Van Huffelen heeft het te gezellig op de Cariben

De meest ongemakkelijke taak voor bewindslieden is het begeleiden van het koninklijk paar. Het is ook een moment om weer met beide benen op de grond te worden gezet. De dienstauto, de secretaresse, de openzwaaiende deuren, de camera’s; een minister of staatssecretaris waant zich na het aantreden uitverkoren en heel erg belangrijk. Maar in de schaduw van de Oranjezon kunnen maar weinig bloemen bloeien. Ineens blijken kabinetsleden dan figuranten op het podium van het paleistheater. Alexandra van Huffelen, de staatssecretaris van Koninkrijksrelaties, laat zich evenwel niet zomaar van het bord vegen. Veel besproken in de marge van het bezoek was de voorbije week de schreeuwerige couture-keuze van de bewindsvrouw, die geregeld meer in het oog sprong dan die van de Oranjes, een grote faux pas in hofkringen. In de omgeving van koning, koningin en prinses staat Van Huffelen inmiddels bekend als ’de Pauw’. Tot nu toe kwam de staatssecretaris eigenlijk alleen echt in het nieuws toen bleek dat ze een cursus Papiamento had gedeclareerd, een taal die op de eilanden gesproken wordt. In de publicitaire luwte trakteerde ze het parlement op Kamerbrieven met heuse reisverslagen van haar visites aan de West. Na haar eerste bezoek beschreef de bewindsvrouw een bezoek aan een synagoge, die ’indrukwekkend’ was. De lunch in Plaza Bieu was ’een inwijding in de Curaçaose eetcultuur’. ’Waardevolle inzichten’ Op Bonaire was er gelegenheid om ’waardevolle inzichten’ op te doen over het slavernijverleden. Ook mocht ze ’actief aan een dansvoorstelling deelnemen’. We zijn er nog niet. Op Saba was ’de schilderijententoonstelling’ een ’geschenk en een prachtige eerste kennismaking met het culturele leven op het eiland’. Een paar maanden later maakte Van Huffelen ’een inspirerende avond’ mee, waar ze ’genoot van een fantastische traditionele tambu zangeres’. En vergeet de ’rijke cultuur’ niet, die ze op de eilanden ’beter heeft leren kennen’. In de Kamer wisten ze niet of ze moesten gniffelen of huilen om deze schrijfsels. Nu ze maar liefst twee weken in de nabijheid mag verkeren van blauw bloed, geniet de bewindsvrouw van het doorgaans Oranje-kritische D66 op de Cariben met volle teugen. Vrijdagavond werd ze in de marge van het koninklijke gezin gespot, terwijl ze in de zwoele tropenlucht een gepassioneerde dans met premier Gilmar Pisas van Curaçao uitvoerde. Voordat Van Huffelen op avontuur mocht als staatssecretaris, kende Den Haag dit heerschap vooral om zijn laatdunkende taal richting het kabinet, zijn weigering om stukken te lezen, zijn bedenkelijke entourage, beschuldigingen van vriendjespolitiek, het campagne voeren in de gevangenis (er zijn trotse foto’s van) en die keer dat hij als beoogd premier met een ooglapje in een Teams-meeting verscheen. ’Uitgegleden in de badkamer’, hoorden zijn Haagse gesprekspartners als verklaring. Die vonden de berichten op sociale media aannemelijker. Namelijk dat een romance met een dame door haar echtgenoot niet zo werd geapprecieerd en dat hij dat met een blauw oog moest bekopen. Welkom op Curaçao. Een warme omhelzing van de eilanden in de hoop vooruitgang te boeken kan een bewuste keuze zijn van Van Huffelen, nadat de verhoudingen onder haar voorganger Raymond Knops (CDA) op scherp kwamen te staan. Maar van een lid van het kabinet mag ook bestuurlijke distantie worden verwacht: ze is immers niet op vakantie, noch is ze koningin van de Cariben. Van Huffelen zoent en knuffelt wat af. Waar ze de wiebelige koers van het lokale gezag in het oog zou moeten houden, wier problemen enorm zijn en wier oplossingen ver weg, kirt de staatssecretaris: „Wat zie je er goed uiiit!”, tegen oude bekende eilandbewoners. En hup, daar volgt weer een zoen. D66-leider en schatkistbewaarder Sigrid Kaag, die wel uitkijkt voordat ze zelf een voet op de Antillen zal zetten, zal er niet wakker van liggen. Van Huffelen mocht blijven omdat ze het lastige dossier van de Toeslagen in het vorige kabinet oppakte. Elders in de coalitie geloven ze het ook wel; ministers hebben belangrijker dingen aan hun hoofd. En dus heeft Van Huffelen alle ruimte om haar gang te gaan. Haar eerste wapenfeit spreekt boekdelen. De Caribische wens om de broodnodige hervormingen op de eilanden niet door een Haags orgaan te laten bestieren zoals afgesproken, maar via een door de landen zelf bedachte manier, heeft ze vorige maand al omarmd. Want wat zou daar nou mis aan kunnen gaan? Als de koninklijke karavaan straks weer in Nederland is aangekomen wacht de volgende uitdaging. Dan beginnen gesprekken over het miljard dat als renteloze lening uit de Nederlandse schatkist aan Caribische eilanden werd uitgeleend tijdens de coronacrisis. Volgens de premier van Aruba heeft men dat geld niet en onlangs suggereerde ze daarom kwijtschelding als onderdeel van een package deal rond de excuses voor het slavernijverleden. Die wens ging toen niet door. In kabinetskringen klinkt dat kwijtschelding ’vooralsnog’ ook niet aan de orde is. Vooralsnog. De volgende Caribische dans kan alvast worden ingezet.

Van Huffelen heeft het te gezellig op de Cariben

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’We zullen moeten leren leven met personeelstekort’

’Verdubbel salarissen politici en ambtsdragers’

’Hou op met deze sekspropaganda’

’Eigen grenzen leren kennen zo waardevol’