De middenklasse is zwaar de pineut in ons land: hun banen staan onder druk, de samenleving is hopeloos ingewikkeld geworden, hypotheken zijn onbereikbaar en iets positiefs als een kleine salarisverhoging wordt grotendeels opgeslurpt door de belastingen.

Onze overheid is nu van plan om met de huidige lage rente tientallen miljarden euro’s te lenen om in onze economie te pompen. Niet omdat het moet, maar omdat het kan, zeg maar. Op zich kan ik nog wel meegaan in de plannen om de economie een injectie te geven, maar dan moet het geld natuurlijk wél op de juiste manier besteed worden en niet verzanden in verdere bureaucratie en managementlagen.

Een deel van het geld zal gepompt worden in de zorg en het onderwijs, maar alles wat er tot nu toe aan extra geld naar de zorg of het onderwijs is gegaan, heeft geresulteerd in nóg meer overbodige bureaucratie en nutteloze managementlagen, die de boel alleen maar lamleggen.

De overheid wil met de miljarden ook de bouw aanjagen, zodat er meer woningen gebouwd gaan worden. Maar de trage bouw van woningen is niet de schuld van de opdrachtgevers, projectontwikkelaars of bouwbedrijven. De traagheid komt vooral door de verlammende bureaucratie bij de gemeenteafdelingen die de vergunningen afgeven. Investeringen om meer agenten op straat te krijgen klinken ook goed. Toch ben ik bang dat iedere investering in de politie alleen maar verzandt in nog meer bureaucratische ellende en lamleggende systemen.

Even een zijstapje: Vijf maanden geleden is de scooter van mijn man gestolen. Hij stond pal voor ons huis op slot en is waarschijnlijk ’s nachts door een rondtrekkende dievenbende met slot en al in een busje geladen. We waren niet verzekerd voor diefstal, want de premie is door diezelfde rondtrekkende dievenbendes onbetaalbaar geworden. Een paar weken later werden we al door de politie gebeld dat onze scooter gevonden was in een loods met andere gestolen spullen in Beverwijk. Gelukkig, dachten we nog, dat scheelt weer de aanschaf van een nieuwe scooter. Hulde voor het opsporingsteam van de politie natuurlijk.

"Neem eigen organisatie onder loep"

’Wanneer kunnen we de scooter ophalen?’ Dat was een beetje een naïeve vraag van ons, want je krijgt je eigen scooter niet terug zolang het onderzoek loopt; en hoelang dat gaat duren, kan de politie niet zeggen.

Sindsdien wachten we, maar de scooter hebben we nog steeds niet. Af en toe nemen we zelf contact op met de politie, maar daar krijgen we niet veel meer te horen dan de mededeling dat ’het onderzoek loopt’. Als de politie zelf een bericht stuurt, worden we daar ook niet veel wijzer van. Neem het bericht dat we vandaag kregen. Ik zal het even letterlijk citeren:

„Bedankt voor uw bericht. Ik zie in de door u verstuurde bijlage, dat u een bericht zou ontvangen voor het verdere verloop van uw aangifte en of deze in behandeling zou worden genomen.”

Hoezo is het nog een vraag of de aangifte wel in behandeling wordt genomen? De scooter is gestolen, gevonden en kan terug naar de rechtmatige eigenaar, lijkt me. Maar goed, we lezen verder:

„Ik heb voor u nagevraagd of uw aangifte in behandeling is genomen. De aangifte die u destijds via internet deed is niet in behandeling genomen omdat er sprake zou zijn van opsporingsindicatie.”

Opsporingsindicatie… Geen idee wat ze ermee bedoelen, waarschijnlijk dat de gestolen scooter inmiddels gevonden is. Maar hoezo wordt de aangifte niet in behandeling genomen als de gestolen scooter terecht is?

Ik lees verder. Misschien dat de verdere tekst uitsluitsel geeft:

„Dit betekent dat u opnieuw aangifte dient te doen.”

Hoezo opnieuw aangifte? Aan onze situatie is niets veranderd.

„… Mijn advies is om te vragen of u uw afspraak bij een 3D loket kunt inplannen, dat gaat over het algemeen vlotter.”

Geen idee wat een 3D loket is. Maar heel erg vlot gaat het tot nu toe niet.

„… Ik hoor graag wanneer u de aangifte heeft gedaan, dan kan ik uw aangifte toevoegen aan het dossier.”

Er zit toch al een aangifte in het dossier?

Het lijkt me duidelijk dat de scooter van ons is: aankoopbewijs, kenteken, verzekering, alles staat op naam. Vervolgens wordt de scooter gestolen, doen we aangifte en dan begint de bureaucratische ellende.

Als ik lees dat de politie al jaren kampt met een gebrek aan politieagenten, waardoor duizenden zaken op de plank blijven liggen of worden stopgezet, dan vraag ik me af of er geen enorme tijdwinst te halen is als de politie de interne organisatie eens onder handen neemt en de bureaucratie weghaalt? Ik kan me voorstellen dat politieagenten zelf ook balen van het nutteloze werk dat ze moeten doen.

Een verbetering in onze economie is een goed streven, maar met wat gezond verstand en pragmatische opruimers is minimaal net zoveel winst te behalen als met een lukrake injectie van tientallen miljarden. Ik zou zeggen: begin daar, dan hoef je niet te lenen.