Een afvalbak vol klimaatmaatregelen

Een voorbeeld van een aantal jaren geleden. Tegelijk met de ontluikende puberteit ontwaakte bij mijn zoon het milieubewustzijn en hield hij de wacht bij de afvalbak. Wij scheidden het afval al zo goed en zo kwaad als het ging, maar plotseling moest dat op straffe des doods en ontpopte de puber zich als reïncarnatie van de Spaanse inquisitie. Groen in groen, papier bij papier, plastic bij plastic en glas bij glas. Hartstikke goed, maar toch vond de cynicus het zowel vermakelijk als leerzaam om de idealist van wat bedenkingen te voorzien. Je weet dat 30% van deze zak vol plastic niet wordt gerecycled? Dat het wordt gedumpt in landen waar ze het gewoon op een hoop gooien en in de open lucht verbranden? Hier, waterflesje. Plak daar maar een stickertje op: ’Nigeria’. Plastic fruitverpakking: labeltje ’Brazilië’. Da’s handig, dan weten en ze meteen waar het naartoe moet. Wist je dat er elke dag 33 voetbalvelden kunnen worden gevuld met niet ingeleverde colaflessen? Hij stopte meteen met het drinken van cola. Dat duurde welgeteld drie dagen. Zoals dit weekeinde in deze krant was te lezen loopt het hergebruik van plastic ver achter bij het gebruik van nieuw plastic. Ook is het scheiden van afval voor de burger zo’n Sisyfusarbeid geworden dat het efficiënter is alles gewoon in de vuilnisbak te gooien en de afvalverwerker z’n ding te laten doen. De cynicus lacht in zijn vuistje. Een bittere lach, want zo leuk is het niet om je twijfels bevestigd te zien. En dat gebeurt nogal eens. Neem de biomassa-soap. Onthaald als de heilige klimaatgraal, tot bleek dat de ’groene’ stroom werd opgewekt door installaties die meer CO2 uitstoten dan kolencentrales. En dat – goh, wat een verrassing! – het veel langer duurt om een boom te laten groeien ter compensatie van de boom die wordt verstookt. Stikstofwinst? Verstikt in de juridische rompslomp van de stikstofregelgeving heeft de nieuwe maximumsnelheid op de snelwegen nul vergunningen voor het bouwen van woningen opgeleverd. Het is niet de idealist, maar de cynicus die tegen windmolens vecht. Lees het verhaal over de bewoners van de Haagse wijk Transvaal-Midden die honderden euro’s extra betalen voor hun energie nadat zij gedwongen overstapten van gas naar warmtepomp… Is er al een aparte afvalbak voor mislukte milieumaatregelen? Onder druk van de doelstellingen van het klimaatakkoord en de Europese Green Deal wordt paniekvoetbal met het klimaat gespeeld. En daar hangt een behoorlijk prijskaartje aan. Zo staat één ding als een paal boven water: cynisme is een stuk goedkoper dan idealisme.