook omdat het beslag op de natuur minder is als je plantaardig eet. Er zijn ook mensen die bezwaar hebben tegen de bio-industrie, maar wel vlees eten van dieren die onder andere omstandigheden geleefd hebben (’scharrelvlees’). Er zijn mensen die alleen wild eten, omdat ze geen gehouden dieren willen eten. En er zijn veel mensen die minder vlees eten, bijvoorbeeld niet elke dag. Een variant die mij heel logisch lijkt, en waar ik als ik de boodschappen doe altijd voor kies, is om te beginnen alles vers inkopen op de markt, wat een hoop scheelt in verpakken, opslaan en vervoeren. Bij de groentes kun je dan kijken wat de groenteboer die ochtend op de veiling heeft meegenomen. Het gaat dan vanzelf om groentes uit de buurt, bij ons bijvoorbeeld de Beemster, en groentes van het seizoen. Dat laatste scheelt enorm met het invliegen van verpakte groenten van de andere kant van de planeet, maar het is ook een leuk spelletje, want je steekt nog eens wat op. Onlangs lagen op de Dappermarkt voor weinig geld grote rettichs, mierikswortels, die je vooral van de potjes kent. Met soms een advies van de groenteboer en anders Google, maak je er wat van. Gerookte paling Tip voor rettich als voorgerecht (zelf verzonnen na proeven): dun schillen, dunne plakjes met druppeltje soja erop, en dan klein stukje gerookte paling erop. Via Google is snel een groenterecept gevonden: de gesneden wortel vijf minuutjes koken en dan bakken samen met apart gefruite rode ui met teentje knoflook, wat olijfolie en kruiden. Vervolgens is het dan ook logisch om verse noordzeevis te kopen. Het is 100% scharrelvlees, geen biologisch-dynamische boer kan wat betreft dierenwelzijn op tegen dieren die hun hele leven in vrijheid rondgezwommen hebben. Voor wat het waard is (dat zullen mensen verschillend afwegen): vissen zijn geen zoogdieren. Zoals we, mag ik aannemen, geen apen eten omdat ze erg verwant zijn aan onszelf, zo zijn er ook ’mammaltariërs’: mensen die vinden dat we onze familieleden de zoogdieren niet eten, maar wel vis. Gewervelden Er zijn ook mensen die geen gewervelden eten, maar wel insecten. En ten slotte: vissen komen uit de enige vrije natuur in ons land; de Noordzee is niet door mensen aangelegd. En misschien ook nog: alle drukte over stikstof speelt bij verse zeevis geen rol. Kortom alles pleit voor vis eten. Nu is er een tijd geweest dat mensen die zich geen of weinig vlees konden veroorloven omdat het te duur was, hun dierlijke eiwitten uit vis haalden. Die tijd is voorbij. Vis is ontzettend duur geworden. Het is inmiddels overheidsbeleid dat de Nederlandse visserij de nek wordt omgedraaid, de helft van de kotters gaat eruit. De brandstof is te duur, de zee wordt steeds meer bezet door windmolenparken, Franse vissers weten hun Nederlandse concurrenten de voet dwars te zetten, en de overheid ondersteunt de sector nauwelijks. Een sector die generaties lang gezond, vers eten op het bord bracht stopt ermee, en nergens is een minister te vinden die zich nu eens even krachtig inzet voor de prachtige Nederlandse visserijsector. De Noordzee is inmiddels omgetoverd tot een industrieterrein waar met enorme bakken subsidie reusachtige windturbines worden neergezet, die de ruimte innemen waar voorheen de vis gevangen werd. Er hangt nog steeds een ’groen’ imago aan windenergie, hoewel die turbines enorm veel beslag leggen op de vrije natuur, veel grondstoffen kosten, en straks weer allemaal vervangen moeten worden. Met twintig kerncentrales kunnen de windmolens die nu onze natuur verontreinigen verdwijnen, kan de schol, de tong en de wijting weer vrijelijk dartelen, kunnen de roofvogels weer veilig vliegen, en kan je voor een normaal bedrag een schol op je bord krijgen die de dag ervoor nog in de zee zwom. Zeevaarders De visserij is economie én het is erfgoed. Nederland was vanouds een land van zeevaarders. Zelf ben ik geboren in de Frankenslag-kliniek op Scheveningen, en in het kraambed naast mijn moeder lag mevrouw Taal – typisch Scheveningse naam – moeder van een Schevenings vissersgezin waar we nadien in mijn jeugd nog regelmatig op visite zijn gegaan. Het droogleggen van de Zuiderzee heeft natuurlijk veel veranderd voor Urk, Volendam en Spakenburg, maar ook daar behoort de visserij nog steeds tot een economisch belangrijke sector. Het is onbegrijpelijk en doodzonde dat Nederland zijn visserij zo laat verkommeren.

Doodzonde dat windturbines onze vissers verdringen

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’Bevolkingsgroei is niet hoofdoorzaak uitputting aarde’

’Minder kinderen krijgen is weinig effectief’

’Niet zo vastklampen aan de pensioenleeftijd’

’Mbo vraagt om daden in plaats van woorden’