Trump moet weg om doofpot ’Russiagate’

Ik kan het niet genoeg herhalen: Trump is volkomen onschuldig aan ’Russiagate’, ofwel aan het samenspannen met de Russen. Dit is een fictie die de Democraten in de loop van 2016 hebben opgebouwd op basis van een andere fictie, het zogenoemde ’Steele Dossier’, het rapport van de Britse ex-spion Christopher Steele vol vermeende Trumpiaanse wandaden, zoals het uitnodigen van hoeren in de Moskouse hotelkamer waarin eerder Obama heeft gelogeerd – de hoeren moesten op het hotelbed plassen, zo schreef Steele, om Obama ritueel te vernederen. Er was echter één probleem: er waren geen bewijzen, tot op de dag van vandaag niet. Toen dat niet werkte, moest het Amerikaanse volk ervan overtuigd worden dat er weliswaar geen bewijzen waren voor de beschuldigingen, maar Trump zou wel hebben geprobeerd om dat onderzoek (naar misdaden die hij niet had begaan) te frustreren, ’obstruction of justice’ heet dat. Ook daaraan was hij niet schuldig, hij had alleen keer op keer luidruchtig bezwaar gemaakt tegen de beschuldigingen, zoals eenieder doet die onschuldig is. Dat is geen ’obstruction’. Telefoongesprek Nu gaat het om een telefoongesprek dat Trump heeft gevoerd met president Zelenski van Oekraïne. Dat wordt momenteel door de Democraten en hun bondgenoten in de overheid en de media opgeblazen tot een misdaad van zo’n grote omvang dat ’impeachment’, ofwel afzetting, noodzakelijk is, zo wordt beweerd. ’Impeachment’ is geen straf voor criminaliteit. Het is in essentie een politiek middel om de uitslag van de presidentsverkiezingen ongedaan te maken. De bedenkers van de Amerikaanse grondwet hebben de lat voor zo’n afzetting hoog gelegd: de meerderheid van het Huis en twee derde van de Senaat moeten vóór stemmen. Een partij die de meerderheid in het Huis en twee derde van de Senaat beheerst, kan dus een verkiezingsuitslag neutraliseren. Publicitaire stunt van jewelste De Republikeinen hebben een meerderheid in de Senaat, dus zo’n vaart zal het niet lopen, maar het is een publicitaire stunt vanjewelste, het zwaarste geschut dat de Democraten in stelling kunnen brengen. De media staan er kwijlend bij nadat zij al jaren beweren dat het einde voor Trump nabij is. Trump heeft niets ondernomen waarvoor hij strafrechtelijk kan worden vervolgd. Daar gaan deze pogingen tot afzetting dus niet om, ook al wekken de Democraten en de media wel die indruk. Wat speelt er wel? Het gaat om twee gevaren die de Democraten willen wegnemen. Gevaar nummer 1 is: Trump gaat de verkiezingen van 2020 winnen. Nummer 2: minister van Justitie Barr komt binnenkort met het verslag naar de oorsprong van ’Russiagate’. Dinsdag verscheen het boek The plot against the president; het staat direct op 1 op de bestsellerlijst van Amazon. Het is geschreven door de uitmuntende Amerikaanse onderzoeksjournalist Lee Smith. Smith heeft de kennis, de contacten en de intelligentie om de oorsprong van Russiagate in kaart te brengen. Ik heb enkele voorpublicaties gelezen, en het is adembenemend. Smith noemt dit het grootste schandaal in de Amerikaanse politieke geschiedenis, toch zwijgen bijna alle media hierover. Waarom? Omdat de onthulling van het schandaal ’Trump in de kaart speelt’, wat enigszins lijkt op nare berichten die Wilders in de kaart zouden spelen. Zelfs de eer voor het einde van massamoordenaar en -verkrachter Al-Baghdadi wordt Trump niet gegund – vergelijk dat eens met de lof die Obama werd toegezwaaid voor de dood van Bin Laden. Angstaanjagend Het online magazine The Federalist drukte enkele pagina’s van Smiths boek af onder de titel ’Hoe de regering Obama de coup van de Democraten tegen Trump in gang zette’. Het is angstaanjagend. Smith schrijft: ’Nadat Trump gekozen was als vijfenveertigste president van de Verenigde Staten, veranderde de operatie om zijn campagne te ondermijnen. Het werd een instrument om de opperbevelhebber kapot te maken. De coup begon direct na het sluiten van de stembussen.’ Smith onderscheidt dus twee operaties: een die in 2016 Trumps campagne kapot moest maken, en toen dat onverhoeds niet lukte, moest zijn presidentschap vernietigd worden, mede omdat er een Democratisch overheidsschandaal van historische omvang kon worden aangetoond, en dat moest worden voorkomen. Minister Barr is dat schandaal nu aan het opgraven. De Democraten en de media, die medeschuldig zijn aan dit schandaal, doen alles om de doofpot te beschermen. Daarom brullen ze nu nog luider om ’impeachment’. Het zal niet werken. Als Trump wordt afgezet – de kans daarop is klein, tenzij een groot deel van de Republikeinse senatoren zo’n actie steunt – wordt vicepresident Pence zijn opvolger, en hij zal Barrs werk niet in de kluis leggen. Samen met de Amerikaanse media en bondgenoten bij de overheid hebben de Democraten het Amerikaanse politieke bestel ondermijnd. Het land dreigt onbestuurbaar te worden. De vrije wereld kan zich dat niet veroorloven.