Riemen vast voor Obamagate

Ik heb reserves bij Trump en zijn stijl, maar ik begrijp waarom hij werd gekozen door een groot deel van het Amerikaanse electoraat. En ik begrijp waarom hij woedend is over wat hem met ’Russiagate’ is aangedaan. Waar wijzen de feiten op? In 2016 organiseerden leden van het politieke en overheids-establishment een campagne die als doel had Donald Trump van geheime samenwerking met de Russen te beschuldigen en daarmee zijn verkiezing onmogelijk te maken. Dat gebeurde met een dossier vol fakeverhalen, geschreven door Christopher Steele, een voormalige Brits spion die voor dat dossier betaald werd door de Democratische Partij. Kennelijk maakte Obama zich zorgen over de opkomst van ’Orange Man’. Ik heb het vermoeden dat Bill Clinton zijn zorgen deelde. Hillary begreep de chemie niet tussen de miljardair Trump en de ’betreurenswaardigen’, zoals zij een groot deel van het electoraat noemde, maar Obama en Clinton, beiden politieke dieren, begrepen dat wel. Hoe moesten ze hem stoppen? Dat werd ’Russiagate’, een plan om Trump onafgebroken in verband te brengen met Poetin. Het uit de duim gezogen dossier van Steele werd de basis om bij een rechtbank toestemming te krijgen leden van de Trump-campagne af te luisteren. Dat afluisteren leverde niets op. Dat weerhield de FBI er niet van geruchten naar de pers te lekken (het was de periode dat de media met de ene ’bombshell’ na de andere juichend het einde van Trump aankondigden) en daarmee werd een gigantische mediamachine gevoed, maar ook die kon Trump niet afstoppen. Tegen alle voorspellingen in werd Trump president en daarmee kwam alles wat Obama had opgebouwd onder druk te staan. Maar er was meer. Het was een kwestie van tijd voordat de smerige trucjes die Obama had toegelaten (of misschien zelfs geïnitieerd had – zijn jaren in Chicago zitten er vol van) werden opgegraven. ’Obamagate noemt Trump het: Barack Obama, gesteund door de leiding van de FBI en andere overheidsdiensten en met medewerking van de top van de Democraten, heeft in 2016 onrechtmatig geprobeerd de tegenstander van Hillary Clinton kapot te maken. Dit hield niet op na de verkiezingen: Trump moest onafgebroken onder vuur blijven liggen met verhalen over ’collusion’. In mei 2017 werd ’special counsel’ Robert Mueller aangesteld om ’collusion’ op te sporen, maar hij vond niks. Dat was geen raadsel: er was niks. Dat wist Mueller toen hij aantrad, maar hij hield het onderzoek in leven teneinde Trump op het verstoren van de rechtsgang te betrappen, waarna Trump alsnog geïmpeachet kon worden. Dat alles mislukte. Generaal Michael Flynn, een inlichtingenman die in het leger een grote staat van dienst had opgebouwd, was onder Obama twee jaar lang het hoofd van het Militaire Inlichtingen Agentschap. Maar Flynn en Obama botsten. Het was Flynns doel om de hele veiligheidspolitiek van Amerika op de schop te nemen, inclusief de organisaties die zich hiermee in Amerika bezighouden. Ook was hij tegenstander van de Iran-deal, die Obama later beschouwde als zijn belangrijkste erfstuk ten aanzien van zijn buitenlandse beleid. In de zomer van 2014 trad Flynn terug. Hij werd in 2016 Trumps keuze voor de toppositie van National Security Advisor. In december 2016 verschenen er verhalen in de media over een affaire die Flynn in 2014 zou hebben gehad met een Russin in Cambridge. Hij zou haar hebben ontmoet bij een diner in het huis van Richard Dearlove, voormalig hoofd van de Britse Buitenlandse Inlichtingendienst MI6 en vervolgens met haar het bed ingedoken zijn (onder toeziend oog van Flynns bodyguards?). Het was volkomen verzonnen, maar de media doken er op. Vlak daarop gingen geruchten circuleren dat Flynn gelogen had in een gesprek met FBI-agenten over Flynns communicatie met de Russische ambassadeur in DC. De FBI-agenten hadden geen enkele legale reden om hem te ondervragen, Flynn werd van niets beschuldigd en toch kostte hun gelekte verslag in de media hem de kop – voor de duidelijkheid: Flynn werd niet vervolgd voor spionage met de Russen maar voor een leugen in dat gesprek met de FBI-agenten (hij bekende in een latere fase omdat de FBI, illegaal zo blijkt nu, dreigde zijn zoon te vervolgen en dat wilde hij voorkomen – het is een smerige zaak). Flynn is een onkreukbare man – hij werd op basis van gemanipuleer door de FBI financieel verwoest. Net als vele anderen, zoals Svetlana Lokhova, die alles verloor door de onbewezen beschuldigingen over haar affaire met Flynn. Zoals Carter Page en George Papadopoulos, bijfiguren in Trumps campagneteam. Want het doel was heilig. Trump moest kapot. En die bijfiguren waren aanvaardbare ’collatoral damage’. De verhoudingen liggen nu anders. Trump kondigde Obamagate aan. De media gaan hierover niet evenwichtig berichten. Ik zal dat hier voor u doen. De ’dirty tricks’ van Obama’s FBI zullen binnenkort worden onthuld. Riemen vast.