Hugo de Jonge op de bres voor ouderen

Ik ben het hartgrondig met hem eens. Hoe kleinschaliger, hoe meer ouderen zich thuis voelen en hoe fijner hun leven is. In zijn interview met deze krant op zaterdag zei hij ook nog dat de helft van de 75-plussers zich eenzaam voelt en dat veel ouderen niet weten op wie ze een beroep kunnen doen om bijvoorbeeld naar de winkel te gaan als ze ziek zijn. Die eenzaamheid wordt in ieder geval niet opgelost door nóg meer grootschalige, onpersoonlijke zorginstellingen te openen, waar ambtelijke bestuurders aan het hoofd staan en de bureaucratie hoogtij viert. Albert Einstein zei al ’we cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them’. Om naar een betere samenleving te gaan zullen we iets fundamenteel anders moeten doen. Zo zouden we de gebouwen waar nu nog grote, onpersoonlijke zorginstellingen in zitten, kunnnen combineren met iets anders. We heffen dan de grootschalige, onpersoonlijke zorginstellingen op door ze te combineren met bijvoorbeeld mbo- en hbo-scholen. Een deel van het gebouw zou dan bewoond blijven door ouderen, maar de rest kan gebruikt worden voor de opleiding en er zouden zelfs studentenkamers kunnen komen. Voor ouderen is het leuk om zoveel enthousiaste, jonge studenten om zich heen te hebben en de getalenteerde studenten kunnen dan in de praktijk zien hoe de ouderenzorg nu geregeld is en met een frisse blik plannen maken voor betere zorgprojecten in de toekomst. Studenten die een architectenopleiding of een opleiding tot interieurstylist volgen, kunnen de ontwerpen voor de nieuwe zorgprojecten tekenen. Studenten aan de opleiding ’sport en bewegen’ zijn altijd aanwezig en helpen de ouderen om fit te blijven. Studenten die een opleiding tot kok of sommelier volgen, bestieren de keuken en de studenten die de opleiding tot evenementenmanager volgen, regelen concerten en bijzondere avonden voor de ouderen. Ik zie het helemaal voor me. Hoe leuk zou dat zijn? Het is een win-winsituatie, want voor de scholen is het een uitgelezen kans om hun opleidingen te combineren met de praktijk door hun studenten een gegarandeerde stageplek en alle praktijkervaring die mogelijk is, te geven. Voor de ouderen zou het ook een prachtoplossing zijn. Een ideale samenleving met kleinschalige zorg in een menselijke maat is best haalbaar. Het hoeft ook geen extra geld te kosten, maar dan moet Hugo de Jonge wel een paar grote belemmeringen in onze samenleving opheffen. Een van die belemmeringen is dat AOW’ers die nu met elkaar willen gaan samenwonen in een huis en daar een kleinschalig zorgproject willen organiseren, momenteel gekort worden op hun inkomen. Ze worden niet alleen gekort op hun AOW-uitkering, maar verliezen ook hun zorgtoeslag en in sommige gevallen stopt zelfs het nabestaandenpensioen. Dat belemmert ouderen om te gaan samenwonen. Kijk. Neem even het voorbeeld van een oudere dame die weduwe is en alleen in een grote sociale huurwoning woont, waar zij vroeger met haar gezin woonde. Zij zou kunnen gaan samenwonen met twee vriendinnen. Met zijn drieën kunnen ze gezellig samen koken, bridge-middagen organiseren en televisie kijken. Als de een zich wat minder voelt, dan kan een ander de boodschappen doen. Nu gaan ze niet samenwonen omdat ze alle drie gekort worden op hun AOW, nabestaandenpensioen en zorgtoeslag. Het kan wel een paar duizend euro per maand schelen als ze gaan samenwonen, dus dat doen ze niet. Best jammer, want het zou veel gezelligheid opleveren en het zou bovendien zorgkosten besparen. Het zou in ieder geval ook de eenzaamheid oplossen waar Hugo de Jonge het in zijn interview over had. Een ander groot voordeel voor ons als samenleving is dat er veel sociale huurwoningen vrij zouden komen, waardoor we minder nieuwbouw nodig hebben. Of neem een ander voorbeeld. Twaalf ouderen zouden gezamenlijk een kleinschalig zorgproject kunnen starten in een grote villa. Gezamenlijk zouden zij de beste zorg kunnen inkopen én zelfs een kok in dienst nemen als ze zouden willen. Alleen dat doen ze niet, want dan worden ze door onze overheid gezien als voordeurdelers, worden ze gekort op hun AOW, verliezen ze hun zorgtoeslag en nabestaandenpensioen. Dus waarom korten we nog op de AOW, als we daarmee belemmeren dat ouderen zelf kleinschalige zorgprojecten op gaan starten? Mijn eerste indruk van Hugo de Jonge is prima. Hij kijkt met een frisse blik tegen de ouderenzorg in Nederland aan. Ik zou hem aanraden om de korting op de AOW als je gaat samenwonen, op te heffen. Daarnaast hoop ik dat hij gaat eisen dat in de nieuwe pensioenwet, ouderen niet meer hun nabestaandenpensioen gaan verliezen als ze gaan samenwonen. Per slot van rekening is er vroeger pensioenpremie voor betaald, dus waarom zouden sommige pensioenfondsen je pensioen mogen stopzetten als je later gaat samenwonen? Dat is belachelijk en niet uit te leggen. Wat wél uit te leggen is, is dat we streven naar een fijnere wereld waar we voor elkaar zorgen en niemand meer eenzaam is.