Woonregels niet meer uit te leggen

De gemeente Amsterdam heeft net als een aantal andere gemeenten in ons land een zogenoemde zelfwoonplicht ingesteld. Als je het geluk hebt dat je in deze stad voor rond de 500.000 euro een woning kunt kopen, dan moet je er ook minimaal vier jaar zelf in gaan wonen. Dat de gemeente deze regel instelt om starters meer kans te geven op de woningmarkt, is nog wel te begrijpen, maar de echte speculanten pak je er niet mee, want die gaan gewoon voor duurdere projecten. Nee, je pakt er nu ook de Nederlanders mee die bijvoorbeeld twintig jaar geleden een woning hebben gekocht en nu van de overwaarde een appartement voor hun studerende kind in Amsterdam hebben gekocht en een extra kamer verhuren aan een vriendje. De zes woningeigenaren die ’gepakt’ zijn, hebben een belachelijk hoge boete gekregen van 22.000 euro per woning. De eigenaar moet bovendien op straffe van nóg een boete van 43.000 euro onmiddellijk zelf in de woning gaan wonen, dus de huurders moeten vertrekken. Waarheen vraagt u? Tja... De hoogte van deze boetes staat toch in geen enkele verhouding tot het ’vergrijp’? Waarom trouwens meteen een boete en geen vriendelijkere regeling? Waarom spreek je bijvoorbeeld niet af dat iedereen die een woning met een vraagprijs van minder dan 500.000 euro koopt om te verhuren, de eerste vier jaar een bedrag van 400 euro per maand aan de gemeente betaalt. Dat zal veel mensen ervan weerhouden om een betaalbare woning voor de verhuur aan te schaffen, omdat ze er zo niets aan overhouden, maar het is wel vriendelijker dan een idioot hoge boete en dwangsom. Tegenstrijdigheid Maar ik wil in deze column nog even een ander punt aansnijden en dat is de tegenstrijdigheid van het beleid. Waarom worden Nederlanders die naast hun eigen woning een woning voor de verhuur kopen zwaar aangepakt, terwijl er aan de andere kant vele duizenden Nederlanders in een sociale huurwoning wonen die een aantal koopwoningen voor de verhuur in bezit hebben? Een paar jaar geleden bleek uit onderzoek namelijk dat er duizenden Nederlanders zijn die lekker goedkoop in een sociale huurwoning wonen, terwijl zij meerdere koopwoningen op hun naam hebben staan. Eén sociale huurder maakte het wel heel bont met maar liefst 59 koopwoningen die hij particulier verhuurde. Dit kan gewoon, want om voor een sociale huurwoning in aanmerking te komen, is alleen je inkomen van belang, je vermogen of hoeveel huizen je bezit, doet er niet toe. Misbruik Dus je mag als particulier met een koopwoning niet een tweede koopwoning verhuren, maar je mag als particulier met een koopwoning wél een sociale huurwoning bezet houden en je koopwoningen verhuren? Dat is toch niet meer uit te leggen? Zet als gemeente eens wat harder in op misbruik van sociale huurwoningen: illegale onderverhuur, leegstand of in gebruik als goedkoop pied-à-terre of werkruimte door iemand die zelf elders woont. Pak dat eens aan! Dat zet meer zoden aan de dijk. En er is nog iets. Kijk, het is mooi dat wij sociale huurwoningen hebben voor een groep kwetsbare Nederlanders die geen huurwoning in de vrije sector kunnen betalen en dus geholpen moeten worden. Maar ik denk dat politiek Den Haag haar realiteitszin kwijt is, voor wat betreft de hoeveelheid kwetsbare Nederlanders. Volgens de woonplannen van Hugo de Jonge zijn alle gemeenten nu verplicht om voor minimaal 30 procent van hun woningen sociale huurwoningen te hebben. Gemeenten als Amsterdam en Rotterdam blijven zelfs vasthouden aan 40 of 50 procent sociale huurwoningen. Dat is best vreemd, want het is toch niet zo dat in een welvarend land als Nederland meer dan één op de drie huishoudens kwetsbaar is? Dan is er toch iets mis aan de basis? Dit is toch niet het land wat we willen? Waarom bedenken we geen plannen waardoor meer mensen in staat zijn om een koopwoning te kopen? We willen toch geen land zijn dat een groot deel van zijn mensen klein en kwetsbaar houdt? De woonplannen zijn een vreemde opeenstapeling van ondoordachte ideeën. Laat ik in deze column nog een ander onzalig idee aanhalen: woningcorporaties mogen de huren níét verhogen als ze de sociale huurwoning verduurzamen. Waar dacht Hugo de Jonge dan dat het geld voor de verduurzaming vandaan komt? Uit de belastingen? Logisch Waarom zou je niet met huurders kunnen afspreken dat, als hun woning verduurzaamd wordt en hun energierekening daardoor met de helft vermindert of zelfs helemaal verdwijnt, de huur dan ook met een paar tientjes stijgt vanwege de kosten die gemaakt moeten worden? Dat is toch niet meer dan logisch? Het stimuleert woningcorporaties om eindelijk vaart te maken met de verduurzaming en het geeft de huurder de realiteitszin dat het geen eenrichtingsverkeer is waarbij je alleen je hand hoeft op te houden en de voordeeltjes er vanzelf in vallen.

Woonregels niet meer uit te leggen

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’We zullen moeten leren leven met personeelstekort’

’Verdubbel salarissen politici en ambtsdragers’

’Hou op met deze sekspropaganda’

’Eigen grenzen leren kennen zo waardevol’